Στο βίο του γέροντα Γαβριήλ του Αναχωρητή
αναφέρονται τα παρακάτω:
Ο αδελφός Γαβριήλ ξαναγύρισε στο μοναστήρι για τη
γιορτή της θείας Μεταμόρφωσης του Χριστού (6 Αυγούστου). Αισθανόταν καλά τώρα,
ένιωθε ανανεωμένος, έδειχνε υγιής, είχε κερδίσει λίγο βάρος. Από τότε, όπως διηγόταν
ο ίδιος ο γέροντας Γαβριήλ, άρχισε να παίρνει σταθερά βάρος, έγινε αρκετά
βαρύς. Αυτό τον ενοχλούσε πολύ. Κατά καιρούς όμως γελούσε κι έλεγε
αστειευόμενος:
-Είχα αρκετό χώρο για να υποδέχομαι τη χάρη του Θεού…
Και πρόσθετε: Αυτά είναι τ’ αποτελέσματα της κατάκρισης… Κάποτε είδα ένα μοναχό
στην Όπτινα που ήταν πολύ χοντρός. Ο κόσμος όμως ερχόταν για να πάρει την ευχή
του. Δεν τον κατέκρινα πραγματικά, αλλά σκέφτηκα γι’ αυτόν με κατάπληξη: «Τι
είδους μοναχός είναι αυτός;». Μετά το ξέχασα. Αργότερα, που ήμουν ξαπλωμένος
στο κρεββάτι πέντε χρόνια με πυρετό, είδα κάποτε τον ύπνο μου πως ήμουν
απίστευτα χοντρός. Τόσο πολύ, που τα πόδια μου ήταν σαν κορμοί δέντρων, τα γόνατά
μου δεν μπορούσαν να ενωθούν. Την ίδια στιγμή μου φάνηκε πως άκουσα μια φωνή να
μου λέει: «Αν θέλεις να γίνεις καλά, να πως
θα φαίνεσαι».
Ένιωθα ταραγμένος. Είχα μια δυσάρεστη αίσθηση και
φώναξα: «Κύριε, γιατί να μου συμβεί αυτό;». Και ξύπνησα. Έτσι άρχισα να παίρνω
βάρος. Δες πως κατάντησα…! Το μόνο που φοβάμαι, είναι μήπως η παχυσαρκία μου
σκανδαλίζει τους άλλους… Είναι για ν’ αποκτήσω περισσότερη ταπείνωση, πρόσθετε
με χαμηλωμένο το κεφάλι.
ΠΗΓΗ: «Το Γεροντικό του Βορρά» τόμος Α’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου