+Ιερομόναχος Πετρώνιος: Ερμηνεία περί του σφραγίσματος του Αντιχρίστου.

 

+Ιερομόναχος Πετρώνιος

Στη συνέχεια αναφέρεται στην Αποκάλυψη ότι το Θηρίο θα εξαναγκάση όλους τους ανθρώπους να τους σφραγίση με τον αριθμό του στο μέτωπο ή στο δεξί χέρι (13,16-17). Μήπως εδώ πρέπει να ερμηνεύσουμε το ότι το Θηρίο θα εξαναγκάση τους ανθρώπους να γράψη στο μέτωπο ή στο χέρι τον αριθμό 666; Ποιο είναι το νόημα αυτού του πράγματος;

Το μέτωπο δείχνει τη λογιστική δύναμη του ανθρώπου∙ το δεξί χέρι δείχνει την ενεργητική δύναμη για την πραγμάτωση του αγαθού. Η σφράγιση του χεριού και του μετώπου με τον αριθμό του Θηρίου σημαίνει την διάθεση του μετώπου και του χεριού, της σκέψεως και της εργασίας στην υπηρεσία του κακού. Με άλλα λόγια, το Θηρίο θα πιέση τους ανθρώπους να το υπηρετήσουν με αφοσίωση, να κάνουν το κακό με ολόκληρη την ύπαρξή τους, με το σώμα και την ψυχή, την σκέψη και την πράξη. Το θέμα πρέπει να κατανοηθή έτσι, γιατί μια απλή αναγραφή ενός αριθμού στο  μέτωπο ή το χέρι ή και του αριθμού 666 τι κακό μπορεί να προξενήση σε κάποιον; Προφανώς κανένα! Αντιθέτως! Αν κανείς αγωνίζεται να εκπληρώση τις εντολές του Θεού και προφυλάσσεται με όλη την ψυχή του από την αμαρτία∙ αν προσπαθή να ζη με χριστιανική συνέπεια, τότε ο αριθμός 666 για τον άνθρωπο δεν έχει πια νόημα κακό, αλλά καλό. Επομένως δεν είναι ο αριθμός του Θηρίου ή η αναγραφή του στο χέρι ή στο μέτωπο αυτό που φανερώνει αν ένας άνθρωπος είναι ενάρετος ή υποδουλωμένος στην υπηρεσία του Θηρίου.

Η επιμονή του Θηρίου να σφραγίση με τον αριθμό του όλους τους ανθρώπους δεν είναι δύσκολο να κατανοηθή. Το αγαθό και το κακό είναι αντίθετα μεταξύ τους και δεν μπορούν ποτέ να υπάρχουν μαζί συγχρόνως, όπως δεν συμβιβάζεται το φως με το σκοτάδι. «ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά», λέγει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός (Ματθ. Β, 24). Όπως ο Θεός, ο οποίος είναι το Ύψιστο Αγαθό και η πηγή παντός αγαθού, ζητεί από τους μαθητάς του να Τον υπηρετήσουν μ’ όλη τους την καρδιά, την ψυχή και την σκέψη (Ματθ. 22, 37)∙ έτσι και ο διάβολος, ο οποίος είναι η ενσάρκωση του κακού, δεν μπορεί να ζητήση από τους ανθρώπους τίποτε άλλο από το κακό. Εις το τέλος, όταν το Θηρίο θα έχη δύναμη μεγάλη πάνω στους ανθρώπους και θα πολεμήση τους αγίους, δεν θα πολεμήση πλέον τους ανθρώπους μόνο με το ψέμα και την απάτη, αλλά θα χρησιμοποιήση τον καταναγκασμό, την καταπίεση, θα καταπιέση τους ανθρώπους να κάνουν την αμαρτία για χάρι του, ακόμη και χωρίς να το θέλουν.

Όσοι στην εποχή μας πέρασαν σε αθεϊστικές φυλακές, ομολογούν ότι υποχρεώνονταν να εμπαίξουν τις ιερές εικόνες, τα άγια Μυστήρια, τις ιερές ακολουθίες της Εκκλησίας∙ να βλασφημούν και να αρνηθούν τον Θεό με λόγια και πράξεις, με καθαρή την πρόθεση να τους οδηγήσουν στη διάπραξη βαρέων αμαρτημάτων, με σκοπό να χάσουν την ψυχή τους. Αλλά αυτοί οι εξαναγκασμοί απέβησαν μαρτυρικά βασανιστήρια, αφορμή για στεφάνωμα και όχι για ψυχική απώλεια, γι’ αυτούς που τα υπέμειναν χωρίς να προσκυνήσουν το Θηρίο.

