Μετά την εκδημία του γέροντος Παϊσίου, τελικά έδιωξαν τον διακονητή του και υποτακτικό Δανιήλ μοναχό, ο οποίος επι δύο έτη τον γηροκόμισε με υπομονή, προσήλωση και υπακοή, και σφράγισαν το Ιερό Κάθισμα. Δε παρέλειψαν να του προτείνουν να ακολουθήσει όπως και αυτοί, την μνημόνευση του αιρετικού οικουμενιστή Πατριάρχου εάν θέλει να του επιτρέψουν να παραμείνει στο κελί, (όπως έκαναν πρόσφατα και σε άλλον μοναχό στην αυτήν Σκήτη, ο οποίος, δυστυχώς, υπέκυψε).
Η απάντηση του πατρός Δανιήλ;
- «Πατέρες, εγώ ήρθα για να σώσω την ψυχή μου (αποφεύγοντας οικουμενιστές και κοινωνικούς αυτών) και όχι για τα ντουβάρια...»!
Συνεπώς, έχασε ο πάτερ Δανιήλ το κελί, που τόσο κόπιασε να το περιποιηθεί (αφού ο μακαρίτης ήταν ανήμπορος να κάνει κάτι τέτοιο), αλλά απέλαβε τον μισθό της ομολογίας και του διωγμού χάριν της Πίστεως
Εύγε πάτερ, άξιος ο μισθός σου!
(Στην φωτογραφία π. Δανιήλ μπροστά στο σκήνωμα του γέροντος Παϊσίου κατά την εξόδιο ακολουθία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου