Ερώτηση του βουλευτού Βασ. Αγοράστη στη Βουλή εν έτει 1988 και απάντηση του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας.
Πρίν χρόνια όταν όλοι φοβόντουσαν το Aids πάλι ένας βουλευτής έκανε επερώτηση στήν Βουλή γιά τις εκκλησίες. Παραθέτω την ερώτηση αλλά και την απάντηση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών
Ερώτηση του βουλευτού Βασ. Αγοράστη στη Βουλή εν έτει 1988:
Σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας προβλέπεται η Θεία Μετάληψη των πιστών μέσα στους Ιερούς Ναούς. Έτσι σε κάποιο σημείο της Λειτουργίας μέσα στις Εκκλησίες, όταν ο Μητροπολίτης ή Αρχιερέας μεταλαμβάνει όλους τους ιερείς και διακόνους, οι οποίοι πίνουν 3 φορές από το ίδιο δισκοπότηρο και εν συνεχεία πάντα από το ίδιο δισκοπότηρο μεταλαμβάνει τους πιστούς 6 μηνών έως 80-90 ετών.
Οπότε παρατηρείται το θλιβερό και απαράδεκτο φαινόμενο…το κουταλάκι να μπαίνει στο στόμα γέροντα 70 – 80 ετών με σάπια δόντια, και στη συνέχεια στο τρυφερό στοματάκι βρέφους 6 μηνών ή νηπίου. Γεγονός που προκαλεί αποστροφή, προβληματισμό και ανησυχία, για μεθόδους αναχρονιστικές και επικίνδυνες στη σύγχρονη κοινωνία και δημόσια υγεία.
Ύστερα από την παραπάνω απαράδεκτη κατάσταση, συνεχίζει ο πρώην βουλευτής, ερωτώ τον μεν Υπουργό Θρησκευμάτων αν έχει πρόθεση να διερευνήσει τις σκέψεις και απόψεις του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ και της Ιεράς Συνόδου, αν σκέπτονται να διατηρήσουν αυτόν τον επικίνδυνο τρόπο της Θείας Μετάληψης, ο οποίος ίσως να σώζει την ψυχή του ανθρώπου, αλλά ίσως να βλάπτει το σώμα το δικό του και των συνανθρώπων του.
Τον δε Υπουργό υγείας να μας πληροφορήσει αν αυτός ο τρόπος, στη σημερινή εποχή της ταχύτητας μετάδοσης μικροβίων, τελεί υπό την έγκριση ή υπό την ανοχή του υπουργείου και ποιες είναι οι απόψεις των ιατρικών συλλόγων και κυρίως του Ιατρικού Συλλόγου της Αθήνας.
Απάντηση Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας (Φεβρουάριος 1988):
Εις την Βουλή των Ελλήνων κατετέθη ερώτηση του βουλευτή κ. Αγοράστη, με την οποία πρώτα καταφέρεται για το ‘’θλιβερό και απαράδεκτο φαινόμενο’’ …το κουταλάκι! (εννοεί ο βουλευτής την Αγία Λαβίδα) να μπαίνει στο στόμα γέροντα 70 – 80 ετών με σάπια δόντια, και στη συνέχεια στο τρυφερό στοματάκι του βρέφους των 6 μηνών ή του νηπίου. Γεγονός που προκαλεί αποστροφή, προβληματισμό και ανησυχία, για μεθόδους αναχρονιστικές και επικίνδυνες στη σύγχρονη κοινωνία και δημόσια υγεία.
Ύστερα δε, ερωτά, αν αυτό τελεί υπό την έγκριση του υπουργείου και ποιες είναι οι απόψεις των ιατρικών συλλόγων και κυρίως του ιατρικού συλλόγου της Αθήνας.
Προφανώς, ο ερωτών βουλευτής, δεν γνωρίζει ότι το θέμα αυτό είναι παμπάλαιο, και επ’ αυτού κατά καιρούς έχουν λάβει θέση οι πάντες. Πρόκειται δε, για ένα θέμα πίστεως κατ’ εξοχήν και ελάχιστα ιατρικό, διότι είναι θέμα επενεργείας υπερφυσικών πνευματικών δυνάμεων, οι οποίες βρίσκονται πέραν από το πεδίο ερεύνης και των δυνατοτήτων της επιστήμης.
Ο πιστός προσέρχεται για να κοινωνήσει …..μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης!
Πίστεως σε Εκείνον που είπε, «ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ» και είναι πεπεισμένος ότι μεταλαμβάνει Σώμα και Αίμα Χριστού.
Προσέρχεται δε, με συντριβή καρδίας στο Άγιο Ποτήριο, στο Ποτήριο της Ζωής, ίνα λάβει Χριστό, Σωτήρα και Ζωή, από την πηγή της Ζωής! Όχι δε, θάνατο!
Στο όνομα της Πίστεως του και στην αξιοπιστία του Θεού του, τού είναι αδιανόητο ότι ο Παντοδύναμος Θεός, ο οποίος αγάπη εστί και από αγάπη για τον άνθρωπο ανέβηκε στο Σταυρό, θα επέτρεπε ποτέ να μεταδοθεί στον μεταλαμβάνοντα μια οποιαδήποτε αρρώστια, με το ίδιο Του το Σώμα και με το δικό Του Αίμα, όταν με αυτά τον αγιάζει.
Επομένως δια τον πιστό, πρόβλημα δεν υπάρχει.
Εκείνοι όμως, οι οποίοι αμφιβάλλουν ή φοβούνται μην πάρουν κάποια αρρώστια με τη Θεία Κοινωνία, όσοι δεν πιστεύουν στην ουσία της Θείας Κοινωνίας, αυτοί που δεν έχουν λόγο να μεταλάβουν και είναι δικαίωμά τους, πρέπει να απέχουν.
Ας αφήσουν όμως τους άλλους ήσυχους. Είναι μάλιστα παρατηρημένο ότι οι μη πιστεύοντες είναι κυρίως εκείνοι οι οποίοι περισσότερο ομιλούν δια τους κινδύνους από τη Θεία Κοινωνία. Όπως και το ότι ‘’κόπτονται ‘’ για το καλό των πιστών εξ’ εκείνων που ασκούν πολεμική εναντίον της πίστεως.
Πάντως ιατρικώς, δεν υπάρχει ούτε μία βεβαιωμένη περίπτωση απλού πιστού, στον οποίο να έχει μεταδοθεί αρρώστια με τη Θεία Μετάληψη. Ούτε και ιερέως ο οποίος μάλιστα μετά την Κοινωνία των πιστών κάνει την κατάλυση και καταπίνει όλα τα υπόλοιπα της Θείας Κοινωνίας μέχρι τρυγός (δηλαδή τον πυθμένα του Αγίου Ποτηρίου), μαζί με ότι από το στόμα του κάθε μεταλαμβάνοντος δια της Αγίας Λαβίδος , κατέληξε στο Άγιο Ποτήριο.
Ούτε ακόμα κα τότε που έβραζε η φυματίωση, θέριζε η σύφιλη και η λέπρα ήταν ευρύτατα διαδεδομένη!
Τα ίδια προφανώς θα ίσχυαν αν ετίθετο θέμα και για το AIDS.
Δεδομένα τα οποία να οδηγούν την ιατρική σε παρέμβαση δεν υπάρχουν. Σε θέματα πίστεως άλλωστε, όταν μάλιστα πρόκειται για τα Μυστήρια της χριστιανικής πίστεως δεν είναι ευχερές να υπεισέλθει η ιατρική, διότι τα Μυστήρια τελούνται με την επενέργεια πνευματικών δυνάμεων, οι οποίες είναι εκτός του πεδίου των δυνατοτήτων της επιστήμης, άρα και της ιατρικής. Επομένως το θέμα παραμένει στις αρμοδιότητες της Εκκλησίας, να επιλέγει τους τρόπους με τους οποίους θα διεκπεραιώνει την αποστολή της.
Σύγκρουση μεταξύ επιστήμης και Εκκλησίας δεν υπάρχει, παρά μόνο στους έχοντες τρικυμία εν κρανίω.
Εφ’ όσον αμφότερες εξυπηρετούν την αλήθεια, οπωσδήποτε δεν κινούνται επί διαφορετικής βάσεως και σε διαφορετικά επίπεδα. Χρειάζεται βεβαίως επίγνωση των ορίων εκάστης και αλληλοσεβασμός στην τήρηση ων αποστάσεων εκατέρωθεν.
Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών 1988
Αντιπρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών κ. Αθανάσιος Αβραμίδης Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών 1988
ΠΗΓΗ:fdathanasiou.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου