9η Αυγούστου του 1823, ο Μάρκος Μπότσαρης σκοτώθηκε στη μάχη του Κεφαλόβρυσου έξω απ’ το Καρπενήσι

 

“…του Μάρκου σαράντα τα φλάμπουρα σειούνται και τ’ άρματα χάμω γερμένα, τα χείλα, τα μάτια θλιμμένα, στον κάμπο βαθειά σιωπή…

τον Μάρκο τον Μπότζαρη ψάλλω, ο Μάρκος ο Μπότζαρης πού ‘ναι;

…η λίμνη γεμάτη φωτιά και φέγγει στη όψη της γης το φως το γλυκό της αυγής… ο ζέφυρος μόλις φυσά και πέφτει λεπτούλα δροσιά… εβγαίνουν απ’ όλα τα μέρη γυναίκες, παιδάκια και γέροι θρηνώντας, να ιδούν το κορμί που χάνει γι’ αυτούς την ψυχή… κλεισμένο δεν έμεινε στόμα απάνω στου Μάρκου το σώμα… επέθανε, πέθαν’ ο Μάρκος… μια θλίψη μια άκρα βοή και θρήνος και κλάμα πολύ… κι η σάλπιγγα που ‘ταν εκεί τρομάρα και φρίκη λαλεί… μαυρίλα, ξαπλώνει πυκνός χυμένος στα νέφη καπνός…

και πες του… και ‘κειό το σπαθί το ηύρες εσύ.”

———

Ερανίσματα αυθαίρετα συντεθειμένα απ’ το νεανικό τετράδιο του Διονυσίου Σολωμού. Δυο αιώνες σαν σήμερα, νύχτα βαθειά πριν ξημερώσει η 9η Αυγούστου του 1823, ο Μάρκο Μπότσαρης σκοτώθηκε στη μάχη του Κεφαλόβρυσου έξω απ’ το Καρπενήσι, τον βρήκε ένα βόλι στο μέτωπο. Φέρανε συνοδεία το κορμί του στο Μεσολόγγι να τον θάψουνε με τιμές και στάθηκε η μακρυά πομπή στο μοναστήρι του Προυσού να τον προσκυνήσει κατάκοιτος εκεί ο Καραϊσκάκης και να του πει το "Άμποτε κι εγώ από τέτοιον θάνατο να πάω, ήρωα Μάρκο". 

ΠΗΓΗ: Χρήστος Μποκόρος