«Γυναῖκες μετά μύρων θεόφρονες,
ὀπίσω σου ἔδραμον.ὅν δέ ὡς θνητόν,
μετά δακρύων ἐζήτουν, προσεκύνησαν,
χαίρουσαι ζῶντα Θεόν,
καί Πάσχα τό μυστικόν,
σοῖς Χριστέ μαθηταῖς
εὐηγγελίσαντο.»
Μέσα εἰς τό ἱστορικόν πλαίσιον τῶν γεγονότων τῆς Ἀναστάσεως προέχουσαν θέσιν κατέχουν αἱ Μυροφόροι Γυναῖκες (Λουκ. 23, 55-56. 24, 1 ἑξ.) Αὗται ἦσαν γυναῖκες θεόφρονες. Τετρωμένη ἡ καρδία των ἐκ τοῦ πρός τόν Διδάσκαλον θείου ἔρωτος ἔδραμον μετά δακρύων ὀπίσω του. Ὅπως, ἀφωσιωμέναι καί πισταί, τόν ἠκολούθουν κατά τήν διάρκειαν τοῦ ἐπί γῆς ἔργου του (Ματθ. 27, 55), τό αὐτό ἀφωσιωμέναι τόν ἠκολούθησαν καί μέχρι τῆς τελευταίας κατοικίας του. Ἐν τῷ τάφῳ ἐζήτουν τόν Σωτῆρα ὡς θνητόν, διά νά ἀποδώσουν εἰς αὐτόν τόν τελευταῖον φόρον τῆς τιμῆς καί τῆς ἀγάπης των. Τοῦτο ὅμως αἱ Μυροφόροι δέν ἐπέτυχον. Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου ἐματαίωσε τάς φυσικάς ζητήσεις καί προσδοκίας των. Αἱ προσδοκίαι ὅμως τῶν γυναικῶν ἦσαν εὐσεβεῖς καί φιλόθεοι. Ἦσαν τό ἐκχείλισμα τῆς ἀγάπης των πρός τήν ἐνσαρκωθεῖσαν Ἀγάπην καί Ἀγαθότητα. Διά τοῦτο καί πρῶται κατηξιώθησαν εἰς τάς ὑπερλογικάς διαστάσεις τοῦ θαύματος. Παροῦσαι εἰς τόν ἱστορικόν χῶρον τοῦ μνήματος δέν εὗρον μέν τόν Διδάσκαλον ὡς θνητόν, εἶδον ὅμως καί προσεκύνησαν αὐτόν ὡς ζῶντα καί παντοδύναμον Θεόν!
Αἱ Μυροφόροι ὑπῆρξαν
οἱ
Πρῶτοι
μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως.
Αἱ
μεταπεποιημέναι ὑπό τῆς
ἀγάπης
καρδίαι των ἀνεῴχθησαν
εἰς
τόν μυστικόν χῶρον τοῦ
θαύματος. Εἰσέδυσαν εἰς
τό ἐσώτερον
βάθος τοῦ
μυστικοῦ
Πάσχα τῆς
Χάριτος. Ὑπό τήν γοητείαν τῆς
ὑπερτάτης
ταύτης ἀποκαλύψεως,
ἔφυγον
μετά σπουδῆς διά νά ἀναγγείλουν
τό χαρμόσυνον γεγονός καί εἰς τούς ἄνδρας
Μαθητάς (Λουκ. 24, 10). Οἱ πόδες των ἐχάραξαν
πρῶτοι
τήν ὁδόν
τοῦ
σωτηρίου ἀγγέλματος, τό ὁποῖον
ἔμελλε
νά στηρίξῃ ἐν
τῇ
Ἐκκλησίᾳ,
τό κήρυγμα τῆς νέας ὑπερλόγου
πίστεως.
Ἀνδρέου Θεοδώρου
Ἀπό τό βιβλίο:Πάσχα Κυρίου Πάσχα
ἔκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας
Πηγή: https://www.imaik.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου