+π.Τιμόθεος Βλάχος: Η ανάστασις του υιού της χήρας της Ναΐν Κυριακή Γ'...

Κήρυγμα του μακαριστού +π. Τιμοθέου Βλάχου για την ανάσταση του υιού της χήρας της Ναΐν που εκφωνήθηκε στης 6 Οκτωβρίου 2003 π.η. Στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμός της Θεοτόκου Χαλκίδος. Η μαγνητοφώνηση είναι ερασιτεχνική και προέρχεται από το προσωπικό μου αρχείο, γι' αυτό ζητώ συγγνώμη για την κακή ποιότητα του ήχου.

Η ψυχή είναι δυνατόν να ελευθερωθή από τις εφάμαρτες σκέψεις.

 

Συνωμίλησα ακόμη λίγο με αυτόν τον απλό αδελφό, που μου παρεχώρησε το καταφύγιο, κ' έμαθα την ιστορία της ζωής του και τις ιδέες του.

«Ήμουν καλός νοικοκύρης στο χωριό μου», μου είπε, «είχα ένα βαφείο υφασμάτων κ' εζούσα καλά, αν κι όχι δίχως αμαρτία. Πολλές φορές απατούσα εις τις συναλλαγές τους συνανθρώπους μου, έπαιρνα ψεύτικους όρκους, έπινα κ' εφιλονικούσα. Εις το χωριό μου όμως εζούσε ένας αναγνώστης, που είχε ένα βιβλίο «Περί της μελλούσης Κρίσεως», εσυνήθιζε δε να πηγαίνη από σπίτι σε σπίτι και να διαβάζη εις επήκοον των οικογενειών, παίρνοντας και κάτι, σαν μικρό φιλοδώρημα. Ήλθε και σε μένα. Με λίγα χρήματα κ' ένα ποτήρι κρασί μπορούσε να σου διαβάση ολόκληρη νύκτα.

Εδιάβασε και για μένα κ' εγώ άκουγα καθώς εδούλευα. Μου έκαναν μεγάλη εντύπωση αυτά που άκουσα για το τι μας περιμένει εις την Κόλασι, για την αλλαγή του κόσμου αυτού, για την ανάστασι των νεκρών, για τις σάλπιγγες που θα ηχήσουν και για το πώς ο Χριστός θα κρίνη ζώντας και νεκρούς και θα ευλογήση τους καλούς και ενάρετους, θα στείλη δε τους φαύλους και κακούς εις «το πυρ το εξώτερον».

»Μια μέρα όπως άκουγα την ανάγνωσι, με κατέλαβε τρόμος μεγάλος και είπα με τον εαυτόν μου: Αλλοίμονο! Τι βασανιστήρια έχω να υποστώ! θα φροντίσω απ' εδώ και πέρα να εργασθώ για τη σωτηρία της ψυχής μου, ελπίζοντας ότι με την δύναμι της προσευχής θα αποφύγω τα αποτελέσματα της αμαρτίας. Εσκέφθηκα πολύ μ' αυτόν τον τρόπο, και τέλος άφησα την εργασία μου, επούλησα το σπίτι μου κι όπως ήμουν μόνος εις τον κόσμο, έπιασα δουλειά ως φύλακας δασών και το μόνο που παρεκάλεσα τις κοινοτικές αρχές για την αμοιβή μου, ήταν να μου δίνουν ψωμί, ρούχα και μερικές λαμπάδες για τις προσευχές μου. Έτσι δουλεύοντας, έχω περάσει πάνω από δέκα χρόνια τώρα. Τρώγω μια φορά την ημέρα ψωμί και πίνω μόνο νερό. Σηκώνομαι το πρωί σχεδόν νύκτα για τις πρωινές μου προσευχές κι ανάβω εμπρός εις τις εικόνες επτά λαμπάδες.

»Όταν κάνω κάθε μέρα τον συνηθισμένο γύρο, στο δάσος, φορώ σιδερένιες αλυσίδες εις το κορμί μου που έχουν βάρος είκοσι οκάδες. Ποτέ δεν γκρινιάζω, ποτέ δεν πίνω ποτό, ποτέ δεν μαλώνω με κανένα και δεν συναναστρέφομαι με γυναίκες καθόλου εις την ζωήν μου. Εις την αρχή η ζωή αυτή με ευχαριστούσε, αλλά τελευταία άλλες σκέψεις έχουν καταλάβει την ψυχή μου και δεν ημπορώ να απαλλαγώ απ' αυτές.

Ο Θεός ηξεύρει αν θα μπορέσω να λειώσω τις αμαρτίες μου μ' αυτήν την σκληρή ασκητική ζωή που κάνω. Αλλά τώρα τελευταία, σκέπτομαι πολλές φορές, τάχα είναι αληθινό το κάθε τι που έγραφε το βιβλίο αυτό; Πώς είναι δυνατόν ένας νεκρός να αναστηθή, εάν μάλιστα είχε πεθάνει εδώ και διακόσια χρόνια πριν και δεν υπάρχει ούτε η σκόνη του; Ποιος ηξεύρει αν πραγματικά υπάρχει Κόλασις; Ποιος είναι δυνατόν να γνωρίζη τίποτε για τον άνθρωπο όταν αυτός πεθαίνη και αποσυντίθεται; Ίσως αυτό το βιβλίο το έγραψαν παπάδες και θεολόγοι για να φοβίσουν εμάς τους ανόητους φτωχούς και να μας κρατούν ήσυχους.

Ποιά βεβαιότητα, πώς ολα είναι όπως τα γράφει το βιβλίο αυτό, μπορεί να έχη κανείς που σαν εμένα υποθήκευσε τον εαυτό του για τίποτα, και κατεδίκασε μάταια κάθε ευχαρίστησι του κόσμου; Υπόθεσε ότι δεν υπάρχει άλλη ζωή απ' αυτήν. Δεν είναι, λοιπόν, καλύτερα να χαρή κανείς τούτη την ζωή του εδώ και να μη στενοχωρήται για τίποτα; Σκέψεις σαν τις παραπάνω συχνά με στενοχωρούν και δεν ηξεύρω αν καμμιά μέρα δεν γυρίσω πάλι εις την παλιά μου εργασία».

Τον άκουσα με συμπάθεια. Λένε μόνον ότι οι μορφωμένοι και οι ευφυείς σκέπτονται ελεύθερα και δεν πιστεύουν σε τίποτα. Αλλά να ένας της δικής μου τάξεως άνθρωπος, ένας απλός χωρικός, έγινε λεία παρόμοιας απιστίας. Η βασιλεία του σκότους ανοίγει τις πύλες της μπροστά στον κάθε ένα, ίσως δε μάλιστα εις τους απλούς επιτίθεται πολύ πιο εύκολα. Ώστε ο καθένας πρέπει να μάθη να είναι συνετός και να δυναμώνη την ψυχή του με την μελέτη του λόγου του Θεού, οσο μπορεί περισσότερο, εναντίον των εχθρών της ψυχής.

Έτσι με αντικειμενικό σκοπό να βοηθήσω τον αδελφό μου αυτόν και να κάνω, ό,τι θα περνούσε από το χέρι μου για να ενισχύσω την πίστι του, έβγαλα από το σακκίδιό μου την «Φιλοκαλία». Εγύρισα εις το 109ον κεφάλαιον, που γράφει «Περί ησυχίας» και του το εδιάβασα. Έβαλα όλα τα δυνατά μου να του αποδείξω πόσο ανωφελές και μάταιο πράγμα είναι η αποφυγή της αμαρτίας απλώς και μόνο για το φόβο των βασάνων της Κολάσεως.

Του είπα ότι, η ψυχή είναι δυνατόν να ελευθερωθή από τις εφάμαρτες σκέψεις με την θέλησι, με την κυριαρχία επάνω εις το μυαλό μας και με την κάθαρσι της καρδιάς, και πώς αυτά μπορούν να γίνουν κατορθωτά με την εσωτερική προσευχή.

Πρόσθεσα ακόμη οτι σύμφωνα με όσα οι άγιοι Πατέρες λένε, όποιος πράττει καλές πράξεις απλώς και μόνο από φόβο να μη κολασθή, ακολουθεί το δρόμο της δουλείας, αυτός δε που αγαθοεργεί για να λάβη την ανταπόδοσι του Παραδείσου ακολουθεί τον δρόμο κάποιου παζαρέματος με τον Θεό. Ο πρώτος ονομάζεται δούλος, ο δεύτερος μισθοφόρος.

Αλλά ο Θεός θέλει όλους μας να έλθουμε προς Αυτόν σαν τα παιδιά εις τον πατέρα τους. Θέλει όλους μας να συμπεριφερώμεθα προς Αυτόν με τιμή, και από αγάπη προς Εκείνον, να εργαζώμεθα δε με ζήλο το θέλημά Του. Θέλει όλους μας να ευρίσκουμε την ευτυχία μας εις την ένωσι του εαυτού μας με Αυτόν, εις την ένωσι του νου και της καρδιάς μας με τον Σωτήρα μας.

«Οσοδήποτε και αν αναλώσης τον εαυτόν σου με το να κακοποιής το σώμα σου», του είπα, «ποτέ δεν θα βρης την ειρήνη εις τον νουν σου με αυτόν τον τρόπο, και εάν έχης το Θεό μέσα εις τον νου σου και την ασίγαστη Προσευχή του Χριστού μέσα εις την καρδιά σου, θα κινδυνεύης κάθε στιγμή να πέσης εις την αμαρτία με την παραμικρότερη αφορμή. Άρχισε, αδελφέ μου, την εργασία να συνηθίσης να λες αδιάκοπα την Προσευχή του Ιησού Χριστού.

Έχεις τόσο ωραία ευκαιρία να το κάνης αυτό εδώ σ' αυτό το μοναχικό μέρος, και σε λίγο χρονικό διάστημα θα κατορθώσης να κερδίσης την επιτυχία της. Δεν θα σε καταλάβουν πιά άθεες σκέψεις και η αληθινή πίστις και η αγάπη για τον Χριστό θα αποκαλυφθούν σε σένα. Θα καταλάβης τότε, με ποιόν τρόπο οι νεκροί θα αναστηθούν, και θα ιδής την Μέλλουσα Κρίσι εις το πραγματικό της φως.

Η Προσευχή αυτή θα σε κάνη να αισθάνεσαι τόσην ανακούφισι και τόσην ευλογία μέσ' στην καρδιά σου, ώστε και συ ο ίδιος θα απορήσης γι' αυτό και όλη η πορεία της ζωής σου δεν θα είναι πια ούτε θλιβερή ούτε βασανισμένη».

Έπειτα προχώρησα για να του εξηγήσω, όπως καλύτερα μπορούσα, πώς να αρχίση και πώς να προχωρήση χωρίς διακοπή, με την Προσευχή του Ιησού Χριστού, και ακόμη, το πώς ο Λόγος του Θεού και τα συγγράμματα των αγίων Πατέρων, μάς διδάσκουν σχετικά με αυτή.

Συμφώνησε με όλα όσα του είπα, και αμέσως μου εφάνηκε οτι έγινε ηρεμώτερος.

Τον άφησα έπειτα απ' αυτό, κ' εκλείστηκα εις την καλύβα που μου είχε δείξει.

Ω! Πόσον ευχαριστημένος ήμουνα, πόσον ήρεμος και ευτυχής, όταν επερνούσε το κατώφλι αυτής της μοναχικής καλύβας ή καλύτερα αυτού του τάφου! Σε μένα εφαινόταν σαν ένα μεγαλόπρεπο παλάτι με κάθε είδους ανάπαυσι και ευχαρίστησι. Με δάκρυα εκστάσεως ευχαρίστησα τον Θεό και είπα εις τον εαυτό μου: Εδώ εις την ειρήνην αυτή και την ησυχία πρέπει να εργασθώ σοβαρά και να ικετεύσω τον Θεό να μου χαρίση φώτισι. Έτσι άρχισα το διάβασμα της «Φιλοκαλίας» πάλι, απ' την αρχή μέχρι το τέλος, με μεγάλη προσοχή.

Ύστερα από όχι μεγάλο χρονικό διάστημα την εδιάβασα όλη και αντελήφθηκα πόση σοφία, πόση αγιότητα και πόσο βάθος ενοράσεως υπήρχε σ' αυτό το ευλογημένο βιβλίο. Είδα δε ακόμη ότι χειρίζεται τόσα άλλα θέματα, και περιλαμβάνει τόσες διδασκαλίες από τους θείους Πατέρας, έτσι που δεν μπορούσα να συλλάβω με μιας όλα όσα ήταν γραμμένα για την εσωτερική Προσευχή, επειδή εγώ ενδιαφερόμουν να μάθω απ' το βιβλίο αυτό, κυρίως, πώς να εφαρμόσω την Προσευχή που αυτοενεργεί εις την καρδιά μέσα.

ΠΗΓΗ: ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ

ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Μετάφρασις: Παντελεήμονος Καρανικόλα

 https://religious.gr/

Ιεροδιάκονος Αγαθόνικος: Θεία Λειτουργία 1960

Η ηχογράφησης αύτη εγένετο κατά την 26 Απριλίου 1960 στον ιερόν ναόν Αγίου Μελετίου της πόλεως Αιγίου και κατά την τελεσηομένη  θείαν λειτουργία υπό του χριστιανικού ομίλου νεανίδων η Αγία Ειρήνη της πόλεως Αιγίου.

 Ιερουργούντων του αιδεσιμοτάτου ιερέως Παναγιώτη Καζόλα εφημερίου μητροπολιτικού ναού της πόλεως Αιγίου, μετά του ιερολογιοτάτου διακόνου της ιεράς μονής του Μεγάλου Σπηλαίου Αγαθονίκου Μπαρόλα. Την χορωδίαν αποτελούσαν νεάνιδες του χριστιανικού ομίλου νεανίδων η Αγία Ειρήνη υπό την διεύθυνση του πρωτοψάλτου της πόλεως Αιγίου κυρίου Ιωάννου Σπηλιοτοπούλου.

Φωτογραφίες του γέροντος Ακακίου (τότε διάκου Αγαθόνικου) από το Μέγα Σπήλαιο

Ιεροδιάκονος μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αγαθόνικος Μεγαλοσπηλαιώτης.

Ο νεόκουρος (ρασοευχή) μοναχός Αγαθόνικος στο Μέγα Σπήλαιο. Ο γέροντας Ακάκιος έγινε μεγαλόσχημος μοναχός στο Άγιο Όρος.

Η ημέρα της χειροτονίας του εις διάκονο υπό του τότε Μητροπολίτου Αιγιαλείας και Καλαβρύτων κ. Αγαθονίκου. Ο οποίος μητροπολίτης ένα χρόνο πρίν, στις 15/8/1953 τον είχε κάνει μοναχό (ρασοευχή) και του είχε δώσει το όνομά του.

Ο κεκοιμημένος Μητροπολίτης Αγαθόνικος. Ο οποίος ασθένησε από μία σπάνια ασθένεια που λέγεται Σαρκό και τελικά εκοιμήθη.

ο διάκο-Αγαθόνικος εκπαιδευόμενος στην σχολή καλών Σαμαρειτών, στις πρώτες βοήθειες.  

Ο διάκος Αγαθόνικος ακολουθεί τον επόμενο μητροπολίτη Αγιαλείας και Καλαβρύτων κ. Γεώργιο Πάτση

Οι πατέρες του Μεγάλου Σπηλαίου σε αναμνηστική φωτογραφία με τους τότε βασιλείς της Ελλάδος. Ο διάκος Αγαθόνικος είναι ο τρίτος από δεξιά.

