Είπε γέρων Καρυώτης

Ο Γέροντας Ακάκιος γυρίζοντας στο κελλίον του στην Καψάλα με το μουλάρι απο τις Καρυές. Μέσα της δεκαετίας 1970. 

Είπε γέρων Καρυώτης: «Σήμερα στο Άγιον Όρος έχει κόσμο, δρόμους, σύγχρονα πράγματα που δεν υπήρχαν παλαιά. Μονοπάτια και καλντερίμια είχε και οι καλόγεροι, όπου πήγαιναν, με τα πόδια βάδιζαν. Οι εργοχειράδες κουβαλούσαν το εργόχειρό τους στην πλάτη, για να το φέρνουν στις Καρυές να το πουλήσουν. Σπάνια να είχε κανείς ζώο.

Επικρατούσε ησυχία και ηρεμία. Ήμασταν πολλοί πατέρες και λίγοι προσκυνητές. Αυτό που κυρίως μας αλλοίωσε είναι ο πολύς κόσμος, οι πολλοί προσκυνητές και τα σύγχρονα κοσμικά πράγματα. Βέβαια η λέξη προσκυνητές δεν ταιριάζει σήμερα. Συνήθως βρίσκεις λίγους προσκυνητές, οι άλλοι είναι τουρίστες. Έρχονται τάχα για ευλογία, αλλά επειδή είναι φθηνά εδώ, σου λέει, πάμε στο Άγιον Όρος.

Παλαιά στο Άγιον Όρος απαγορευόταν να μπη ο προσκυνητής με κοντομάνικο ή αμάνικο. Σε έδιωχναν έξω. Το ίδιο, αν είχες μακρυά μαλλιά. Περνούσαν όλοι από την Κοινότητα και αν ήσουν ανεπιθύμητος, σε γύριζαν πίσω στον κόσμο με την δεύτερη συγκοινωνία.(Τότε είχε δύο συγκοινωνίες). Τώρα μέσα στο Πρωτάτο, μπροστά στην Επιστασία και μέσα στον χορό του Καθολικού είναι λαϊκοί με αμάνικο. Σήμερα οι επισκέπτες δεν περνούν από την Επιστασία και είναι ανεξέλεγκτοι.

Παλαιά εδώ στις Καρυές όλα τα Κελλιά ήταν επανδρωμένα με σπουδαίους πατέρες. Όλοι οι Αντιπρόσωποι έμεναν στα Κονάκια τους και στο Πρωτάτο γέμιζαν τα στασίδια από σεβάσμιους γεροντάδες με άσπρες γενειάδες.

Η Επιστασία τότε είχε δύναμη και επικρατούσε τάξη. Μία παρανομία να γινόταν, το λέγαμε στην Επιστασία και αμέσως επενέβαινε.

Όταν ήρθα για καλόγερος πρίν από μισόν αιώνα, ήμουν ένα χρόνο δόκιμος μέσα στις Καρυές και στην πλατεία δεν κατέβηκα. Οι δόκιμοι και οι νέοι μοναχοί τότε δεν μιλούσαν. Έκαναν σιωπηλοί το εργόχειρό τους και την υπακοή τους, και κουβέντα δεν έβγαζαν. Που τολμούσαμε τότε να μιλήσουμε; Σήμερα όλο κουβέντες και συζητήσεις. Οι σημερινοί καλόγεροι δεν έχουν υπομονή.

Παλαιά θυμάμαι, πήγαινε κάποιος σ’ ένα μοναστήρι, σ’ ένα Κελλί, δοκίμαζε και έμενε, δεν έφευγε, καθόταν μέχρι τέλος. Βέβαια περνούσαν πειρασμούς, αλλά έκαναν υπομονή. Σήμερα με τον παραμικρό πειρασμό φεύγουν. Ύστερα παίρνουν ένα ερειπωμένο Κελλί, γυρίζουν στον κόσμο και μαζεύουν λεφτά, το φτειάχνουν  και κάνουν την ζωή τους. Αυτό όμως δεν είναι καλογερική.

Εμείς, οι μέρες μας είναι λίγες και θα φύγουμε. Η κατάσταση όμως δεν βλέπω να αλλάζη, δεν γυρίζει πίσω. Μάλλον πάμε προς το χειρότερο. Όσο μπορείτε εσείς οι νέοι καλόγεροι να κάνετε υπομονή και υπακοή, τα οποία πάνε να εκλείψουν σήμερα από τους μοναχούς.

Το 1961 στις Καρυές δεν είχε ούτε ένα αυτοκίνητο. Τώρα έχουν αυξηθή και χάσαμε την ησυχία μας. Χάσαμε την ευλάβειά μας και την πνευματικότητά μας. Τώρα δυστυχώς δεν υπάρχει η αγάπη της παλαιάς εποχής, η ελεημοσύνη, η δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει εκείνη η γνησιότητα των μοναχών. Και να είχε κανείς ένα ελάττωμα, το έβλεπες. Σήμερα κρυβόμαστε και θέλουμε να δείξουμε ότι είμαστε όλοι άγιοι.

Παλαιά τα μαγαζιά στις Καρυές περίμεναν να τελειώση η θεία Λειτουργία και ύστερα άνοιγαν μέχρι το μεσημέρι. Το απόγευμα ήταν κλειστά. Αυτό ήταν μία οικονομία, το προβλέπει και ο Καταστατικός χάρτης, διότι τότε ήταν πολλοί εργαζόμενοι στα δάση και δεν υπήρχαν τα αυτοκίνητα να έρχωνται όποτε θέλουν να ψωνίσουν στις Καρυές. Έρχονταν οι εργαζόμενοι στην Λειτουργία στο Πρωτάτο την Κυριακή, ύστερα ψώνιζαν ότι χρειάζονταν και έφευγαν για τις καλύβες τους στα δάση.

Παλαιά τα νέα καλογέρια που ήταν στις Καρυές δεν τα επέτρεπαν οι Γεροντάδες τους να βγούν έξω από το Κελλί. Μόνο την Κυριακή πήγαιναν για εκκλησιασμό στο Πρωτάτο και στην Λιτανεία του Άξιον Εστί. Έγιναν οι γιορτές της χιλιετηρίδος και δεν βγήκαν από το σπίτι τους.

Αυτή η αυστηρότητα για τα νέα καλογέρια υπήρχε παλαιά από αγάπη να τους προφυλάξη και να μάθουν καλογερική, να μπούν σε μία καλή σειρά. Σήμερα μας παραξενεύει η παρρησία των νέων μοναχών. Παλαιά και στις Λειτουργίες που κάναμε στο Κελλί μας δεν μιλούσαμε μετά στο κέρασμα. Ο νέος μοναχός πρέπει να είναι ολιγομίλητος, να ακούη και να μην εκφέρη γνώμη. Ενώ σήμερα συμβαίνει το αντίθετο στους νέους μοναχούς».

«ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ»

Ι.Η. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 

Διαβάστε επίσης: Είπε γέρων Αγιοβασιλειάτης
Είπε Γέρων Αγιορείτης ...τι θα φυλάξουμε εμείς σήμερα...