π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Οικουμενισμός. Η τελευταία αίρεση της ιστορίας

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Οικουμενισμός. Η τελευταία αίρεση της ιστορίας

youtube.com

https://aktines.blogspot.com/2025/11/blog-post_899.html

Άρθρο για την αναχώρηση του Αγίου Νεκταρίου από την Κύμη.

 

Ευχαριστώ πολύ τον κ. Νικόλαο Μάνη για την αποστόλή του άρθρου της εποχής εκείνης, που αφορά τον πολυαγαπημένο Άγιο Νεκτάριο!

04.01.1892 εφημερίδα ΕΥΡΙΠΟΣ

Συστάσεις για την πνευματική ζωή (Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως )

 

 

Σᾶς συνιστῶ νά ἔχετε σέ ὅλα διάκριση καί φρόνηση. Νά ἀποφεύγετε τά ἄκρα. Οἱ αὐστηρότητες συμβαδίζουν μέ τά μέτρα τῆς ἀρετῆς. Αὐτός πού δέν ἔχει μεγάλες ἀρετές καί συναγωνίζεται μέ τούς τελείους, θέλοντας νά ζεῖ μέ αὐστηρότητα, ὅπως οἱ ἅγιοι ἀσκητές, αὐτός κινδυνεύει νά ὑπερηφανευθεῖ καί νά πέσει. Γι’ αὐτό νά πορεύεσθε μέ διάκριση καί νά μήν ἐξαντλεῖτε τό σῶμα μέ ὑπέρμετρους κόπους. Νά θυμᾶστε πώς ἡ ἄσκηση τοῦ σώματος ἁπλῶς βοηθάει τήν ψυχή νά φτάσει στήν τελειότητα· ἡ τελειότητα κατορθώνεται κυρίως μέ τόν ἀγώνα τῆς ψυχῆς.

Μήν τεντώνετε περισσότερο ἀπό τό μέτρο τή χορδή. Νά ξερετε ὅτι ὁ Θεὸς δέν ἐκβιάζεται στίς δωρεές Του. Δίνει, ὅταν Αὐτός θέλει. Ὅ,τι παίρνουμε, τό παίρνουμε δωρεάν ἀπό τό θεῖο ἔλεος.

Μή ζητᾶτε νά φτάσετε ψηλά μέ μεγάλες ἀσκήσεις χωρίς νά ἔχετε ἀρετές, γιατί κινδυνεύετε νά πέσετε σέ πλάνη γιά τήν ἔπαρση καί τήν τόλμη σας. Ὅποιος ἐπιζητεῖ θεῖα χαρίσματα καί ὑψηλές θεωρίες, ἐνῶ εἶναι ἀκόμα φορτωμένος μέ πάθη, αὐτός, σάν ἀνόητος καί ὑπερήφανος, πλανιέται. Πρῶτα ἀπ’ ὅλα ὀφείλει ν’ ἀγωνιστεῖ γιά τήν κάθαρσή του. Ἡ θεία Χάρη στέλνει τά χαρίσματα σάν ἀμοιβὴ σ’ ὅσους ἔχουν καθαριστεῖ ἀπό τά πάθη. Τούς ἐπισκέπτεται χωρὶς θόρυβο καί σέ ὥρα πού δέν γνωρίζουν.

***

Οἱ πειρασμοί παραχωροῦνται γιά νά φανερωθοῦν τά κρυμμένα πάθη, νά καταπολεμηθοῦν καί ἔτσι νά θεραπευθεῖ ἡ ψυχή. Εἶναι καί αὐτοί δεῖγμα τοῦ θείου ἐλέους. Γι’ αὐτό ἄφησε μ’ ἐμπιστοσύνη τόν ἑαυτό σου στά χέρια τοῦ Θεοῦ καί ζήτησε τή βοήθειά Του, ὥστε νά σέ δυναμώσει στόν ἀγώνα σου.

Ἡ ἐλπίδα στόν Θεό δέν ὁδηγεῖ ποτέ στήν ἀπελπισία. Οἱ πειρασμοί  φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ὁ Θεός ξέρει τήν ἀντοχή τοῦ καθενός μας καί παραχωρεῖ τούς πειρασμούς κατά τό μέτρο τῶν δυνάμεών μας. Νά φροντίζουμε ὅμως κι ἐμεῖς νά εἴμαστε ἄγρυπνοι καί προσεκτικοί, γιά νά μὴ βάλουμε μόνοι μας τόν ἑαυτό μας σέ πειρασμό.

Ἐμπιστευθεῖτε στόν Θεό τόν Ἀγαθό, τόν Ἰσχυρό, τόν Ζῶντα, καί Αὐτός θά σᾶς ὁδηγήσει στήν ἀνάπαυση. Μετά τίς δοκιμασίες ἀκολουθεῖ ἡ πνευματική χαρά. Ὁ Κύριος παρακολουθεῖ ὅσους ὑπομένουν τίς δοκιμασίες καί τίς θλίψεις γιά τή δική Του ἀγάπη. Μή λιποψυχεῖτε λοιπόν καί μή δειλιάζετε.

Δέν θέλω νά θλίβεστε καί νά συγχύζεστε γιά ὅσα συμβαίνουν καί εἶναι ἀντίθετα στή θέλησή σας, ὅσο δίκαιη καί ἂν εἶναι αὐτή. Μιά τέτοια θλίψη μαρτυρεῖ τήν ὕπαρξη ἐγωισμοῦ. Προσέχετε τόν ἐγωισμό πού κρύβεται κάτω ἀπό τή μορφή τοῦ δικαιώματος. Προσέχετε καί τήν ἄκαιρη λύπη πού δημιουργεῖται μετά ἀπό ἕνα δίκαιο ἔλεγχο.

Ἡ ὑπερβολική θλίψη γιά ὅλα αὐτά εἶναι τοῦ Πειρασμοῦ. Μία εἶναι ἡ ἀληθινή θλίψη. Αὐτή πού δημιουργεῖται, ὅταν γνωρίσουμε καλά τήν ἄθλια κατάσταση τῆς ψυχῆς μας. Ὅλες οἱ ἄλλες θλίψεις δέν ἔχουν καμιά  σχέση μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Φροντίζετε νά περιφρουρεῖτε στήν καρδιά σας τή χαρά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί νά μήν ἐπιτρέπετε στόν Πονηρό νά χύνει τό φαρμάκι του. Προσέχετε! Προσέχετε, μήπως ὁ παράδεισος πού ὑπάρχει μέσα σας μετατραπεῖ σέ κόλαση.

***

Ἡ πνευματική σας ἐργασία να εἶναι ἡ ἐξετάση τῆς καρδιᾶς σας. Μήπως φωλιάζει σ’ αὐτήν σάν φαρμακερό φίδι ἡ ὑπερηφάνεια, τό πάθος πού γεννᾶ πολλά κακά, πού ἀπονεκρώνει κάθε ἀρετή, πού δηλητηριάζει τά πάντα. Σ’ αὐτή τήν ἑωσφορική κακία πρέπει νά στραφεῖ ὅλη σας ἡ φροντίδα. Μέρα καί νύχτα νά σᾶς γίνει ἔργο ἀδιάλειπτο ἡ ἔρευνά της.

Θά εἶναι ἀλήθεια, νομίζω, ἄν πῶ ὅτι ὅλη ἡ πνευματική μας φροντίδα συνίσταται στήν ἀναζήτηση καί ἐξόντωση τῆς ὑπερηφάνειας καί τῶν παιδιῶν της. Ἂν ἁπαλλαγοῦμε ἀπ’ αὐτήν καί θρονιάσουμε στήν καρδιά μας τήν ταπεινοφροσύνη, τότε ἔχουμε τό πᾶν. Γιατί ὅπου βρίσκεται ἡ ἀληθινή κατά Χριστόν ταπείνωση, ἐκεῖ βρίσκονται μαζεμένες καί ὅλες οἱ ἄλλες ἀρετές πού μᾶς ὑψώνουν ὡς τόν Θεό.

Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

https://www.imaik.gr/

ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΚΑΤΕΒΑΣΑΝ ΤΟΝ ΝΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΕΠΗΡΕΑΣΤΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ…”

Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ

Σας προσκαλώ σε υπομονή, σε προσεκτική κατάσταση προσευχής με την ακατάπαυστη αναζήτηση του θελήματος του Θεού. 

Είθε να μας βοηθήσει ο Κύριος με το Πνεύμα το Άγιο να παραμείνουμε στο φως των εντολών Του. Και πάλι, προσκαλώντας σας σε όλα αυτά, θα σας παρακαλέσω να θυμάστε όλα τα θαύματα της Πρόνοιας του Θεού, η οποία μακροθύμησε απέναντι μας ως τώρα. Η εποχή μας είναι αβάσταχτη. Δεν είμαι αλάθητος, μπορεί να σφάλλω σε κάθε βήμα, και πράγματι σφάλλω. Ωστόσο, θα σας πω ότι μου έρχεται συχνά η σκέψη πως φτάσαμε σε «αποκαλυπτικούς καιρούς».

-Θα ‘ρθει εποχή που θα κατασκευαστούν μηχανές οι οποίες θα ελέγχουν τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων…

Εκείνη την εποχή μόνο όσοι κατέβασαν τον νου τους στην καρδιά θα μείνουν ανεπηρέαστοι από αυτή την δικτατορία…

–Να κρατούμε την Ορθόδοξη πίστη. Και, επειδή ζούμε σε δύσκολους καιρούς, θα λάβουμε μισθό περισσότερο από άλλους ανθρώπους που έζησαν τις παλαιότερες εποχές και κράτησαν την πίστη.

– Ελευθερία δεν είναι η πολιτική ανεξαρτησία, αλλά το να μην έχει κυριαρχία επάνω µας ο πονηρός.

– Πρέπει να σεβόμαστε την ελευθερία του άλλου. Ότι γίνεται με την βία δεν αντέχει στον χρόνο και την αιωνιότητα.

ΠΗΓΗ

https://simeiakairwn.gr

https://paterikos.blogspot.com/2025/11/blog-post_30.html

 

Η ψυχική ευγένεια του Γέροντα Διονυσίου του Ρουμάνου, Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης

 

Η ψυχική ευγένεια του Γέροντα Διονυσίου του Ρουμάνου

Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 

Στη Σκήτη Λάκκου αγωνίζεται με την πενταμελή συνοδεία του και ο μοναχός Δοσίθεος, καταγόμενος από το χωριό Μπαϊσιέστι του νομού Σουτσεάβας. Στο Άγιον Όρος είναι από το 1991. Αυτός είπε για τον Γέροντα Διονύσιο τα εξής:

Τον Γέροντα Διονύσιο τον γνώρισα το 1991, όταν ήλθα για πρώτη φορά στο Άγιον Όρος. Τον ερώτησα αν θα μείνω στο Όρος και μου είπε: «Το Άγιον Όρος, παιδί μου, είναι το Περιβόλι της Παναγίας μας. Εμείς είμαστε τα παιδιά της και μας φροντίζει σαν μητέρα μας. Η Παναγία σε κάλεσε και θα μείνεις εδώ και θα προκόψεις πνευματικά». Ήταν πολύ ταπεινός. Μιλούσε με περιστατικά για την ζωή του με βαθιά ταπείνωση. Μετά από κάθε συζήτηση που έκανε, στο τέλος έλεγε: «Συγχωρέστε με, πατέρες και αδελφοί».

Είχε πολλή αγάπη για όλους. Δεχόταν όλους όσοι έρχονταν στο Κελλί του και φρόντιζε για τη φιλοξενία και την ανάπαυσή τους. Το 1991 ήλθε στη Σκήτη Λάκκου, όπου τότε ζούσαν μόνο δύο γέροντες Ρουμάνοι μοναχοί, ο π. Νεόφυτος και ο π. Μιχαήλ, ενώ ο διακο-Αρκάδιος είχε μεταφερθεί στη Σκήτη του Προδρόμου λόγω των πολλών του ασθενειών. Μας λειτούργησε στο Κυριακό τού Αγίου Δημητρίου. Μας μίλησε για την ιστορία της Σκήτης Λάκκου, ότι παλιότερα είχε σαράντα πατέρες, οι οποίοι πέθαναν και κατόπιν ερήμωσαν όλες σχεδόν οι Καλύβες. Του ζήτησα μουλάρι για να μεταφέρω τα οικοδομικά υλικά στην υπό κατασκευή καλύβα μου και μου έδωσε δύο, τα οποία κράτησα επί τέσσερις μήνες και μετέφερα όλα τα υλικά για το κτίσιμο.

Ήταν πολύ συγχωρητικός για τα λάθη των άλλων. Ποτέ δεν έκανε παρατηρήσεις για τυχόν αδιάκριτα λόγια ή πράξεις των άλλων. Κάποια φορά στο κελλί του, είπα στη Λειτουργία το Σύμβολο της Πίστεως χωρίς την ευλογία κάποιου, διότι σαν νέος δεν ήξερα τα αγιορείτικα τυπικά. Ο Γέροντας Διονύσιος, μετά τη Λειτουργία, στην ώρα του πρωινού καφέ με πολλή λεπτότητα μου εξήγησε ότι το «Πιστεύω» το λέει ο προϊστάμενος του Κελλίου, χωρίς καθόλου να με θίξει.

Όταν επισκεπτόμασταν το Κελλί του για την πανήγυρη του πολιούχου Αγίου Γεωργίου, έψαλλε στην εκκλησία πολύ μελωδικά, διότι γνώριζε τη βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική. Αγαπούσε πολύ τις ακολουθίες και στεκόταν σχεδόν πάντοτε όρθιος ασκώντας βία στο αγώνισμα της προσευχής και της ορθοστασίας. Μας έλεγε: «Ο Θεός μού πήρε το φως των οφθαλμών μου, διότι δεν είμαι άξιος να το έχω, λόγω των αμαρτιών μου. Ελπίζω να μου δώσει ο Θεός το άλλο φως τού Παραδείσου».

Ήταν πάντοτε ειρηνικός, φωτεινός στο πρόσωπο και γελαστός. Όποιος πήγαινε κοντά του, αισθανόταν χαρά. Συνομιλούσε με τους προσκυνητές του, χωρίς να υπολογίζει την κούραση. Έδινε συμβουλές για όλα τα θέματα των μοναχών και των εγγάμων στον κόσμο χριστιανών.

Βοηθός και αφοσιωμένος υποτακτικός του Γέροντα Ιουλιανού είναι ο μοναχός π. Χαρίτων, ο οποίος είναι στο Άγιον Όρος από το 1997. Συναντήθηκε πολλές φορές με τον Γέροντα Διονύσιο της Κολιτσούς. Αυτός διηγείται ό,τι θυμάται για τον Γέροντα:

Ο Γέροντας Διονύσιος ήταν από εκείνες τις μορφές που διαβάζουμε στα Γεροντικά. Κρατούσε τη μοναχική τάξη με περισσή ευλάβεια. Δεν έκανε οικονομία στον εαυτό του. Όσο κουρασμένος και να ήταν, κατέβαινε πάντοτε στις ακολουθίες του ημερονυκτίου. Μας δίδασκε με τη ζωή του. Ήταν ο πνευματικός κρίκος που συνέδεε το Άγιον Όρος με τη Ρουμανία. Συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη και αναβάθμιση του ορθοδόξου ρουμανικού μοναχισμού. Γι’ αυτό και έρχονταν σ’ αυτόν να εξομολογηθούν όχι μόνο χιλιάδες Ρουμάνοι χριστιανοί, αλλά και κληρικοί από τη Ρουμανία όλων των βαθμίδων της εκκλησιαστικής ιεραρχίας. Την ίδια προσέλευση είχαν και οι Έλληνες χριστιανοί και κληρικοί. Τακτικά τον επισκέπτονταν οι Μητροπολίτες πρώην Αργολίδος Ιάκωβος και Σιατίστης Αντώνιος και πολλοί άλλοι. Ο ίδιος είχε γίνει μεγαλόσχημος μοναχός στην κυρίαρχη Μονή του Βατοπεδίου. Έκτοτε, σαν μεγαλόσχημος, έδινε το Μέγα και Αγγελικό Σχήμα σε μοναχούς, ιερομονάχους και ιεράρχες της Ρουμανικής Εκκλησίας. Έτσι, βοήθησε τους αγάμους κληρικούς της Ρουμανίας να ενδύονται το κανονικό Μοναχικό Σχήμα, πράγμα το οποίο είχε εγκαταλειφθεί για πολλά χρόνια.

Ο Γέροντας Διονύσιος είχε πολλή διάκριση και πνευματική αρχοντιά. Απαλλαγμένος από τα κατώτερα πάθη, κινούνταν στη σφαίρα της απάθειας και της καλογερικής απλότητας. Συμπεριφερόταν στον καθένα με άπειρη ψυχική ευγένεια και απέφευγε να πληγώνει κάποιον, έστω και με το νεύμα των ματιών του. Ήξερε να αναπαύει τις ψυχές, διότι αναπαυόταν πρώτα μέσα του το Πανάγιο Πνεύμα με όλες τις αρετές.

 

Πηγή: Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης, “Αυθεντικές μαρτυρίες Αγιορειτών πατέρων και προσκυνητών για την προσωπικότητα του οσίου Γέροντα Διονυσίου του Ρουμάνου, Αγιορείτη ησυχαστή”. Ομιλία στο Μοναχικό συμπόσιο προς τιμήν τού οσίου Γέροντα Διονυσίου του Ρουμάνου, Αγιορείτη ησυχαστή. Ιάσιο Ρουμανίας, 12-15 Νοεμβρίου 2015. (Αποσπάσματα.)

 

https://www.koinoniaorthodoxias.org

https://paterikos.blogspot.com/2025/11/blog-post_35.html

Τι Συμβαίνει Στην Νιγηρία; || Καταγγελίες Τραμπ

Архиепископ Аверкий (Таушев) "...Времени уже не будет"

"Честь, благородство, совесть, стыд как будто совсем покинули современного человека, не исключая даже носящих еще имя «христиан» и облеченных в одежды служителей Церкви.

Бесстыдство, бессовестность, беспринципность дерзко и нагло поднимают голову, заставляя всех, иногда притворством, а иногда – угрозами, запугиванием и террором, верить в ложь. «Действо льсти», о котором пишет святой Апостол Павел в своем втором послании к Солунянам, сейчас в полном ходу, и горе тем, кто этого не замечают или не хотят замечать (2 Сол.2,11).

«Черное» называют «белым», а «белое» – «черным», оправдывают все страсти и пороки, а подлинную скромную добродетель оклеветывают, возводя хулы и чудовищные обвинения на тех, кто разоблачают порок и не желают участвовать в явных преступлениях, попирая свою совесть. И исполняется уже древнее отеческое предсказание о последних временах: «тогда люди будут безумствовать, а тому, кто не безумствует, будут говорить: ты безумствуешь, потому что ты не похож на нас».

Почитайте, братие, слова Господа Иисуса Христа и писания святого Апостолов о последних временах, почитайте и предсказания святых отцов первых веков христианства, сравните все эти предречения с переживаемыми нами в наши дни событиями и настроениями современных людей, и вы поразитесь, с какою точностью все это исполняется на наших глазах!

Что же можно сказать о тех, кто всего этого будто бы не видят, не замечают?

Только одно: или они – безнадежные духовные слепцы, или они сознательно продали свои души врагам Христа-Спасителя, веря в конечное торжество сатаны, как противника Божия, подобно всем сатанистам, ныне уже себя не скрывающим, а открыто в прессе, по радио и по телевизии пропагандирующим свое сатанинское учение.

Живой и наглядный пример этого – сатанинская секта в Сан-Франциско, которая официально признана государственными властями, как новая, законно существующая религиозная «деноминация».

Куда уж идти дальше?!

Вот, в какое поистине страшное время судил нам жить Бог!"

Архиепископ Аверкий (Таушев) "...Времени уже не будет"

 https://www.facebook.com/photo?fbid=24778202175136078&set=pcb.4260423464243513