ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΔΕΣΙΜΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΕΠΙΦΑΝΙΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΝ ΕΙΣ ΑΘΗΝΑΣ (1969) ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

4. ΠΕΡΙ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ.

Λέγετε περί των Γ.Ο.Χ. τα εξής: «Ούτως η ΄΄Εκκλησία των Γ.Ο.Χ.΄΄ ενώ ιδρύθη ως μέσον (μέσον ακριβούς τηρήσεως των ιερών κανόνων), απέβη πλέον σκοπός! Να διατηρηθή η ΄΄Εκκλησία των Γ.Ο.Χ.΄΄, έστω και επί θυσία της ακριβούς τηρήσεως των ιερών Κανόνων; Και ταύτα πάντα πως δικαιολογούσιν οι αγαπητοί Παλαιοημερολογίται; Απλούστατα διά της ταλαιπώρου ΄΄οικονομίας΄΄. Αλλ’ αυτοί έφυγον εκ της Ελλαδικής Εκκλησίας έχοντες ως σημαίαν την ¨α κ ρ ί β ε ι α ν¨! Αν ήσαν διατεθιμένοι να δεχθώσι ¨οικονομίας¨ και μάλιστα εις τοιαύτην έκτασιν και εις τοιούτον βαθμόν, δεν υπήρχε λόγος να φύγωσιν εκ της Ελλαδικής Εκκλησίας!» Νομίζω πάτερ μου, ότι εν προκειμένω υπάρχει σύγχυσις εκ μέρους σας όσον αφορά το λεπτώτατον τούτο ζήτημα. Βεβαίως δεν ειδικεύθην ποτέ, περί την «ελληνικήν παλαιοημερολογητικήν εκκλησιολογίαν», αλλά έχω πολλούς πνευματικούς μου πατέρας και αδελφούς οι οποίοι πολύ με εβοήθησαν εις την πνευματικήν μου ζωήν, και οι οποίοι όμως ουδέποτε με εδίδαξαν αυτά τα οποία αναφέρετε.

Ουδέποτε υπέπεσεν εις την αντίληψίν μου, και ο Θεός δεν με εστέρησε στοιχειώδους νοημοσύνης, ότι ο σκοπός των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος ήτο η ΜΟΝΟΚΡΑΤΙΑ και η ΝΟΜΟΚΥΡΙΑΡΧΙΑ επί της Εκκλησίας (¨LEGALISME¨). Η Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. δεν εθεώρησεν εαυτήν ουδέποτε μέσον προς διατήρησιν της Κανονικής Ακριβείας, ούτε την ακρίβειαν της Εκκλησίας ως ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΝ. Εις την περίπτωσιν του εορτολογίου, δεν γεννάται ζήτημα προτιμήσεως μεταξύ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, και διερωτώμαι πως η υμετέρα αιδεσιμολογιότης μέχρι τουδε δεν συνέλλαβε την αληθή του πράγματος έννοιαν. Εάν οι παλαιοημερολογίται, προέβαινον εις το διάβημα εις το οποίον προέβησαν εκ  π ρ ο τ ι μ ή σ ε ω ς  τινός προς την ΑΚΡΙΒΕΙΑΝ μάλλον παρά την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΝ, ασφαλώς θα ήσαν ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ. Διότι η ακρίβεια όσον και η οικονομία τους δύο βραχίονας της Εκκλησίας αποτελούν, και ο υπερτιμών την μίαν εις βάρος της άλλης ευρίσκεται εν παρανοήσει.

Σκοπός της Αγιωτάτης Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος, αιδεσιμολογιώτατε δεν τυγχάνει η τήρησις της ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ αλλά η …… ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ και ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ. Άλλον σκοπόν δεν αναγνωρίζει η Αγιωτάτη Ελληνική Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. Κάθε άλλη εκτίμησις των πραγμάτων τυγχάνει εκ των προτέρων επισφαλής και μη ανταποκρινομένη εις την αλήθειαν.

Εάν οι Γ.Ο.Χ. της Ελλάδος εχώρισαν τας ευθύνας των, από την υμετέραν κακόδοξον Εκκλησίαν, τούτο εγένετο δι’ ουδέν άλλο ειμή δια κ α κ ο δ ο ξ ί α ν,  δηλαδή διότι έκριναν και κρίνουν ότι διά της εισαγωγής του παπικού εορτολογίου ηνοίγη ρήγμα το οποίον από στιγμής εις στιγμήν απειλεί να καταλύση το πλήρωμα και η ΣΩΤΗΡΙΑ και ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ του ποιμνίου τίθεται εν κινδύνω. Διά τούτο ο χωρισμός των ευθυνών ήτο ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟΣ, ουχί περί  ημερών ουδέ περί κανονολογιών και λεγκαλισμών ο λόγος, αιδεσιμολογιώτατε.