Μαζί με τον μητροπολίτη του και άλλους κληρικούς σε εκδήλωση στα Καλάβρυτα. διακρίνεται πάνω στην εξέδρα στα αριστερά του μητροπολίτη.  

Από εκδήλωση για  το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων. Ο διάκος Αγαθόνικος διακρίνεται να προπορεύετε λίγο στα δεξιά του δεσπότη. 

Ο διάκος Αγαθόνικος αριστερά του δεσπότη του.

Ο διάκο-Αγαθόνικος στο κελί του στο Μέγα Σπήλαιο

Ο διάκο-Αγαθόνικος έξω από την πόρτα του Μεγάλου Σπηλαίου.

Έξω στην αυλή του Μεγάλου Σπηλαίου.

Μαζί με τον δεσπότη του και κάποιες μοναχές καθώς επίσης και με κάποιους λαϊκούς.

Από εκδήλωση για το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων. Πρώτος δεξιά ο διάκος Αγαθόνικος.

Ο διάκος Αγαθόνικος σε κάποια εκδήλωση μαζί με τον δεσπότη του σε κάποια εκδήλωση.

Μαζί με δύο από τα εξί αδέρφια του. Αριστερά του ο Αλέκος και δεξιά του ο Βαγγέλης.

Ασπαζόμενος την κάρα της μητέρας του σε επίσκεψή του στο χωριό του.

Ο διάκος Αγαθόνικος, κατόπιν π. Ακάκιος.

Μελετώντας και φυλάγοντας κάποια πρόβατα σε μετόχι της Μονής.  

+π. Τιμόθεος Βλάχος: Η παραβολή του σπορέως 13 10 2003 π η

Κήρυγμα του μακαριστού +π. Τιμοθέου Βλάχου για την παραβολή του σπορέως που εκφωνήθηκε στης 13 Οκτωβρίου 2003 π.η. Στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμός της Θεοτόκου Χαλκίδος. Η μαγνητοφώνηση είναι ερασιτεχνική και προέρχεται από το προσωπικό μου αρχείο, γι' αυτό ζητώ συγγνώμη για την κακή ποιότητα του ήχου.

ΑΒΒΑ ΙΣΑΑΚ: "Περί μετανοιών και άλλων λόγων."

 

Μη θεωρήσης ως αργία την έκτασι της προσευχής, που γίνεται χωρίς κανένα μετεωρισμό του νού, επειδή αφήνεις τους ψαλμούς.

Περισσότερο από την ανάγνωσι των ψαλμών αγάπησε τις μετάνοιες στην προσευχή σου∙ και όταν γλυκαθής και προχωρήσης στην ευχή, αυτή αναπληρώνει τον τόπο της ακολουθίας σου∙ και όταν σε αυτήν την εργασία της ευχής σου δοθή το χάρισμα των δακρύων, τότε μη θεωρήσης την γλυκύτητα που προέρχεται από τα δάκρυα ως αργία της ευχής∙ διότι όλος ο σκοπός της ευχής είναι η χάρις των δακρύων.

Όσο καιρό η διάνοιά σου είναι διασκορπισμένη, ασχολήσου με την ανάγνωσι μάλλον παρά με την ευχή∙ αλλά και «ουχί πάσα γραφή ωφέλιμος», όπως αναφέρθηκε.

Περισσότερο από όλες τις σωματικές πράξεις αγάπησε την ησυχία.

Προτίμησε την ανάγνωσι, εάν δυνατό, περισσότερο από την στάσι της προσευχής∙ επειδή η ανάγνωσις είναι πηγή της καθαρής προσευχής∙ μην αδιαφορήσης λοιπόν καθόλου, αλλά να προσέχης από τον μετεωρισμό του νού.

Ρίζα της μοναχικής πολιτείας είναι η ψαλμωδία. Να γνωρίζης όμως το εξής∙ Τα σωματικά έργα ωφελούν περοσσότερο από την ανάγνωσι των ψαλμών, η οποία γίνεται με τον μετεωρισμό του νού.

Το να λυπάται κανείς κατά διάνοια, υπερβαίνει τον σωματικό κόπο.

Τον καιρό της αμελείας να είσαι προσεκτικός και κίνησε λίγο τον ζήλο σου∙ επειδή ο ζήλος διεγείρει πολύ την καρδιά και θερμαίνει τα νπήματα της ψυχής.

Αλλά και ο θυμός τον καιρό της αμελείας βοηθεί την φύσι εναντίον της επιθυμίας, διότι παύει την ψυχρότητα της ψυχής. Η αμέλεια συνήθως μας συμβαίνει από τα εξής αίτια∙ ή από το βάρος του στομάχου ή από τα πολλά σωματικά έργα και φροντίδες.

Η ευταξία της πνευματικής εργασίας είναι το φως του φρανήματος∙ δεν υπάρχει κάτι ανώτερο από την γνώσι.

Κάθε ευχή, την οποία προσφέρεις τον καιρό της νύκτας, ας σου είναι τιμιώτερη από όλες τις πνευματικές πρέξεις της ημέρας.

Μη βαρύνης τον στόμαχό σου, για να μην παραλύση η διάνοιά σου και βρεθής ταραγμένος από τον μετεωρισμό (των λογισμών), όταν  σηκωθής την νύκτα (για προσευχή), και παραλύσουν και τα μέλη του σώματός σου και βρεθής γεμάτος από γυναικώδη χαύνωσι και η ψυχή σου θα είναι σκοτισμένη και τα νοήματά σου θολωμένα, χωρίς να μπορής να τα συγκεντρώσης καθόλου στην ανάγνωσι της ακολουθίας σου λόγω της σκοτοδίνης∙ ούτε να αισθανθής την γεύσι αυτών που μελετάς και την γλυκύτητα της ψαλμωδίας, την οποία συνήθως αισθάνεται ο νους με ηδονή, όταν είναι ελαφριά και καθαρή η διάνοια∙ καθόσον όταν ταραχθή η ευταξία της νύκτας, τότε ο νους και στην  εργασία της ημέρας βρίσκεται συγκεχυμένος και σκοτισμένος και δεν εντρυφά στην ανάγνωσι, όπως προηγουμένως επειδή είτε σε ευχή κινηθή, είτε σε μελέτη, η σύγχυσις έρχεται επάνω στα νοήματα σαν δυνατή καταιγίδα∙ διότι η ηδονή, την οποία οι μοναχοί αισθάνονται την ημέρα, αναβρύσει στον καθαρό νου από το φως της εργασίας της νύκτας.

Όποιος άνθρωπος, δεν δοκίμασε την ησυχία για πολύ καιρό, δεν μπορεί να μάθη από μόνος του κάτι περισσότερο για τα έργα της ασκήσεως, και αν ακόμη είναι σοφός και διδάσκαλος και έχη πολλά καλά κατορθώματα.

Να προφυλάγεσαι να μην εξασθενήση παρά πολύ το σώμα σου, για να μην ενισχυθή εναντίον σου η αμέλεια και ψυχράνη την γεύση της εργασίας της ψυχής σου∙ πρέπει καθένας να σταθμίζη την πολιτεία του όπως κάποιο ζύγι.

Τον καιρό κατά τον οποίο είσαι παραχορτασμένος από φαγητά, να φυλάγεσαι καλά από την παρρησία προς τον εαυτό σου (και μην περιεργάζεσαι τα μέλη του σώματός σου).

Με σωφροσύνη μα κάθεσαι στην ώρα της χρείας σου.

Ιδιαίτερα όμως να είσαι σώφρων και καθαρός την ώρα του ύπνου, προσέχοντας όχι μόνο τους λογιμούς σου, αλλά και τα μέλη του σώματός σου.

Να προφυλάγεσαι από την έπαρσι κατά την ώρα των καλών αλλοιώσεων, την οποία εάν αισθανθής, δείξε εγκάρδια στον Θεό την ασθένεια και την αμάθειά σου, για να μην παραχωρηθής και πέσης σε αισχρά πράγματα∙ διότι την υπερηφάνεια ακολουθεί η πορνεία, ενώ στην έπαρσι η πλάνη.

Όσο δε αφορά το εργόχειρό σου, να εργάζεσαι για την σωματική σου ανάγκη μόνο, μάλλον όμως να χρησιμοποιής το εργόχειρο ως δεσμό της ησυχίας.

Πρόσεχε, μην εξασθενήση η παρρησία σου προς τον Θεό (κατά την έλλειψι των απαραίτητων αναγκών του σώματός σου)∙ διότι θαυμαστές οικονομίες γίνονται στους δούλους του∙ επειδή σε ακατοίκητη έρημο οικονομεί εκείνους, οι οποίοι διαμένοντας εκεί, ελπίζουν στην βοήθειά του και όχι στο έλεος των ανθρώπων.

Όταν ο Κύριος φροντίση τα αναγκαία του σώματός σου, όταν εσύ αγωνίζεσαι για την επιμέλεια της ψυχής σου, τότε κινείται σε εσένα λογισμός από τον φονευτή διάβολο, ότι δήθεν η αιτία όλης αυτής της πρόνοιας του Θεού προς εσένα προέρχεται σίγουρα από εσένα∙ και τότε, μαζί με τον λογισμό αυτό, παύει από εσένα και η πρόνοια του Θεού και αυτή την ώρα σου συμβαίνουν άπειροι πειρασμοί, είτε κατά παραχώρησι του προνοητού σου, είτε από την ανανέωσι  των κόπων ή και από σωματικές ασθένειες. Και δεν σε παραμελεί ο Θεός από την κίνησι μόνο του λογισμού αυτού, αλλά από την διαμονή της διανοίας σε αυτόν. Επειδή ο Θεός δεν κρίνει τον άνθρωπο για την ακούσια κίνησι, ούτε εάν προσωρινά συμφωνήσουμε με αυτήν και κινήσουμε το πάθος και συγχρόνως μας προφθάση η κατάνυξις∙ αλλά για εκείνη μόνο, την οποία παραδέχθηκε όντως η διάνοιά ως ωφέλιμη και δεν την θεώρησε ως μέγα κακό.

Πάντοτε αυτή την προσευχή ας κάνουμε στον Κύριο: «Κύριε Ιησού Χριστέ, το πλήρωμα της αληθείας ας ανατείλη στις καρδιές μας η αλήθειά σου, για να βαδίσουμε εν γνώσει, σύμφωνα με το πανάγιό σου θέλημα, την ευθεία σου οδό».

Όταν σπαρή μέσα σου κάποιος πονηρός λογισμός καινούργιος, είτε από τα πράγματα που βρίσκονται μακριά, είτε από τις προλήψεις και βλέπης, ότι πολύ συχνά παρουσιάζεται στον νού σου, γνώριζε, ότι ο διάβολος σου έκρυψε παγίδα. Και να είσαι άγρυπνος και προσεκτικός εκείνο τον καιρό.

Εάν όμως ο λογισμός εκείνος είναι από τα δεξιά και τα καλά, γνώριζε τότε, ότι ο Θεός θέλει να σου δώσει κάποιον τρόπο ζωής και γι’ αυτό ασυνήθιστα κινείται πάντοτε σ’ εσένα.

Εάν όμως ο λογισμός εκείνος είναι σκοτεινός, και, επειδή δεν μπορείς να τον διακρίνης, διστάζεις και δεν γνωρίζεις, εάν είναι δικός σου, ή κλέπτης, ή βοηθός, ή κακομήχανος, ο οποίος σου παρουσιάζεται με καλό σχήμα, τότε να προετοιμάζεσαι εναντίον αυτού νύκτα και ημέρα με εκτενή και κοπιαστική προσευχή και πολλή αγρυπνία. Μη τον αποδιώξης, ούτε να συμφωνήσης μαζί του, αλλά κάνε με σπουδή και θερμότητα προσευχή γι’ αυτόν και μη σιωπήσης παρακαλώντας τον Θεό, και αυτός θα σου δείξη, από που είναι ο λογισμός.

Περισσότερο από όλα αγάπησε την σιωπή∙ διότι η σιωπή σου προξενεί καρποφορία αρετής, την οποία γλώσσα ανθρώπου δεν μπορεί να εξηγήση.

Αρχικά ας βιάσουμε τον εαυτό μας να σιωπούμε, και τότε από την σιωπή γεννιέται κάτι σε εσένα, το οποίο σε οδηγεί σε αυτήν την σιωπή. Είθε να σου δώση ο Θεός να αισθανθής εκείνο, το οποίο γεννιέται από την σιωπή.

Εάν εξασκηθής σε αυτό το έργο της σιωπής, εγώ δεν γνωρίζω να σου πω, πόσο φως θα ανατείλη από αυτό στην ψυχή σου.

Μη στοχασθής, αδελφέ, ότι εκείνο το οποίο λέχθηκε για τον θαυμάσιο εκείνο Αρσένιο, όταν ήλθαν να τον ιδούν οι πατέρες και αδελφοί, κάθισε μαζί τους σιωπώντας και πάλι με σιωπή τους απέλυσε, ότι το έκανε αυτό θεληματικά∙ αλλ’ επειδή από την αρχή βίασε τον εαυτό του σε αυτό.

Από αυτήν την εξάσκησι της σιωπής μετά από καιρό γεννιέται στην καρδιά κάποια ηδονή, η οποία βιάζει το σώμα να υπομένη τους πόνους της ησυχίας. Επί πλέον πλήθος δακρύων γεννιέται σε εμάς από την διαγωγή της σιωπής, από τα οποία δάκρυα η καρδιά αισθάνεται κάτι με διάκρισι στην θαυμαστή θεωρία, άλλοτε με πόνο, άλλοτε πάλι με θαυμασμό∙ διότι λεπτύνεται η καρδιά και γίνεται ως μικρό νήπιο∙ και όταν αρχίζη να λέη την ευχή, προλαμβαίνουν τα δάκρυα.

Μεγάλος είναι πράγματι εκείνος ο άνθρωπος, ο οποίος με υπομονή αποκτά την θαυμαστή συνήθεια της σιωπής στηνψυχή του.

Εάν υποθετικά τοποθετήσης όλες τις εργασίες της μοναχικής πολιτείας στο ένα μέρος του ζυγιού, ενώ στο άλλο την σιωπή, θα την βρης να υπερβαίνη όλες ως προς το βάρος.

Υπάρχουν πολλές συμβουλές και διδασκαλίες των ανθρώπων για τις αρετές∙ όταν όμως αποκτήση κάποιος την αρετή της σιωπής, του είναι περιττή η τήρησις αυτών των συμβουλών και διδασκαλιών, καθόσον αυτός είναι ανώτερος από αυτές, διότι πλησίασε στην τελειότητα∙ βοηθεί ακόμη η σιωπή και στην ησυχία.

Πως γίνεται αυτό, διότι είναι αδύνατον, όταν συγκατοικούμε ή βρικώμαστε με πολλούς ανθρώπους, να μη συναντήσουμε κάποιον και να συνομιλήσουμε μαζί του; Επειδή ούτε ο ισάγγελος εκείνος Αρσένιος, ο οποίος αγάπησε την ησυχία περισσότερο από όλους, μπόρεσε να αποφύγη αυτό. Επειδή λοιπόν είναι αδύνατο να αποφύγουμε το να συναπαντηθούμε με τους πατέρες και αδελφούς, είναι αδύνατο επίσης ν’ αποφύγουμε και την ξαφνική συναπάντησί τους στην εκκλησία, ή σε άλλο μέρος. Όταν ο αξιομακάριστος εκείνος άνθρωπος είδε, ότι ήταν αδύνατο ν’ αποφύγη τους αμθρώπους, όσο βρίσκεται κοντά στην κατοίκησι των ανθρώπων και να ησυχάση στο κελλί του, χωρίς να δέχεται κάποιον άνθρωπο από εκείνους που βρίσκονται στα μέρη εκείνα, μεθοδεύθηκε και έμαθε από την σοφία της θείας χάριτος αυτόν τον τρόπο, δηλαδή την παντοτινή σιωπή∙ και εάν μερικές φορές άνοιγε από ανάγκη την θύρα του κελλιού του σε κάποιους από τους διερχόμενους, ευχαριστούνταν μόνο από την θεωρία του, τους δε λόγους ή την ομιλία του θεωρούσαν περιττά.

Πολλοί από τους πατέρες με αυτήν την διαγωγή του (Αρσενίου) έφθασαν σε μεγάλη πνευματική κατάστασι και προφύλαξαν τους εαυτούς τους, επειδή έλαβαν προσθήκη του πνευματικού πλούτου από την διδασκαλία, την οποία δέχθηκαν από την συμπεροφορά του μακάριου εκείνου άνδρα∙ και μερικοί από αυτούς δένονταν σε πέτρα, ή εδένοντο με σχοινί, ή κατεξήραναν το σώμα τους με την πείνα, και μάλιστα τον καιρό κατά τον οποίο επρόκειτο να εξέθουν στους ανθρώπους∙ διότι η πείνα πολύ ωφελεί στην συστολή των αισθήσεων.

Πολλούς μεγάλους και θαυμαστούς πατέρες βρήκα, αδελφοί, οι οποίοι ιδιαιτέρως φρόντιζαν για την ευταξία των αισθήσεων και το ήθος του σώματος περισσότερο από τις άλλες εργασίες∙ επειδή από αυτά προέρχεται η ευταξία των λογισμών.

Πολλές αιτίες συναπαντούν τον άνθρωπο χωρίς να θέλη και τον αναγκάζουν να εξέλθη από τα όρια της ελευθερίας του∙ και εάν αυτός δεν έχη προφυλαγμένες τις αισθήσεις του με την αδιάκοπη συνήθεια, θα τον κάνουν, ώστε για πολύν καιρό να μην  μπορή να συνέλθη και να βρη την πρώτη ειρηνική του κατάστασι.

Προκοπή της καρδιάς είναι το να έχη αδιάκοπη μελέτη στην ελπίδα της. Προκοπή δε της πολιτείας είναι η γενικά άσχετη με τους ανθρώπους διαγωγή.

Η ενθύμησις του θανάτου είναι κάποιος άριστος δεσμός των σωματικών μελών.

Δόλωμα της ψυχής είναι η χαρά, η οποία ανθεί στην καρδιά από την ελπίδα.

Αύξησις γνώσεως είναι οι συνεχείς δοκιμασίες τις οποίες δέχεται ο νούς καθημερινά από δύο αλλοιώσεις.

Και μας συμβαίνει μερικές φορές ακηδία εξ αιτίας της μοναξιάς (και αυτό ίσως κατά παραχώρησι θεία, οικονομικά,) αλλ’ έχουμε ως παρηγοριά την ελπίδα, η οποία είναι ανώτερη από τον λόγο της πίστεως, που βρίσκεται στις καρδιές μας. Και σωστά είπε κάποιος από τους θεοφόρους πατέρες, ότι αρκεί ο πόθος του Θεού στον πιστό να του γίνη παρηγοριά και σε αυτήν την απώλεια της ψυχής του. Διότι, λέει, σε τι βλάπτουν οι θλίψεις και οι στενοχώριες εκείνον, που καταφρόνησε την τρυφή και την ανάπαυσι του σώματος για τα μέλλοντα αγαθά;

Σου παραγγέλω, αδελφέ, και το εξής∙ ας νικά πάντοτε σ’ εσένα το ζύγι της ελεημοσύνης, έως ότου να αισθανθής μέσα σου εκείνο το έλεος, που έχει ο Θεός προς τον κόσμο∙ επειδή αυτά τα δικά μας, θα γίνουν δικοί σου καθρέπτες, το να βλέπης στον εαυτό σου την ομοιότητα και τον τόπο τον αληθινό, ο οποίος είναι όμοιος με εκείνη την ουσία του Θεού. Με αυτά και τα παρόμοια ας φωτισθούμε, κινούμενοι σε μίμησι του Θεού με καθαρή προαίρεσι.

Καρδιά σκληρή και ανελεήμων ποτέ δεν καθαρίζεται.

Ο ελεήμων άνθρωπος είναι ιατρός της ψυχής του∙ επειδή σαν με βίαιο άνεμο διώχνει την σκότωσι των εσωτερικών του παθών.

Αυτό είναι χρέος καλό προς τον Θεό σύμφωνα με τον ευαγγελικό λόγο της ζωής∙ «Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται». Όταν πλησιάσης στην στρωμνή σου να κοιμηθής, πες σε αυτήν∙ «Ω στρωμνή, ίσως αυτή την νύκτα γίνης τάφος μου∙ και δεν ξέρω, μήπως αντί του πρόσκαιρου ύπνου έλθη σ’ εμένα αυτή την νύκτα εκείνος ο αιώνιος».

Λοιπόν όσο έχεις ελεύθερα πόδια, τρέξε πίσω από την καλή εργασία, πριν να δεθούν με εκείνον τον δεσμό, ο οποίος δεν μπορεί πλέον να λυθή∙ όσο έχεις δάκτυλα, σταύρωσε τον εαυτό σου στην προσευχή, πρό του να έλθη ο θάνατος∙ όσο έχεις οφθαλμούς, γέμισέ τους με δάκρυα, πριν να σκεπασθούν από τον κονιορτό∙ διότι όπως το ρόδο εκπνέει από τον άνεμο και μαραίνεται, έτσι και ένα από τα εσωτετρικά σου στοιχεία μαραίνεται και πεθαίνεις.

Να θυμάσαι, άνθρωπε, την αποχώρησί σου από εδώ και λέγε πάντοτε∙ «Να έφθασε στην θύρα ο απεσταλμένος άγγελος, ο οποίος με ακολουθεί, γιατί κάθομαι; Υπάρχει αποδημία αιώνια, που δεν έχει επιστροφή».

Όποιος αγαπά την μετά του Χριστού συνομιλία με την προσευχή, αυτός αγαπά και την μοναξιά∙ όποιος όμως αγαπά να βρίσκεται με πολλούς ανθρώπους αυτός είναι φίλος αυτού του κόσμου.

Εάν αγαπάς την μετάνοια, αγάπησε και την ησυχία∙ διότι μακριά από την ησυχία δεν τελειοποιείται η μετάνοια∙ εάν όμως κάποιος έχη αντίρρησι σε αυτό, μη φιλονεικήσης μαζί του

Εάν αγαπάς την ησυχία, την μητέρα της μετανοίας, αγάπησε με ηδονή και την μικρή ζημία του σώματος και τις δυσκολίες που προέρχονται από αυτό και τις αδικίες που γίνονται χάριν της ησυχίας∙ διότι χωρίς αυτήν την προετοιμασία δεν μπορείς να ζήσης ελεύθερα στην ησυχία∙ εάν όμως καταφρονήσης αυτά, γίνεσαι σύντροφος της ησυχίας, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, και κάθεσαι σε αυτήν, όπως θέλει ο Θεός.

Πόθος της ησυχίας είναι το να περιμένης πάντοτε τον θάνατο∙ όποιος ησυχάζει χωρίς αυτήν την μελέτη, δεν μπορεί να υποφέρη εκείνα, τα οποία οφείλει διά μέσου αυτής να υπομένη με κάθε τρόπο.

Γνώριζε ακόμη και αυτό, ω διακριτικέ, ότι δεν κάνουμε την κατοίκησι μοναστικά και ησυχάζουμε και ζούμε κλεισμένοι για τους πολλούς αγώνες και κόπους των κανόνων, για να τα εργασθούμε αυτά ανελλιπώς∙ διότι είναι γνωστό, ότι η συγκατοίκησις με πολλούς περισσότερο συντελεί σε αυτό, για να προθυμοποιηθή το σώμα. Αλλ’ εάν αυτό ήταν αναγκαίο, πολλοί από τους πατέρες δεν θα άφηναν την κοινωνία και την συναναστροφή των ανθρώπων. Και άλλοι μεν από αυτούς κατοίκησαν σε τάφους, άλλοι από αυτούς πάλι ενέκλεισαν το σώμα τους μέσα σε κελλί μοναστικό, όπου, επειδή δε μπορούσαν να εκπληρώσουν τις ανάγκες του, παρέλυε (το σώμα) από κάθε ασθένεια και κόπο. Αλλά κα τις βαρειές ασθένειες που τους εύρισκαν, τις υπέφεραν με ευχαρίστησι σε όλη τους την ζωή, εξ αιτίας των οποίων δεν μπορούσαν ούτε στα πόδια τους καν να σταθούν, ή να προσευχηθούν την συνήθη τους προσευχή, ή να δοξολογούν τον Θεό με το στόμα∙ αλλ’ ούτε ν’ αναγνώσουν ψαλμούς, ούτε κάτι άλλο από εκείνα που γίνονται με το σώμα. Και τους ήταν αρκετή η σωματική ασθένεια και η ησυχία αντί για όλους τους αγώνες. Και διατήρησαν αυτή την διαγωγή σε όλη τους την ζωή∙ και σε όλη αυτήν την νομιζόμενη αργία ευρισκόμενοι, κανένας από αυτούς δεν επιθύμησε ν’ αφήση το κελλί του, και να περιφέρεται εδώ και εκεί, ή απερχόμενος στις εκκλησίες, να ευφραίνεται στα ιερά άσματα και στις ψαλμωδίες και αγρυπνίες με τους άλλους.

Όποιος αισθανθή τις δικές του αμαρτίες, είναι ανώτερος από εκείνον, ο οποίος ωφελεί τον κόσμο με την θεωρία του.

Όποιος αναστενάζει μία ώρα για την ψυχή του, είναι ανώτερος από εκείνον, ο οποίος με την προσευχή του ανασταίνει τους νεκρούς, όταν συγκατοική με πολλούς.

Όποιος αξιωθή να ιδή και να γνωρίση την δική του ασθένεια, αυτός είναι ανώτερος από εκείνον, ο οποίος αξιώθηκε να ιδή αγγέλους∙ διότι αυτός μεν είδε τους αγγέλους με τους σωματικούς οφθαλμούς, εκείνος όμως βλέπει τον εαυτό του με τους νοερούς οφθαλμούς της ψυχής.

Όποιος ακολουθεί πίσω από τον Χριστό με μοναστικό πένθος, είναι ανώτερος από εκείνον που επαινείται στις εκκλησίες από τον λαό.

Ας μην προβάλλη όμως κάποιος και παρουσιάση στο μέσο το ρητό του Αποστόλου Παύλου, το οποίο λέει, «Ανάθεμα εγώ ηυχόμην είναι από του Χριστού» και τα εξής∙ διότι όποιος έλαβε την δύναμη του Παύλου, αυτός μπορεί να πράξη και αυτό, δηλαδή να θυσιάση την ψυχή του για τους αδελφούς του. Όποιος δέχθηκε την δύναμι του Παύλου, και εκείνος δέχεται την ίδια εντολή. Ο Παύλος αρπαζόταν από το άγιο Πνεύμα το οποίο ενοικούσε μέσα του και κήρυττε για ωφέλεια του κόσμου, όπως το μαρτύρησε ο ίδιος, και δεν το έκαμνε αυτό με την θέλησί του∙ επειδή, λέει, «Ανάγκη μοί εστι», και, «ουαί μοι εάν μην ευαγγελίζωμαι». Αλλά και η εκλογή του Παύλου δεν απέβλεπε στον τρόπο της δικής του μετάνοιας, αλλά στο να κηρύξη το ευαγγέλιο στην οικουμένη, γι’ αυτό έλαβε και πολλή δύναμι από τον Θεό.

Εμείς όμως, αδελφοί, ας αγαπήσουμε την ησυχία, έως ότου να νεκρωθή ο κόσμος στις καρδιές μας και ας θυμούμαστε τον θάνατο πάντοτε. Και ας πλησιάσουμε στον Θεό, έχοντας στις καρδιές μας αυτήν την μελέτη του θανάτου και ας καταφρονήσουμε την ματαιότητα του κόσμου και θα περιφρονηθή η ηδονή του στους οφθαλμούς μας. Και ας υπομείνουμε με χαρά την συνεχή αργία της ησυχίας με εξασθενημένο σώμα, για να αξιωθούμε της μέλλουσας τρυφής με εκείνους, οι οποίοι στα σπήλαια και στις οπές της γης ευρισκόμενοι, προσδοκούν την εξ ουρανού επαινετή του Κυρίου φανέρωσι∙ επειδή σε αυτόν, και στον Πατέρα του, και στο άγιό του Πνεύμα πρέπει η δόξα και ητιμή και η δύναμις και η μεγαλοπρέπεια εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΑΒΒΑ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ «ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ» Βενεδίκτου Ιεριμονάχου Αγιορείτου

Ο Κύριος, όλους τους έσωσε στον Άδη όταν κατέβηκε; (ηχητικό)

Θεοφ Αμβρόσιος «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι και υμείς ποι...

Κήρυγμα του θεοφιλεστάτου Μεθώνης κ. Αμβροσίου στην ευαγγελική περικοπή  

«Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» Λουκ. στ΄ 31 – 36. εκφωνήθηκε στης 4-10-2021 π.η.

Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΜΕΤΑΞΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ

 

«Δεν είναι για Μοναστήρια στην σημερινή εποχή» - Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης

Ο Αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, εις το βιβλίον του «Ο Άγιος Νεκτάριος» (των εκδόσεων του “Ορθοδόξου Τύπου”), διασώζει ένα περιστατικό με τον Πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη και τον Άγιο Νεκτάριο. Το φιλομόναχο και ασκητικό φρόνημα του Αγίου Νεκταρίου, προσέκρουσε στην εκκοσμικευμένη στάση του Πατριάρχη Μελέτιου Μεταξάκη, στην ολοκλήρωση του κτισίματος του ερειπωμένου Μοναστηριού, της Ζωοδόχου Πηγής στην Αίγινα. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι το Μοναστήρι αυτό στην Αίγινα, ήταν και το μόνο που υπήρχε. 

Τότε λοιπόν ο Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης, είχε μεταβεί στην Αίγινα για να αποτρέψει τον Άγιο Νεκτάριο, να ολοκληρώσει το κτίσιμο του Μοναστηριού. Χαρακτηριστική ήταν και παρατήρηση υπόδειξή του, για να σταματήσει το κτίσιμο: «Τι κάνεις εδώ; Μοναστήρι κτίζεις τώρα; Δεν βλέπεις ότι τόσα εξωκκλήσια γύρω εδώ ερήμωσαν; Δεν είναι για Μοναστήρια στην σημερινή εποχή». Η τελευταία παρατήρησή του «Δεν είναι για Μοναστήρια στην σημερινή εποχή», εμφανώς καταδεικνύει το ολίσθημα της εκκοσμίκευσης. 

Ο Άγιος Νεκτάριος, ο «ένθεος θεράπων Χριστού», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το Απολυτίκιόν του, την εκκοσμικευμένη υπόδειξη αγνόησε και συνέχισε την ολοκλήρωση του Μοναστηριού. Ο Άγιος Νεκτάριος αναστήλωσε την ερειπωμένη από το έτος 1834 «από τότε που οι Βαυαροί μαγαρίσαν τις Εκκλησίες και τα Μοναστήρια» κατά τον Μακρυγιάννη, Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία μετά την αναστήλωσή της αφιερώθηκε στην Αγία Τριάδα. Θα πρέπει να προσθέσομε ότι η επίσημη αναγνώριση της Μονής έγινε μετά την κοίμηση του Αγίου στις 15 Μαΐου 1924. Προς τούτο η ευγνωμονούσα Εκκλησία, εις τα Προσόμοια του Εσπερινού, “Εν τω Μικρώ Εσπερινώ” ψάλλει «Την Μονήν ην ανήγειρας και κανόσι τετείχικας, εις ψυχών Νεκτάριε περιποίησιν…» και «όθεν εν Αιγίνη, θεοφρόνως εγείρεις, Μονήν σεπτή Όσιε».

Κατά τον λόγο του Προφήτη Ιωήλ «εζήλωσε Κύριος την γην αυτού και εφείσατο του λαού αυτού» (Ιωήλ 2,18) και όντως Άγιον Ιεράρχη «τον νεοφανή φωστήρα της Εκκλησίας» (Δοξαστικό Μικρού Εσπερινού) ανέδειξε «εν εσχάτοις χρόνοις». Όπως είχε προειπεί ο Άγιος Νεκτάριος, «η Αίγινα θα γίνει, το Άγιον όρος των Μοναζουσών», έτσι και έγινε. Περί τα δέκα γυναικεία Μοναστήρια, λειτουργούν στην Αίγινα. 

Το επακόλουθο για τον Άγιο Νεκτάριο, τον «εν οσιότητι και αληθεία θεοπρεπώς πολιτευσάμενον»  (Δοξαστικό Μικρού Εσπερινού) και «Ορθοδόξων δογμάτων ερμηνευτήν» (Κάθισμα Όρθρου), η αγιοκατάταξή του και το πλήθος των θαυμάτων του, ενώ για τον Πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη, η πληθύς των θεολογικών ενστάσεων και οι πάμπολλες εκφράσεις λύπης, για τις εκπτώσεις αληθείας στις οποίες υπέπεσε.

 Β. Χαραλάμπους

ΠΗΓΗ:http://trelogiannis.blogspot.com/

+π. Τιμόθεος Βλάχος: «Ό Θεός αγάπη εστί...» (Α' Ίωάν. δ' 16) 29. 9. 2003 π.η.

Κήρυγμα του μακαριστού +π. Τιμοθέου Βλάχου με θέμα «Ό Θεός αγάπη εστί και ό μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ό Θεός εν αύτώ» (Α' Ίωάν. δ' 16). 29-9-2003 π.η. που εκφωνήθηκε στης 29 Σεπτεμβρίου 2003 π.η. Στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμός της Θεοτόκου Χαλκίδος. Η μαγνητοφώνηση είναι ερασιτεχνική και προέρχεται από το προσωπικό μου αρχείο, γι' αυτό ζητώ συγγνώμη για την κακή ποιότητα του ήχου.

ΕΚΚΛΗΣΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΣΤΟ ΚΟΓΚΟ

 

Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς προσφορὲς πολλῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο, ἡ κλινικὴ τοῦ Ἁγίου Πέτρου στὴν Κανάγκα, Κογκὸ, έχει κτισθῆ, καὶ ἔχουν τοποτεθῆ πόρτες, παράθυρα, τουαλέττες, ντοὺς, καὶ ἡλιακὸ σύστημα ἠλεκτρικοῦ φωτισμοῦ. Γιὰ αὐτὸν τὸν σκοπὸ, μαζί μὲ τὴν ἀγορὰ τοῦ οἰκοπέδου καἰ ἄδειες οἰκοδομῆς ἔχουν δαπανηθῆ $142.000. Ἐγὼ ἐπιθεώρησα προσωπικῶς τὴν ὅλη ἐργασία κατὰ τὴν ἐπίσκεψή μου στο Κογκό τὸν Ἰούλιο.

Τῶρα ἤλθε ἡ στιγμὴ ποὺ πρέπει νὰ φροντἰσουμε τὴν ἀγορὰ τῶν κρεββατιῶν, τραπεζιοῦ γιὰ ἐγχειρήσεις, μικροσκοπίων, ἐξοπλισμοῦ ἀποστειρώσεως, κτλ., ὥστε ἡ κλινικὴ νὰ ἀρχίσει τὴν πλήρη λειτουργία. Ἐνῷ ὁ ἐξοπλισμὸς αὐτὸς θὰ μποροῦσε νὰ ἀγορασθῆ στὴν Εὐρώπη γιὰ μικρότερη τιμή, τὰ ἔξοδα ἀποστολῆς εἶναι τόσα ὧστε ἀποκλείεται αὐτὴ ἡ ἐπιλογή. Ἡ προβλεπομένη τιμὴ τοῦ ἐξοπλισμοῦ, ἐὰν άγορασθῆ ἐπὶ τόπου, εἶναι $32.000, καὶ γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ τώρα στέλνω αὐτὴν τὴν ἔκκληση σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως.

Ἡ πεῖρα μᾶς ἐδίδαξε ὅτι εἶναι σχεδὸν ἀδύνατο νὰ σταλοῦν οἱ προσφορὲς άπὸ διάφορα μέρη τοῦ κόσμου κατ᾽ευθεῖαν στὴν τράπεζα στὸ Κογκό, καὶ δι᾽αυτὸ ζητῶ ἀπὸ ὅσους θέλουν νὰ βοηθήσουν νὰ στείλουν τὰ ἐμβάσματά τους στὸν λογαριασμὸ ποὺ διατηρῶ στὴν Ἀγγλία γιὰ τὶς ἱεραποστολὲς στὴν Ἀφρικὴ, πληροφορώντας με συγχρόνως (ambrose(at)hsir.org) γιὰ τὸ ποσὸ ποὺ κατετέθη, ὥστε νὰ προωθηθῆ γιὰ τὸ Κογκό. Οἱ λεπτομέρειες τοῦ λογαριασμοῦ εἶναι: Beneficiary: Adrian Baird, Royal Bank of Scotland, Cavendish Square Branch, London, U.K., IBAN: GB36 RBOS1600 6311 3055 20, BIC: RBOS GB 2L.

Στὴν ἄνω φωτογραφία, ποὺ ἐλήφθη στὴν αὐλὴ τῆς κλινικῆς, διακρίνεται ὁ διευθυντής, Ἰατρὸς Πατρίκιος Καμφούφου, καὶ τὰ μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς κλινικῆς μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Ἀρχιερατικὸν Ἐπίτροπον τοῦ Κεντρικοῦ Κασάι, π. Πρόδρομον Κανουμπέτσι.

ΠΗΓΗ: https://www.ecclesiagoc.gr/

Τά τσαρούχια τῶν Εὐζώνων ἐνοχλοῦν τήν Κυρία Πρόεδρο!

Καί νέον ἔπος: Ὁ κτηνίατρος τῆς Καλυψοῦς καί οἱ μανοῦβρες τῆς πυραυλακάτου

Ο «ΤΣΑΡΟΥΧΟΔΡΟΜΟΣ» εἶναι μία σειρά ἀπό ἰδιαίτερες πλάκες στό πεζοδρόμιο πού ἐκτείνεται ἀπό τήν Ἡρώδου τοῦ Ἀττικοῦ μέχρι τό Μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου. Τόν ἀκολουθοῦν κατ’ ἐπανάληψιν κάθε ἡμέρα οἱ Εὔζωνοι τῆς Προεδρικῆς Φρουρᾶς. Ἡ πορεία τους ἔχει ἕνα τυπικό καί ἕναν συμβολισμό. Ἀλλά αὐτά δέν τά γνωρίζει ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Κάθε λίγα μέτρα, τά τσαρούχια τῶν Εὐζώνων βροντοῦν ρυθμικῶς στόν δρόμο αὐτόν πού συμβολίζει τήν πορεία τοῦ ἔθνους διά τῶν αἰώνων.

Καί κάθε κτύπος τοῦ τσαρουχιοῦ στό ἔδαφος εἶναι μήνυμα. Πρός ὅσους ἐπέρασαν καί πρός ὅσους ἔπεσαν. Ὁ βρόντος τοῦ τσαρουχιοῦ λέει πρός ὅσους ἐπότισαν μέ τό αἷμα τους τήν ἑλληνική γῆ πώς ὁ ἀγών συνεχίζεται. Πώς καί σήμερα ὑπάρχουν ἄξιοι Ἕλληνες πού τιμοῦν τήν φουστανέλλα καί βροντοῦν τά τσαρούχια. Ἀλλά αὐτά δέν τά γνωρίζει ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Οἱ Εὔζωνοι, κάθε φορά πού διανύουν τόν «τσαρουχόδρομο», εἶναι οἱ ἀγγελιαφόροι τῶν σημερινῶν γενεῶν τῶν Ἑλλήνων πρός ὅσους πέρασαν καί πρός ὅσους θά ἔλθουν, ὅτι σέ αὐτήν τήν γωνιά τῆς γῆς ὁ Ἑλληνισμός πατᾶ μέ στιβαρά βήματα. Ἀλλά αὐτά δέν τά γνωρίζει ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Ἡ Πρόεδρος γνωρίζει μόνον ὅτι ὁ ἦχος τοῦ τσαρουχιοῦ τήν ἐνοχλεῖ. Δέν τήν ἀφήνει νά κοιμηθεῖ. Ἔτσι εἶναι κάτι μῆνες τώρα, πού ἔδωσε ἐντολή ἀπό τίς ὀκτώ τό βράδυ μέχρι τίς ὀκτώ τό πρωί νά μήν βροντοῦν τά τσαρούχια. Νά μήν δίδεται τό μεταφυσικό μήνυμα πρός τούς πεσόντες τοῦ Ἔθνους. Νά μήν κάνουν τίς προβλεπόμενες κινήσεις οἱ Εὔζωνοι πού φρουροῦν τό Προεδρικό Μέγαρο. Οἱ Εὔζωνοι πού φρουροῦν τήν διαχρονική συνέχεια τῆς ἀνωτάτης ἡγεσίας τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους. Καί αὐτό, γιατί ἡ Πρόεδρος θέλει νά κοιμᾶται. Καί τά τσαρούχια ταράσσουν τόν ὕπνο της!

Ἔχει ἆρά γε συναίσθηση ὅλων αὐτῶν πού πιό πάνω ἀναφέραμε; Συναισθάνεται τούς ἱερούς συμβολισμούς στούς ὁποίους ἐκ τῆς θέσεώς της ἀπαιτεῖται νά μετέχει;

Πολλές φορές, δυστυχῶς, ἡ κ. Σακελλαροπούλου ἔχει δείξει ὅτι δέν ἔχει συναίσθηση τῆς σοβαρότητος τῶν καθηκόντων της. Ξεκινῶντας ἀπό τήν ἀπονομή παρασήμων σέ ἄτομα περιθωριακά, μέ τά ὁποῖα δέν θά ἔπρεπε νά ἀσχολούμεθα, γιά νά φθάσουμε στίς –τοὐλάχιστον ἀτυχεῖς– ἐνδυματολογικές ἐπιλογές της.

Προσφάτως, ἔγινε θόρυβος γιά τό μαξιλάρι πού «κοσμεῖ» τό γραφεῖο τῆς κ. Σακελλαροπούλου μέ ἀπεικόνιση τῆς ἰδίας καί τῆς γάτας της! Ἔτσι, τό πανελλήνιον ἔμαθε ὅτι ἡ γάτα ὀνομάζεται Καλυψώ. Αὐτό πού δέν ἔμαθε ἡ κοινή γνώμη εἶναι ὅτι ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἀπαξιοῖ νά ἀναλάβει τά ἔξοδα τοῦ εὖ ζῆν τοῦ κατοικιδίου της καί ἔχει τήν ἀξίωση νά τήν παρακολουθεῖ στρατιωτικός κτηνίατρος!

Ὅσο γιά τήν ναρκισσιστική αἰσθητική πού ἀναδεικνύει τό νά ἔχει κανείς στό γραφεῖο του ἀπεικόνιση τοῦ ἑαυτοῦ του, θά ἀποφύγουμε οἱονδήποτε σχολιασμό. Ἀπάδει πρός τόν θεσμό τόν ὁποῖο ἐκπροσωπεῖ ἡ κ. Σακελλαροπούλου. Ἀλλά, δυστυχῶς, δέν τελειώνουν ἐδῶ τά ἀτοπήματα. Προσφάτως, στήν Ὕδρα, ὅπου ἑορτάσθηκαν τά Μιαούλεια, ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας δέν ἔδειξε νά ἀντιλαμβάνεται ὅτι ὁ λόγος τῆς παρουσίας της ἐκεῖ ἦταν γιά νά τιμηθοῦν οἱ ἥρωες τοῦ κατά θάλασσαν ἀγῶνος τοῦ 1821. Δέν ἔγιναν τά Μιαούλεια γιά αὐτήν, ἡ ὁποία εἶχε τήν ἀξίωση νά παραβάλει στό μικρό λιμάνι τοῦ νησιοῦ ἡ πυραυλάκατος τοῦ Πολεμικοῦ γιά νά τήν ἀποβιβάσει.

Ὅσοι γνωρίζουν ἀπό πλοῖα καί λιμάνια ἀντιλαμβάνονται τήν δυσκολία καί τόν κίνδυνο πού ἐνεῖχε αὐτή ἡ «μανούβρα». Καί ὅλα αὐτά γιά νά μήν κατέβει ἡ κ. Σακελλαροπούλου στήν πετρελαιάκατο, μέ τήν ὁποία εἶχε προγραμματισθεῖ ἡ μεταφορά καί ἀποβίβασίς της. Θά λέγαμε ὅτι ἡ κάθοδος ἀπό τήν κλίμακα τοῦ πλοίου δέν συνιστᾶται, ὅταν οἱ κυρίες φοροῦν ψηλοτάκουνες γόβες. Μόνο πού ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας δέν μᾶς ἔχει συνηθίσει σέ τέτοιες στυλιστικές ἐπιλογές.

Εφημερίς Εστία estianews Οκτ 01, 2021

Φωτογραφίες και εδώ.

ΠΗΓΗ:aktines.blogspot.com

+π. Τιμόθεος Βλάχος: «Καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασι» (Α' Ιωάν 2 1...

Κήρυγμα του μακαριστού +π. Τιμοθέου Βλάχου με θέμα «Καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασι» (Α' Ιωάν 2 18 ) που εκφωνήθηκε στης 22 Σεπτεμβρίου 2003 π.η. Στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμός της Θεοτόκου Χαλκίδος. Η μαγνητοφώνηση είναι ερασιτεχνική και προέρχεται από το προσωπικό μου αρχείο, γι' αυτό ζητώ συγγνώμη για την κακή ποιότητα του ήχου.