Σάββατο 30 Απριλίου 2022

"Ὡς ὄντως ἱερά καί πανέορτος, αὕτη..."

 


 «ς ντως ερά καί πανέορτος, ατη

σωτήριος, νύξ καί φωταυγής,

τς λαμπροφόρου μέρας,

τς γέρσεως οσα προάγγελος,

 ν τό χρονον φς,

κ τάφου σωματικς, πσιν πέλαμψεν.»

Μέ τήν κατηγορίαν το φωτός κφράζεται καί πάλιν νταθα πό το ερο μνδο τό σωτήριον γαθόν τς γέρσεως. νύξ το Μ. Σαββάτου το πανέορτος καί φωταυγής. Ο πειγόμενοι πρός τό ερόν βάπτισμα κράτουν κατ᾿ ατήν νημμένας λαμπάδας, τό φς τν ποίων γέμιζε τόν οκον το Θεο. λαμπρά κείνη φωτοχυσία, συμβολικς ναγγέλλουσα τόν θεον φωτισμόν, τόν ποον θά λάμβανον μετ᾿ ο πολύ ο βαπτιζόμενοι, το συγχρόνως καί προάγγελος τς λαμπροφόρου μέρας τς γέρσεως. Διότι κατά τήν μέραν ατήν Κύριος, ποος κατά τήν θείαν φύσιν ατο εναι τό χρονον φς τό ϊδίως προερχόμενον κ το φωτός το Πατρός, προλθεν κ το τάφου σωματικς, φωτίσαν λόκληρον τήν κτίσιν διά τν μαρμαρυγν τς μυστικς καί ποῤῥήτου φωτοχυσίας του.

 νδρέου Θεοδώρου

πό τό βιβλίο:Πάσχα Κυρίου Πάσχα

κδ. ποστολικς Διακονίας

Πηγή: https://www.imaik.gr/


Παρασκευή 29 Απριλίου 2022

"Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅιδου τήν καθαίρεσιν..."

 


«Θανάτου ορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅιδου τήν

καθαίρεσιν, λλης βιοτς, τς αωνίου παρχήν,

 καί σκιρτντες μνομεν τόν ατιον, τόν μόνον

ελογητόν τν Πατέρων, Θεόν καί περένδοξον.»

θριαμβικός τόνος τς ναστάσεως συνέχει τήν ψυχήν το μνογράφου. Σκιρτ καρδία του, ταν βλέπ τήν διά τς ναστάσεως κατάργησιν το θανάτου. πισείει δέ μεγαλοπρεπς τό βαρύτιμον τοτο λάφυρον τς γέρσεως. ντως κατεπόθη θάνατος! «πο σου, θάνατε, τό κέντρον; πο σου, δη, τό νκος;» (1 Κορ. 15, 54-55). θάνατος, νεκρώσας τήν φύσιν τν βροτν διά τς παραβάσεως, νεκροται τώρα διά τς πειροδυνάμου σοφίας το κτίστου τς φύσεως. δέ Ἅιδης, τό σκοτεινόν το θανάτου καταγώγιον, ποκενοται κ το μακαβρίου πλούτου του, κ τς πενθίμου συγκομιδς τς πρώτης καί πικρς κείνης παραβάσεως. Τόσον τά ν τ Ἅιδ πνεύματα, σον καί τά σώματα τά ν τος τάφοις νεκρά ποκείμενα, δραστηριοποιονται πό το νδόξου νικητο. ποτινάσσοντα τήν φθοράν, μπεριχωρονται πό τς ζωτικς δυνάμεως το Λυτρωτο, σπεύδοντα πρός τήν θείαν ξανάστασιν καί τήν ν τ λευθερί τς δόξης τν τέκνων το Θεο σταθεράν των γκατάστασιν. Διότι νάστασις το Χριστο εναι παρχή μις νέας καί αωνίου βιοτς. Εναι φθαρτος ζύμη μεταποιοσα πρός αυτήν λόκληρον τό φύραμα τς νέας πνευματικς νθρωπότητος. Διά τς ναστάσεως το Χριστο γκαινιάζεται μία νέα διά τόν κόσμον ζωή, τς ποίας α λόλαμπροι διαστάσεις κβάλλουν καί ναλύονται ες τήν αωνιότητα. Εναι νέα ζωή, πέρ τόν θάνατον καί τήν φθοράν, τό νέον γνήσιον καί αθεντικόν εναι, λήθεια το λόγου τς δημιουργίας, ζωή ν τ Πνεύματι, ν τ λευθερί καί τ χαρ τν υἱῶν το Θεο. κ τς νέας ταύτης ζως λλείπει τό ξένον παράσιτον τς μαρτίας (ν τ ννοί βεβαίως τς κατανικήσεως ατο πό τς χάριτος το Θεο καί τς νθρωπίνης συνεργείας), μελάνωσις καί καθαρσία τς φθορς. νέα ζωή εναι σύμμορφος πρός τό νέον πνευματικόν δημιούργημα, τό ποον κτινοβόλον νέτειλεν κ το τάφου το ξ ριμαθείας ωσήφ!.

Ελογον, λοιπόν, τό σκίρτημα το μνδο καί κατ᾿ πέκτασιν λοκλήρου τς κκλησίας, διά τά ζωηφόρα ποτελέσματα τς γέρσεως. Ελογος καί δοξολογία, τήν ποίαν πευθύνουν πρός τόν ατιον τς περτάτης ταύτης ναστασίμου χαρς, τόν μόνον ελογητόν τν Πατέρων, Θεόν καί περένδοξον!

 νδρέου Θεοδώρου

πό τό βιβλίο:Πάσχα Κυρίου Πάσχα

κδ. ποστολικς Διακονίας

Πηγή: https://www.imaik.gr/


Τετάρτη 27 Απριλίου 2022

"Γυναῖκες μετά μύρων θεόφρονες..."

 


«Γυνακες μετά μύρων θεόφρονες,

πίσω σου δραμον.ν δέ ς θνητόν,

μετά δακρύων ζήτουν, προσεκύνησαν,

χαίρουσαι ζντα Θεόν,

 καί Πάσχα τό μυστικόν,

σος Χριστέ μαθητας

εηγγελίσαντο.»

Μέσα ες τό στορικόν πλαίσιον τν γεγονότων τς ναστάσεως προέχουσαν θέσιν κατέχουν α Μυροφόροι Γυνακες (Λουκ. 23, 55-56. 24, 1 ξ.) Αται σαν γυνακες θεόφρονες. Τετρωμένη καρδία των κ το πρός τόν Διδάσκαλον θείου ρωτος δραμον μετά δακρύων πίσω του. πως, φωσιωμέναι καί πισταί, τόν κολούθουν κατά τήν διάρκειαν το πί γς ργου του (Ματθ. 27, 55), τό ατό φωσιωμέναι τόν κολούθησαν καί μέχρι τς τελευταίας κατοικίας του. ν τ τάφ ζήτουν τόν Σωτρα ς θνητόν, διά νά ποδώσουν ες ατόν τόν τελευταον φόρον τς τιμς καί τς γάπης των. Τοτο μως α Μυροφόροι δέν πέτυχον. νάστασις το Κυρίου ματαίωσε τάς φυσικάς ζητήσεις καί προσδοκίας των. Α προσδοκίαι μως τν γυναικν σαν εσεβες καί φιλόθεοι. σαν τό κχείλισμα τς γάπης των πρός τήν νσαρκωθεσαν γάπην καί γαθότητα. Διά τοτο καί πρται κατηξιώθησαν ες τάς περλογικάς διαστάσεις το θαύματος. Παροσαι ες τόν στορικόν χρον το μνήματος δέν ερον μέν τόν Διδάσκαλον ς θνητόν, εδον μως καί προσεκύνησαν ατόν ς ζντα καί παντοδύναμον Θεόν!

Α Μυροφόροι πρξαν ο Πρτοι μάρτυρες τς ναστάσεως. Α μεταπεποιημέναι πό τς γάπης καρδίαι των νεχθησαν ες τόν μυστικόν χρον το θαύματος. Εσέδυσαν ες τό σώτερον βάθος το μυστικο Πάσχα τς Χάριτος. πό τήν γοητείαν τς περτάτης ταύτης ποκαλύψεως, φυγον μετά σπουδς διά νά ναγγείλουν τό χαρμόσυνον γεγονός καί ες τούς νδρας Μαθητάς (Λουκ. 24, 10). Ο πόδες των χάραξαν πρτοι τήν δόν το σωτηρίου γγέλματος, τό ποον μελλε νά στηρίξ ν τ κκλησί, τό κήρυγμα τς νέας περλόγου πίστεως.

νδρέου Θεοδώρου

πό τό βιβλίο:Πάσχα Κυρίου Πάσχα

κδ. ποστολικς Διακονίας

Πηγή: https://www.imaik.gr/