Ακούσατε το εξής παράδειγμα: Είμαι ο πρώτος Κυβερνήτης ενός πλοίου, και δίδω εις τον υφιστάμενόν μου, την κατευθυντήριον γραμμήν του πλοίου. Μετά από ένα χρονικόν διάστημα συμβουλευόμενος την π υ ξ ί δ α  βλέπω ο υφιστάμενός μου άλλαξε την πορείαν του πλοίου κατά τόσας μοίρας. Ζητώ εξηγήσεις. Ο δεύτερος πλοίαρχος αιτιολογεί την απόκκλισιν δηλώνοντας ότι εις τάδε απόστασιν υπάρχει κίνδυνος διά το πλοίον, και εθεώρησεν την απόκκλισιν ώς αναγκαίαν. Αναγνωρίζω τα αίτια και δικαιολογώ την απόκκλισιν. Εφήρμοσα την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΝ! Την δευτέραν ημέραν παρατηρών εκ νέου την π υ ξ ί δ α διαπιστώνω δευτέραν απόκκλισιν, ο δεύτερος πλοίαρχος παρουσιάζει εκ νέου τα δικαιολογητικά του, τα οποία όμως δεν κρίνω ότι ευσταθούν και διατάσσω να επανέλθη το πλοίον εις την κυρίως πορείαν του. Εφαρμόζω την ΑΚΡΙΒΕΙΑΝ! Τις θα με επαινούσε, εάν επί προφάσει ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ έρριπτον το πλοίον εις σκόπελον, ή επί προφάσει ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ υπέβαλον το πλοίον και το πλήρωμα εις ασκόπους περιπλανήσεις και τρικυμίας; Η πυξίς έγινε διά το πλοίον και ουχί το πλοίον διά την πυξίδα.

Εάν όμως κατά τύχην συνελάμβανον επ’ αυτοφώρω τον υποπλοίαρχόν μου, να διαφθείρη την πυξίδα τότε θα συνελάμβανον αυτόν και θα παρέπεμπον εις το ναυτοδικείον ως επιβουλευόμενον το σκάφος και το πλήρωμα αυτού. Το 1924, αιδεσιμολογιώτατε, δεν σας αρνήθημεν την εφαρμογήν μιας ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, αλλά σας ελέξαμεν ως διαφθείροντες το ιερόν πηδάλιον, οπότε κατελέγξαντες την παράνομον αυθαιρεσίαν και «υμών μη βουληθέντων συνιέναι» ουδέν άλλον μας απέμενε, ειμή ο πλήρης χωρισμός των ευθυνών μας. Και τούτο επαναλαμβάνω όχι περί ζητήματος πλέον ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ή ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ αλλά περί ζητήματος καθαρώς ΣΩΤΗΡΙΑΣ!

Το πλοίον δεν κατασκευάσθη διά το πηδάλιον, αλλά το πηδάλιον διά το πλοίον. Η Εκκλησία δεν έγινε διά τους κανόνας αλλά οι κανόνες διά την Εκκλησίαν. Οι κανόνες είναι χρυσοί, οι κανόνες είναι άγιοι, οι κανόνες είναι άθικτοι. Οι κανόνες δεικνύουν το τέλειον, την πορείαν της ζωής της Εκκλησίας. Οι κανόνες δεικνύουν τα μέτρα της αγιότητος εις τα οποία πρέπει να φθάσουμε ως εκκλησία. Δυστυχώς εις την σημερινήν ζούγκλαν, είμεθα πολύν μακράν από του να φθάσωμεν εις τοιαύτην αγιότητα, ή να ισχυρισθώμεν ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ. Συχνάκις παρεκκλίνομε, άλλοτε λίγο άλλοτε πολύ, βλέπομεν όμως βάσει των θείων και ιερών κανόνων πόσον παρεκκλίναμε και συν τη Χάριτι του Θεού διορθούμε την παρέκκλισιν. Δεν έπεται όμως ότι επειδή είμεθα επιρεπείς εις τας παρεκκλίσεις ότι και θ’ αλλάξωμεν τα μέτρα με ημίμετρα διά να καθησυχάσωμεν την διαμαρτυρομένην συνείδησίν μας.

Οι Γ.Ο.Χ. της Ελλάδος (έστω και αν μεταξύ αυτών όπως παντού υπάρχουν άνθρωποι των άκρων) δεν θέλουν να παραστήσουν εαυτούς αγιωτέρους και ακριβεστέρους των άλλων, ούτε καυχώνται εις την δικαιοσύνην των, ούτε εθεωρήσαν ως μέσα, εφαρμογής της ακριβείας, απλώς ζητούν να παραμείνη το πηδάλιον αδιάφθορον. Άλλο εάν ένας ιερεύς εξ ανάγκης συντομεύει τας ακολουθείας είναι το τοιούτον ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, και άλλο εάν εκδίδει λειτουργικά βιβλία με αλλοιωμένα λειτουργικά κείμενα πράγμα το οποίον δεν είναι πλέον οικονομία αλλά ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ!

Και υμείς, αιδεσιμολογιώτατε, το 1924, δεν εφηρμόσατε ο ι κ ο ν ο μ ί α ν  αλλά προέβητε εις ι ε ρ ο σ υ λ ί α ν, βλασφημήσαντες εις το Πνεύμα το Άγιον, ως  τάχα μη αρτίως λαλήσαν εν τοις πατράσι και τοις οικουμενικαίς συνόδους.

Είναι τραγικόν όταν οι ίδιοι οι Ιησουίται, ομολογούσαν μέχρι του 1924, ότι η άρνησις αλλαγής του ιουλιανού εορτολογίου, αποτελή εκ μέρους της ανατολής, άρνησιν εις το ν’ ακολουθήση την πρεσβυτέραν Ρώμην και ν’ αναγνωρίση το κύρος της, υμείς διά των ιδίων χειρών ανοίξατε τρομερόν ρήγμα. Διότι ναι μεν είναι αληθές ότι και πρό της εορτολογικής μεταρυθμίσεως συνέβαιναν έκτροπα ως αναφέρετε, πλήν όμως θα ήτο αδιανόητον να υιοθετήση η Φιλλανδική Εκκλησία το λατινικόν πασχάλιον, ως συνέβη εσχάτως, και να επιζητείτε πανορθόδοξον κοινόν εορτασμόν του Πάσχα, και εάν μεν εσχάτως  ο κ. Ιερώνυμος φαίνεται οπισθοχωρών και διστάζων, δεν σημαίνει ότι τάχα ενδιαφέρεται διά την ημερομηνίαν του Πάσχα αυτήν καθ’ εαυτήν, αλλά αναλογίζεται το τι θα προκύψη και κατά την περίστασιν, κατά την συνήθειαν του σαβελιανικώ τω τρόπω υιοθετεί το κατάλληλον προσωπείον. Αδυνατείτε τάχα ν’ αναμετρήσετε την συμβολήν του παπικού εορτολογίου, και το προηγούμενον το οποίον εδημιούργησεν διά την συγκρότησιν, της μελετωμένης 8^ης ληστρικής και ψευδοοικουμενικής ψευδοσυνόδου, την οποίαν θ’ αποτολμήσετε μόλις κρίνετε ότι «ω ρ ί μ α σ ε ν  ο λαός».

Πόσην δε αδικίαν δεν εκάματε διά της μεταρυθμίσεως αυτής και εις τας ανελευθέρους σλαυϊκάς εκκλησίας! Απόδειξις η εσχάτως υιοθέτησις του παπικού εορτολογίου υπό της Βουλγαρικής Εκκλησίας!

Μη συγχέετε λοιπόν, τα πράγματα έκων άκων, αιδεσιμολογιώτατε, ότι τάχα η Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. εθεώρησεν εαυτήν μέσον διατηρήσεως της Ακριβείας μάλλον παρά της Οικονομίας, αλλά ανθέστη εις την υφ’ υμών α μ φ ο τ έ ρ ω ν καθαίρεσιν!

Οι Παλαιοημεριλογίται, άνθρωποι τυγχάνουν ως και οι λοιποί, δεν είναι Χερουβείμ, διαφορετικά θα ήσαν εις τον ουρανόν. Κάμουν πολλάς οικονομίας, και πολλάς παρεκτροπάς και πολλάς παρεκκλίσεις εκ των κανόνων, και τοις πάσι τυγχάνουσι γνωστά, δεν εκήρυξαν όμως ουδέποτε τας παρεκκλίσεις των και οικονομίας των, ως δ ι ό ρ θ ω σ ι ν  του ιερού πηδαλίου, διότι όσας παρεκκλίσεις και αν κάμουν και όσας και εάν έκαμαν, το Πηδάλιον και το κύρος του παραμένουν α ν έ π α φ α, υμείς όμως διεφθείρατε το Πηδάλιον το 1924 και προτίθεσθε να το διαφθείρετε έτι περισσότερον δια της μελετομένης (¨άμα τη  ω ρ ι μ ά ν σ ε ι του λαού¨) 8^ης ληστρικής ψευδοοικουμενικής!

Συνεχίζεται

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ
ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ
ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ
ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ
ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