Πέμπτη 27 Μαρτίου 2025
Κυριακή 23 Μαρτίου 2025
«Πάτερ εσύ μ’ έκανες Χριστιανό»
Διηγήθηκε ο διακο-Διονύσιος ο Φιρφιρής: « Κάποτε βρέθηκα για δουλειά έξω στη Θεσσαλονίκη. Πήγα σ’ ένα εστιατόριο να φάω. Έκανα την προσευχή μου και κάθισα να φάω. Παραδίπλα ήταν μια παρέα. Μου λέει κάποιος λαϊκός:
– Λοιπόν τί μας παριστάνεις τώρα; Τι θέλεις να μας δείξεις;
– Για να μη μου σταθεί κανένα κόκκαλο στο λαιμό, βρε αδελφέ, απάντησα λίγο οργισμένα.
– Με γνωρίζεις πάτερ;
– Όχι, απαντώ.
– Δεν με θυμάσαι; Εσύ με έκανες Χριστιανό.
– Δεν σε θυμάμαι.
– Θυμάσαι κάποτε σ’ ένα εστιατόριο που έτρωγες και κάποιος σου είπε αυτό και αυτό;
– Ναι, κάτι θυμάμαι.
– Ε, εγώ ήμουν. Βλέπεις εδώ; Μου στάθηκε ένα κόκκαλο στο λαιμό και με έκαναν εγχείρηση για να το βγάλουν, ενώ συγχρόνως μου έδειχνε το λαιμό του με το σημάδι της τομής. Μετά απ’ αυτό και στην εκκλησία πηγαίνω και εξομολογούμαι και προσευχή κάνω. Σ’ ευχαριστώ, Πάτερ, εσύ μ’ έσωσες».
(Διήγηση από το βιβλίο “Από την ασκητική και ησυχαστική αγιορείτικη παράδοση”)
https://xfd.gr/keimena/%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1/%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B6%CF%89%CE%AE/%CF%80%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%81-%CE%B5%CF%83%CF%8D-%CE%BC-%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C/
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΟΥ ΦΟΡΟΥΣΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Σε μια κορνίζα ο Άγιος Νεκτάριος εικονίζεται ως μοναχός
με σκουφάκι και γύρω από τον λαιμό του διακρίνεται ο μικρός Σταυρός που του
είχε χαρίσει στη Σηλυβρία η καλή γιαγιά του.
Με τον Σταυρό αυτό συνδέεται και το εξής θαυμαστό
περιστατικό από τη ζωή του Αγίου, πριν ακόμα ρασοφορεθεί, που μας αποκαλύπτει
την πίστη που είχε ο άγιος στην θαυματουργική δύναμη του σημείου του Σταυρού
του Κυρίου μας.
"Ενώ ταξίδευε λοιπόν με πλοίο, μαζί με άλλους
επιβάτες, για τους Αγίους Τόπους, στην Παλαιστίνη, τους έπιασε μεγάλη τρικυμία
και κόντευαν να πνίγουν... Τότε, ο άγιος έδεσε και έριξε με αδίστακτη πίστη στο
φουρτουνιασμένο πέλαγος αυτό το σταυρουδάκι της γιαγιάς του.
Η θάλασσα αμέσως γαλήνεψε!
Όλοι οι επιβάτες του πλοίου ήταν χαρούμενοι, εκτός από τον Άγιο που ήταν
θλιμμένος, επειδή το φυλακτό του χάθηκε μέσα στα αφρισμένα κύματα...
Όταν όμως το πλοίο αγκυροβόλησε στο λιμάνι της Γιάφας, ο καπετάνιος έστειλε μια
βάρκα με ναύτες να δουν τι ήταν ο περίεργος ήχος, κάτι σαν χτυπήματα, που
ακουγόταν κατά την διάρκεια του ταξιδιού στα ύφαλα του πλοίου μέσα στη θάλασσα.
Με έκπληξη τότε αυτοί είδαν κολλημένο, σ' εκείνο ακριβώς το σημείο, τον Σταυρό!
Τον πήραν και με ευλάβεια τον παρέδωσαν στον μικρό κάτοχο του..."
https://orthodoxoiorizontes.gr/Thaumata/Thaumata_Agiou_Nektariou/To_thauma_tou_mikrou_staurou_pou_forouse_o_Agios.htm
Τρίτη 18 Μαρτίου 2025
"Μετάνοια σημαίνει..." (Οσίου Ιωάννη του Σιναΐτη)
1. Ο Ιωάννης κάποτε, (την ημέρα της Αναστάσεως), έτρεξε πριν από τον Πέτρο (στον τάφο του Κυρίου). Και εμείς τοποθετήσαμε τον λόγο της υπακοής πριν από τον λόγο της μετανοίας. Διότι ο Ιωάννης έγινε τύπος υπακοής, ενώ ο Πέτρος μετανοίας.
2. Μετάνοια σημαίνει ανανέωση του βαπτίσματος. Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με τον Θεό για νέα ζωή. Μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως. Μετάνοια σημαίνει μόνιμος αποκλεισμός κάθε σωματικής παρηγοριάς. Μετάνοια σημαίνει σκέψη αυτοκατακρίσεως, αμεριμνησία για όλα τα άλλα και μέριμνα για την σωτηρία του εαυτού μας. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα της ελπίδας και αποκήρυξη της απελπισίας. Μετανοών σημαίνει κατάδικος απαλλαγμένος από αισχύνη.
Μετάνοια σημαίνει συμφιλίωση με τον Κύριο, με έργα αρετής αντίθετα προς τα παραπτώματα μας. Μετάνοια σημαίνει καθαρισμός της συνειδήσεως. Μετάνοια σημαίνει θεληματική υπομονή όλων των θλιβερών πραγμάτων. Μετανοών σημαίνει επινοητής τιμωριών του εαυτού του. Μετάνοια σημαίνει υπερβολική ταλαιπωρία της κοιλιάς (με νηστεία) και χτύπημα της ψυχής με υπερβολική συναίσθηση.
Από την Κλίμακα του Αγίου Ιωάννη του Σιναΐτη
Πέμπτη 13 Μαρτίου 2025
Οι τριθεΐτες λοιπόν, που χωρίζουν τον Υιό από τον Πατέρα, πέφτουν σε διπλό γκρεμό
Μάξιμος ο Ομολογητής (Άγιος) - Τα 400 Κεφάλαια Περί Αγάπης
Δεύτερη Εκατοντάδα Κεφαλαίων περί Αγάπης
29. Όταν ο Κύριος λέει: «Εγώ και ο Πατέρας είμαστε
ένα»(Ιω. 10, 30), εννοεί την ταυτότητα της ουσίας. Κι όταν πάλι λέει: «Εγώ
είμαι στον Πατέρα κι ο Πατέρας σ’ εμένα»(Ιω. 14, 11), φανερώνει ότι οι
υποστάσεις είναι αχώριστες. Οι τριθεΐτες λοιπόν, που χωρίζουν τον Υιό από τον
Πατέρα, πέφτουν σε διπλό γκρεμό. Όταν λένε ότι ο Υιός είναι αιώνιος όπως και ο
Πατέρας, Τον χωρίζουν όμως από Αυτόν, αναγκάζονται να πουν ότι δεν γεννήθηκε
από τον Πατέρα και να πέσουν στην παραδοχή τριών Θεών και τριών αρχών. Όταν λένε
ότι ο Υιός γεννήθηκε από τον Πατέρα, αλλά Τον χωρίζουν από Αυτόν, αναγκάζονται
να πουν ότι δεν είναι αιώνιος όπως ο Πατέρας και να θέσουν στην εξουσία του
χρόνου τον Κύριο των χρόνων. Γιατί, καθώς λέει ο μέγας Γρηγόριος, πρέπει και σε
ένα Θεό να πιστεύομε, και τις τρεις Υποστάσεις να ομολογούμε, και την κάθε μία
με την ιδιότητά της. Γιατί, ναι μεν η θεότητα διαιρείται, αλλά αδιαιρέτως. και
ενώνεται, αλλά διαιρετώς, όπως λέει ο ίδιος Γρηγόριος. Και για τούτο, είναι
υπέρλογη και η διαίρεση και η ένωση. Γιατί, τι παράδοξο θα ήταν, αν όπως ο
άνθρωπος με τον άνθρωπο, έτσι ενώνονταν και χωρίζονταν ο Υιός με τον Πατέρα και
τίποτε περισσότερο;
https://religious.gr/%CE%BC%CE%AC%CE%BE%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82/%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7%CF%82