Επί πλέον ένα μέσο, λέγει η Αποκάλυψη, που χρησιποποιεί το Θηρίο, για να εξαναγκάση όλους να αποδεχθούν τον αριθμό, θα είναι το ότι θα καταντήσουν «… μη τις δύναται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του Θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού» (13, 17). Στην περίπτωσι αυτή η πώληση και η αγορά πρέπει να ερμηνευθούν, επίσης, πνευματικά και όχι κατά γράμμα. Για να το καταλάβουμε καλύτερα θα πάρουμε αφορμή από ένα συγκεκριμένο πράγμα, που γίνεται στις μέρες μας.

Στα αθεϊστικά κράτη, όπου ο αθεϊσμός έγινε δεκτός επίσημα, νόμιμα, η Θρησευτική δραστηριότητα είναι απαγορευμένη με νόμο. Είναι απαγορευμένα κατηγορηματικά: η θρησκευτική διδασκαλία στα σχολεία, στις εκκλησίες, στην οικογένεια∙ επίσης είναι απαγορευμένη η εκτύπωση και κυκλοφορία θρησευτικών βιβλίων, βιβλίων χριστιανικής διδασκαλίας. Παράλληλα απαγορεύεται ή βάπτιση των παιδιών, ο θρησκευτικός γάμος των νέων στην Εκκλησία, η συχνή παρακολούθηση των ι. ακολουθιών, η εξομολόγηση, η θ. Κοινωνία και κάθε τι που σχετίζεται με τη θρησκευτική ζωή των Χριστιανών. Αλλά όλα αυτά συνθέτουν την πνευματική τροφή των Χριστιανών την οποία αυτοί δεν μπορούν να την αγοράσουν, να την προμηθευτούν και η Εκκλησία (δεν μπορεί) να την πουλήση, να την προσφέρη λόγω των καθιερωμένων επισήμως καταναγκασμών.

Αντιθέτως αυτοί που είναι σφραγισμένοι με την σφραγίδα του Θηρίου μπορούν να αγοράσουν χωρίς εμπόδια, φανερά ότι τους πουλάει το Θηρίο, δηλαδή η αμαρτία με όλες τις μορφές της. Κατ’ αυτό τον τρόπο, καθ’ ην στιγμή τα πράγματα που είναι συνδεδεμένα με τη θρησκεία είναι απηγορευμένα, τα μέσα επιτελέσεως και διαδόσεως της αμαρτίας βρίσκονται παντού σε αφθονία: τα πορνογραφήματα, τα αισχρά θεάματα κ.λ.π. οι αποθήκες του Θηρίου είναι γεμάτες και ο κόσμος τα αγοράζει χωρίς απαγορεύσεις. Με άλλα λόγια αυτοί που είναι σφραγισμένοι από το Θηρίο, αυτοί που διάγουν βίο άσωτο, αμαρτωλό, μπορούν να αγοράσουν και να πουλήσουν ανεμπόδιστα το απαραίτητα για την επιτέλεση της αμαρτίας υλικό. Ενώ αυτοί που δεν είναι σφραγισμένοι, οι δούλοι του Χριστού, δεν μπορούν να αγοράσουν και να πουλήσουν τα απαραίτητα για την χριστιανική τους ζωή.

Συμπερασματικά, η ίδια η Αποκάλυψη, με την υπόδειξη: «ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του Θηρίου» (13,18), μας οδηγεί να κατανοήσουμε ότι και ο αριθμός του Θηρίου 666 και η σφράγιση και η πώληση και η αγορά δεν πρέπει να κατανοηθούν κατά γράμμα, αλλά συμβολικά, πνευματικά.

Σύμφωνα με το πνευματικό νόημα των αριθμών που φανέρωσαν οι άγιοι Πατέρες, ο αριθμός 666 σαν αριθμός του ανθρώπου, με κακή έννοια, δείχνει τον άνθρωπο τον πεσμένο στα πάθη, αυτόν που κάνει την αμαρτία από συνήθεια και ασταμάτητα, επειδή ο αριθμός του Θηρίου 666 δείχνει το διάβολο, ύπαρξη εντελώς διεστραμμένη, ενσάρκωση του κακού. Η σφράγιση στο χέρι και στο μέτωπο σημαίνει την ολοκληρωτική τοποθέτηση στην υπηρεσία του κακού, με την σκέψη και την πράξη. Η αδυναμία να αγοράσουν και να πουλήσουν όσοι δεν είναι σφραγισμένοι με τον αριθμό του Θηρίου, ρίχνει περισσότερο φως στην μέχρι θανάτου μανία του διαβόλου για τον άνθρωπο. Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο ύπαρξη ευγενή, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του, και τον προίκισε με το θείο δώρο της ελευθερίας, την οποία ούτε ο ίδιος ο Θεός περιφρονεί. Ο διάβολος από την αρχή μέχρι το τέλος παρουσιάζεται σαν φονιάς του ανθρώπου: σ’ όσους τον ακούνε χαρίζει πλουσιοπάροχα τα μέσα της πνευματικής απωλείας. Σ’ όσους του εναντιώνονται, αυθαιρετεί πάνω στην ελευθερία τους με καταναγκασμούς και κάθε είδος περιορισμούς και κάθε είδος περιορισμούς, όπως θα κάνη ιδιαίτερα στο τέλος, για να εξαναγκάση, ει δυνατόν και τους εκκλεκτούς, να χάσουν την ψυχή τους.

Μια απλή αναγραφή του αριθμού 666 στο χέρι ή στο μέτωπο δεν έχει καμία επίδραση στην σωτηρία του ανθρώπου, επειδή η αρετή και η αμαρτία δεν εξαρτώνται από εξωτερικά σχήματα, επιγραφές, αλλά από την εσωτερική διάθεση (φρόνημα), από την ελευθερία και την συνείδηση του ανθρώπου.

Ιερομόναχος ΠΕΤΡΩΝΙΟΣ

Άγιον Όρος

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΑΡ. ΦΥΛ. 725/1986

ΠΗΓΗ: https://entoytwnika1.blogspot.com

Πρόσεχε, μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα (Άγιος Αντώνιος της Όπτινα)

 

Ἄκουσα, ὅτι ἡ οἰκογενειακή σας ζωή, τό σπίτι σας, δέν εἶναι ἔξω ἀπό ἀρρώστιες καί ἀπό ἄλλες λυπηρές καταστάσεις, καί λυπήθηκα πολύ. Καί παρακάλεσα τόν Κύριο, νά σᾶς ἐπισκεφθῆ μέ εὐσπλαχνία καί ἔλεος· καί νά θεραπεύσει τίς ἀσθένειές σας.

Τί νά κάμωμε;

Ἔτσι τό θέλησε ὁ Κύριος: νά μή περνάει ἡ πρόσκαιρη αὐτή ζωή χωρίς πίκρες καί θλίψεις.

* * *

Ἡ ἁγία Γραφή λέγει: «πᾶσα κεφαλή εἰς πόνον καί πᾶσα καρδία εἰς λύπην» (Ἠσ. 1,5). Δηλαδή: Δέν θά βρεῖς στόν κόσμο κεφάλι χωρίς σκοτοῦρες- καρδιά χωρίς πόνο καί στενοχώριες.

Καί αὐτό ἰσχύει ὄχι ἁπλά γιά κάθε ἄνθρωπο· ἀλλά καί γιά τούς ἁγίους!

Δέν ὑπάρχει ἅγιος, ποὺ – ὅσο ἅγιος καί τέλειος καί ἄν ἦταν – νά πέρασε στή ζωή του χωρίς πόνο καί θλίψη, χωρίς νά ὑποφέρει.

Γιατί ὅμως; γιατί;

Ἀπαντάει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «Ἵνα μή ὑπεραίρομαι». Γιά νά μή πάρουν τά μυαλά μου ἀέρα! Γιατί, ὁ ἄνθρωπος, ὅταν τά ἔχει ὅλα καλά, μεγαλοπιάνεται (Β\’ Κορ. 12,7).

Καί ὅποιος μεγαλοπιάνεται, σκέφτεται ἀπάνθρωπα· καί μιλάει καί ἐνεργεῖ ἀπάνθρωπα!

Ἄν λοιπόν ἅγιοι σάν τόν ἀπόστολο Παῦλο ὑπόφεραν πολλά, γιά νά μήν πάρουν τά μυαλά τους ἀέρα, πόσο πιό πολύ εἶναι γιά μᾶς εὐεργεσία θεϊκή, ὅταν ὑποφέρουμε!

Πότε εἶναι γιά μᾶς ὁ πόνος εὐεργεσία;

Ὅταν μᾶς κάνει καί ψάχνουμε νά ἰδοῦμε, πῶς περπατᾶμε.

Ὅταν αὐτό δέν τό κάνουμε, ἀπό μόνοι μας, μᾶς χρειάζονται οἱ θλίψεις· γιατί εἶναι ὁ μόνος τρόπος ποὺ μπορεῖ νά μᾶς κάμει νά ξυπνήσουμε.

 

Μετάφραση: +ὁ Ν. Μ.

 

(Περιοδικό “Λυχνία”, Ἱ. Μ. Νικοπόλεως καὶ Πρεβέζης)

 

Πηγή: http://paterikos.blogspot.com/

 

Κήρυγμα του θεοφ. Μεθώνης κ. Αμβρόσιος - Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη

Κήρυγμα του θεοφιλεστάτου Μεθώνης κ. Αμβροσίου στην ευαγγελική περικοπή της παραβολής του καλού Σαμαρείτη, που εκφωνήθηκε στην Ι.Μ. Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης στης 15-11-2021 π.η.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: (Λουκ. ι΄ 25-37)

 

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ, πειράζων αυτόν και λέγων· Διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· εἶπε δὲ αὐτῷ· Ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ. ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Καὶ τίς ἐστί μου πλησίον; ὑπολαβὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ εἰς Ἰεριχὼ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν. ὁμοίως δὲ καὶ Λευῒτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθε. Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ’ αὐτὸν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη, καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ· καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθὼν, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ,τι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι. τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς; ὁ δὲ εἶπεν· Ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ’ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως».

 

+π. Τιμόθεος Βλάχος: "Τί ποιήσω ίνα ζωήν αιώνιον κληρονομήσω" Κυριακή ΙΓ Λουκά 24-11-2003 π.η.

Κήρυγμα του μακαριστού π. Τιμοθέου Βλάχου στην ευαγγελική περικοπή "Τί ποιήσω ίνα ζωήν αιώνιον κληρονομήσω" Κυριακή ΙΓ΄Λουκά που εκφωνήθηκε στον Ι. Ν. Ευαγγελισμός της Θεοτόκου Χαλκίδος στης 24-11-2003 π.η.

ἀγαπᾶτε ἀλλήλους

 

Ιω. 13,34           ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.

Ιω. 13,35           ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις.

Ιω. 15,12           αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς.

Ιω. 15,17           ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.

Ρωμ. 12,10         τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι,

Α Θεσ. 3,12        ὑμᾶς δὲ ὁ Κύριος πλεονάσαι καὶ περισσεύσαι τῇ ἀγάπῃ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας, καθάπερ καὶ ἡμεῖς εἰς ὑμᾶς,

Α Πε. 1,22          Τὰς ψυχὰς ὑμῶν ἡγνικότες ἐν τῇ ὑπακοῇ τῆς ἀληθείας διὰ Πνεύματος εἰς φιλαδελφίαν ἀνυπόκριτον, ἐκ καθαρᾶς καρδίας ἀλλήλους ἀγαπήσατε ἐκτενῶς,

Α Ιω. 3,11          ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγγελία ἣν ἠκούσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους,

Α Ιω. 3,23          καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα πιστεύσωμεν τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους καθὼς ἔδωκεν ἐντολήν.

Α Ιω. 4,7           Ἀγαπητοί, ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὅτι ἡ ἀγάπη ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστι, καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται καὶ γινώσκει τὸν Θεόν.

Α Ιω. 4,11          Ἀγαπητοί, εἰ οὕτως ὁ Θεὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν.

Α Ιω. 4,12          Θεὸν οὐδεὶς πώποτε τεθέαται· ἐὰν ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν μένει καὶ ἡ ἀγάπη αὐτοῦ τετελειωμένη ἐστὶν ἐν ἡμῖν.

Β Ιω. 1,5            καὶ νῦν ἐρωτῶ σε, κυρία, οὐχ ὡς ἐντολὴν γράφων σοι καινήν, ἀλλὰ ἣν εἴχομεν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους.