ΕΝΣΤΑΣΙΣ ΙΓ΄
Ημείς συνεχίζουν να λέγουν οι Φιλοοικουμενισταί ακολουθούμε
τους μεγάλους Γέροντας της εποχής μας, που δεν διέκοψαν πνευματικήν σχέσιν με
τους Οικουμενιστάς, αλλά εργάσθηκαν εντός της Εκκλησίας και εχαριτώθησαν από
τον Κύριόν μας, ώστε να διενεργούνται δι΄ αυτών διάφορα θαύματα.
Δι΄ ημάς αγαπητοί μας, κριτήριον αγιότητος κάθε ανθρώπου
είναι ο ορθός βίος, συνοδευόμενος όμως μετά της ορθής πίστεως. Όσα θαύματα και
αν κάνη κανείς, όταν δεν υπάρχη η ανωτέρω προϋπόθεσις, δεν δυνάμεθα να τον
δεχθούμε ως πρότυπον μιμήσεώς μας. «Πρέπει—γράφει ο άγιος Ιωάννης ο
Χρυσόστομος—εάν θέλουμε να ελευθερωθούμε από την γέενναν (του πυρός) και
επιτύχουμε της βασιλείας (των Ουρανών), να στολιζώμεθα με τα ορθά δόγματα και
με επιμέλειαν της ζωής μας». (Ομιλ. ιγ΄ εις την Γεν.).
Ο δε Κύριός μας, λέγει εις το ιερόν Ευαγγέλιον : «Πολλοί
ερούσι μοι εν εκείνη τη ημέρα· Κύριε Κύριε, ου τω Σω ονόματι επροφητεύσαμεν,
και τω Σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και τω Σω ονόματι δυνάμεις πολλάς
εποιήσαμεν; Και τότε ομολογήσω αυτοίς, ότι ουδέποτε έγνων υμάς. Αποχωρείτε απ΄
εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Ματθ. ζ, 22-23). Από τα λόγια αυτά του Κυρίου
μας βλέπουμε πως θα υπάρξουν άνθρωποι, που εις το Όνομά Του θα κάνουν διάφορα
θαύματα, αλλά θα εργάζονται την ανομίαν!
Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος θέλοντας να προφυλάξη τους
πιστούς της εποχής του από τους ψευδοδιδασκάλους έγραφε : «Πας ο λέγων παρά τα
διατεταγμένα, καν νηστεύη, καν παρθενεύη, καν προφητεύη, καν σημεία ποιή, λύκος
σοι φαινέσθω εν προβάτου δορά, φθοράν προβάτων κατεργαζόμενος».
Ακόμη και μετά θάνατον είναι δυνατόν, εις τάφους αμαρτωλών
ανθρώπων να ενεργούνται θαύματα, ή δια την πίστιν των προσερχομένων ή και από
διαβολικήν ενέργειαν, δια παραπλάνησιν των πιστών. Ο άγιος Μελέτιος ο
Ομολογητής, γράφει σχετικά δια στίχων: «Άλλη δε πάλιν άσωτος του βίου μεταστάσα, τον τάφον είχεν
αυτουργόν τεράτων και σημείων· και τούτο τέχνη του Σατάν ίνα νομοθετήση ους
απλουστέρους απατών, μη βλάπτειν την πορνείαν… Αλλ΄ ουδ΄ εκείνον αγνοείς τον
μοναχόν, ως οίμαι, ος εν τω πάθει κοιμηθείς και παρά μοναζούσης, η τότε
συνεφθείρετο παραδοθείς τω τάφω, ως
ύστερον εξήγγειλεν αυτή τω Πατριάρχη, καινά μετά τον θάνατον ετέλεσε σημεία
δεικνύς τον τάφον αυτουργόν τεράτων και σημείων».
Διατί επιτρέπει ο Θεός, να γίνονται θαύματα πολλές φορές από
αιρετικούς και αμαρτωλούς ανθρώπους, ακόμη και μετά θάνατον, δι΄ ημάς είναι
άδηλον. Ημείς δεν πρέπει να παρασυρώμεθα από τέτοια φαινόμενα, χωρίς πρώτα να
εξετάσουμε πολύ προσεκτικά την χωήν και διδασκαλίαν των ανθρώπων αυτών. Ο
αντίχριστος θα κάνη τέρατα και σημεία και θα προσπαθήση να πλανήση και τους
εκλεκτούς.
Δια τους φημιζόμενους «μεγάλους γέροντας» της εποχής μας,
μπορούμε να ειπούμε, χωρίς καθόλου να τους αδικούμε, ότι δεν επήραν και δεν
παίρνουν σαφήν και κατηγορηματικήν θέσιν εναντίον της Οικουμενιστικής κινήσεως.
Βέβαια δεν ημπορεί κανείς να τους κατηγορήση ως Οικουμενιστάς, αλλά ημπορεί
άνετα να τους κατηγορήση ως Φιλοοικουμενιστάς. Μιλούσαν και μιλούν πολλές φορές
κατά του Οικουμενισμού, αλλά πρακτικά δεν έκαναν και δεν κάνουν τίποτα. Πολλές
φορές μάλιστα που συνήντησαν υψηλά ισταμένους Οικουμενιστάς, έβαλον εδαφιαίες
μετάνοιες ζητώντας την ευχήν των. Εις τα εκκλησιολογικά είχαν και έχουν και
αυτοί την τελείως εσφαλμένην άποψιν, την εντός της Εκκλησίας των Οικουμενιστών
παραμονήν όλων. Το μόνον ελαφρυντικόν που ίσως θα μπορούσε κανείς να δεχθή δι΄
αυτούς, είναι ότι ασχολούμενοι πολύ με την βελτίωσιν της προσωπικής των ζωής,
και με τον πολύ κόσμον δεν είχαν και δεν έχουν χρόνον ν΄ ασχοληθούν προσωπικά
και σοβαρά με την μεγάλην προδοσίαν της Εκκλησίας, που γίνεται επί των ημερών
μας.
Την άγνοιαν συγκαταβατικά την κρίνει και ο Κύριός μας. Ημείς
τα μεν καλά τους έργα ας μιμούμεθα, την δε στάσιν τους απέναντι του
Οικουμενισμού να την απορρίπτωμεν, ως απάδουσα εις την όλην Εκκλησιαστικήν
Παράδοσιν. Έτσι και ημείς δεν κινδυνεύουμε να απωλεσθούμε ακολουθώντας τους
αιρετικούς και την θέσιν αυτών δεν επιβαρύνουμε περισσότερο, με το να
υιοθετούμε κάποια λάθη τους.
Ως γνωστόν μερικοί άγιοι της Εκκλησίας μας έπεσαν έξω σε
μερικά θέματα, και είπον κάτι διαφορετικό από ό,τι η Εκκλησία μας πρεσβεύει.
Ποτέ όμως κανείς εχέφρων δεν διενοήθη να υποστηρίξη αυτές τις θέσεις και να
λέγη ότι αυτό είπεν ο τάδε άγιος κ.λ.π. Όλοι οι άνθρωποι, ακόμη και οι
σοφώτεροι και αγιώτεροι πολλές φορές κάνουν λάθη. Το χάρισμα της αληθείας έχει
μόνον η εν αγίω Πνεύματι αποφαινομένη Οικουμενική Σύνοδος.
ΕΝΣΤΑΣΙΣ ΙΔ΄
Πολλοί κληρικοί και λαϊκοί Φιλοοικουμενισταί, μη έχοντες
Πατερικές μαρτυρίες δια να στηρίξουν την στάσιν των, καταφεύγουν σε προσωπικές
«πληροφορίες» λέγοντας : Κάναμε προσευχή και δεν πληροφορηθήκαμε ότι πρέπει να
διακόψουμε την επικοινωνία και το μνημόσυνον των Οικουμενιστών.
Άλλο και τούτο αφελές επιχείρημα· λες και τώρα αποκαλύφθηκε
η πίστις μας και μας χρειάζεται ειδική πληροφορία εις το τι πρέπει να κάνουμε
όταν αυτή προδίδεται. Και αν ημείς που διεκόψαμε κάθε πνευματική σχέσιν μετά
των Οικουμενιστών, είπωμεν ότι μετά προσευχής λάβαμε πληροφορία, ότι είναι
σωστόν και αρεστόν εις τον Κύριόν μας αυτό που κάνουμε, τι έχουν να είπουν;
Διατί η δική τους πληροφορία να είναι αληθής και όχι η δική μας; Ποίον είναι το
κριτήριον των πληροφοριών; Δεν αντιλαμβάνονται πως η προσωπική πληροφορία είναι
κάτι το υποκειμενικό και δεν δύναται να σταθή ως επιχείρημα; Τι το
επικαλούνται;
Ημείς μελετώντες τα πρακτικά των Οικουμενικών συνόδων, δεν
ευρήκαμε κανένα από τους αγίους Πατέρας που ομιλούσαν να επικαλείται ιδίαν
πληροφορίαν και να λέγη ότι, κατά την εμήν πληροφορίαν αυτό το θέμα που
συζητούμε είναι έτσι και έτσι. Κανείς δεν είπε κάτι τέτοιο, αλλά όλοι τους
επεκαλούντο Γραφικές και Πατερικές μαρτυρίες δια να αποδείξουν την αλήθειαν.
Αλοίμονον, αν η Εκκλησία μας δια τα
θέματα της πίστεως, εστηρίζετο εις τις προσωπικές πληροφορίες του Α ή του Β
πιστού.
Ας μελετήσουμε την Αγίαν Γραφήν, τους ιερούς Κανόνας και τα
συγγράμματα των αγίων Πατέρων μας και από εκεί θα μάθουμε ποία πρέπει να είναι
η στάσις μας έναντι των αιρετικών και αλλοθρήσκων.
Απόσπασμά από εδώ http://orthodox-voice.blogspot.gr/2013/03/blog-post_373.html
Αρχική πηγή http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/
