Μία άλλη φορά ο π. Μωυσής μιλούσε μ' ένα νεαρό, που του απαριθμούσε διάφορες αδικίες κι εγκλήματα που γίνονται στον κόσμο. Προσπαθούσε με πολύ ζήλο ν' αποδείξει πως, για το καλό της ανθρωπότητας, πρέπει να ληφθούν αυτά κι άλλα μέτρα, αφού οι άνθρωποι κάνουν αυτά κι εκείνα, με τέτοια κι άλλα κίνητρα κ.λ.π. Ο Γέροντας άκουγε τον παθιασμένο μονόλογό του χωρίς να μιλάει, δεν έφερε την παραμικρή αντίρρηση. Όταν ο ένθερμος συνομιλητής του τέλειωσε το λόγο του κι ήταν σίγουρος πως είχε πείσει τον π. Μωυσή, αφού τη σιωπή του τη λογάριασε ως ένδειξη αποδοχής, εκείνος του απάντησε ήρεμα:
-Ο απόστολος Πέτρος λέει: "καινούς ουρανούς και καινήν γην προσδοκώμεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί" (Β' Πέτρου, γ' 13). Από μας τους αμαρτωλούς τι δικαιοσύνηνα περιμένει κανείς;
πηγή:Το Γεριντικό του Βορρά Α'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου