ΚΛΕΑΝΘΗΣ Ο ΦΙΛΟΜΑΘΗΣ.

Ζούσε, στους αρχαίους χρόνους στην Αθήνα ένας νέος, ονομαζόμενος Κλεάνθης, ο οποίος ήταν πολύ φτωχός. Ούτε γονείς είχε, ούτε συγγενείς, ούτε κάποιο περιουσιακό στοιχείο.

Εκείνη την εποχή ζούσε στην Αθήνα και ένας περίφημος διδάσκαλος, ονόματι Ζήνων. Ο Κλεάνθης άκουσε γι’ αυτόν πολλά και καλά λόγια και επιθυμούσε διακαώς να γίνει μαθητής του. Πώς όμως, αφού δεν είχε καθόλου χρήματα και έπρεπε να εργάζεται γιά να κερδίζει τον επιούσιον και να πληρώνει και τα δίδακτρα;

Η κατάσταση αυτή πολύ τον εστενοχωρούσε. Ήθελε οπωσδήποτε να σπουδάσει. Ήταν ένα όνειρο, που είχε από πολύ μικρός. Κι έτσι, μιά ημέρα, αποφάσισε ότι θα μπορούσε να εργάζεται τη νύκτα και να παρακολουθή μαθήματα την ήμερα. Συμφώνησε, λοιπόν, με έναν κηπουρό να αντλεί τη νύκτα νερό γιά τον κήπο του καί με μιά γηραιά γυναίκα να της αλέθη το σιτάρι. Αυτό καί έγινε. Τη νύκτα εργαζόταν, κέρδιζε λίγα χρήματα και την ημέρα σπούδαζε στον Ζήνωνα.

      Υγιής και χαρούμενος, περνούσε τις ήμερες του με σπουδές και προκοπή. Όλοι εγνώριζαν ότι ο Κλεάνθης ήταν πολύ φτωχός. Τον έβλεπαν όμως να σπουδάζει κοντά στον Ζήνωνα και απορούσαν που εύρισκε τα χρήματα. Μερικοί κακόβουλοι υπωπτεύθηκαν ότι ήταν πιθανόν να εύρισκε χρήματα με όχι τίμια μέσα και τον κατήγγειλαν στο δικαστήριο.

Όταν ήλθε η ημέρα της δίκης, ο Κλεάνθης παρουσιάσθηκε μπροστά στους δικαστές.

«Πώς κερδίζεις τα χρήματα και σπουδάζεις;» τον ερώτησαν.

«Αντλώ νερό τη νύκτα σ' ένα κηπουρό και αλέθω σιτάρι γιά μία γηραιά γυναίκα. Έτσι κερδίζω χρήματα», είπε ο Κλεάνθης.

Οι δικαστές αμφέβαλαν γιά τα λεγόμενά του. Τους φάνηκε παράξενο πώς είναι δυνατόν κάποιος να εργάζεται όλη τη νύχτα και το πρωΐ να σπουδάζει. Πότε προλάβαινε να κοιμηθή, να ξεκουρασθή…;

Τότε εμφανίσθηκαν στο δικαστήριο ο κηπουρός και η γηραιά γυναίκα, γιά τους οποίους εργαζόταν ο νεαρός και διαβεβαίωσαν τους δικαστές, πως όσα τους έλεγε ο Κλεάνθης, ήταν αλήθεια. Εκείνοι εθαύμασαν την φιλομάθεια του Κλεάνθους και τον επαίνεσαν. Ήθελαν μάλιστα να τον ανταμείψουν, αλλά ο διδάσκαλός του, ο Ζήνων, που ήταν παρών στην δίκη και δεν ήξερε την πραγματικότητα γιά την ζωή του μαθητή του, συγκινήθηκε και τον πήρε στο σπίτι του και τον είχε σαν παιδί του.

Τώρα πια ο Κλεάνθης, είχε χρόνο να σπουδάζει όσο ποθούσε ή ψυχή του!!!

ΠΗΓΗ:.dromokirix.gr/