Μια υπέροχη οπτασία είχε κάποτε ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ

Ιδιαιτέρως κάποτε, την Μεγάλη Εβδομάδα και μάλιστα την Μεγάλη Πέμπτη, ο όσιος αξιώθηκε κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας να δει μια υπέροχη οπτασία. Λειτουργούσαν οι θεοσεβείς Γέροντες Παχώμιος και Ιωσήφ μαζί με το μακάριο Σεραφείμ, δεδομένου ότι ο Παχώμιος είχε βαθύτατα αγαπήσει το νεαρό μεν, πλην όμως πνευματικώς έμπειρο μοναχό και σχεδόν πάντοτε λειτουργούσε μαζί του.

 Όταν ο Σεραφείμ, μετά τη μικρά είσοδο, εξεφώνησε το «Κύριε, σώσον τους ευσεβείς», και βγαίνοντας από την Ωραία Πύλη με τις λέξεις «…. και εις τους αιώνας των αιώνων», ύψωσε το χέρι με το Οράριο προς το εκκλησίασμα, φωτίσθηκε από ένα ασυνήθιστο φως, ωσάν από ηλιακές αχτίνες. Υψώνοντας τα μάτια προς τη κατεύθυνση του φωτός, ο μακάριος Σεραφείμ είδε το Κύριο Ιησού Χριστό με τη μορφή του Υιού του Ανθρώπου, ο οποίος άστραπτε με φως ανέκφραστο και ήταν περικυκλωμένος, ωσάν από σμήνος μελισσών, από τις ουράνιες Δυνάμεις : τους αγγέλους, τους αρχαγγέλους, τα χερουβείμ και τα σεραφείμ. Ερχόταν από τη δυτική πύλη του ναού, σταμάτησε εμπρός στον άμβωνα και, αφού ύψωσε τα χέρια Του, ευλόγησε τους λειτουργούντες και το συμπροσευχόμενο λαό. Κατόπιν μπήκε μέσα στην εικόνα του τέμπλου δίπλα στην Ωραία Πύλη. Η καρδιά του μακαρίου πλημμύρισε από άρρητη χαρά μέσα σ΄ ένα αίσθημα γλυκιάς, φλογερής αγάπης προς το Κύριο και περιεβλήθη από το Θείο φως της χάριτος.

 Από το μυστικό αυτό δράμα η όψις του αλλοιώθηκε όλη, ώστε ούτε να κινηθεί ούτε να μιλήσει μπορούσε. Πολλοί το αντιλήφθηκαν αλλά κανείς δεν γνώριζε την αληθινή αιτία του συμβάντος. Τότε πλησίασαν τον Σεραφείμ δύο Ιεροδιάκονοι και τον οδήγησαν στο ιερό, όπου στη συνέχεια έμεινε ακίνητος στην ίδια θέση επί δύο ώρες. Μόνο το πρόσωπό του μεταμορφωνόταν συνεχώς. άλλοτε ήταν λευκό σαν το χιόνι και άλλοτε απλωνόταν επάνω του ζωηρό ρόδινο χρώμα. Οι λειτουργούντες Γέροντες Παχώμιος και Ιωσήφ πίστεψαν ότι του συνέβη κάποια οργανική ταλαιπωρία, πράγμα πολύ πιθανό να συμβεί κατά τη Μεγάλη Πέμπτη κατόπιν μακράς νηστείας, ιδίως αν σκεφθεί κανείς το ζήλο που ο μακάριος Σεραφείμ έτρεφε ανέκαθεν στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Γρήγορα όμως αντιλήφθηκαν ότι είδε όραμα και όταν ο Σεραφείμ συνήλθε, οι Γέροντες τον ερώτησαν τι του συνέβη. Αυτός με πραότητα και παιδική εμπιστοσύνη διηγήθηκε την οπτασία το. Οι έμπειροι στην  πνευματική ζωή γέροντες διατήρησαν στην καρδιά τους την διήγησι του και τον συμβούλευσαν να μη υπερυφανευθή και να μη επιτρέψη να υπεισέλθη στην ψυχή του ο ολέθριος λογισμός για κάποια δική του δήθεν αξία ενώπιον του Θεού. Και κανείς εκτός από τους γέροντες αυτούς δεν έμαθε τότε την θαυμάσια επίσκεψι του Θεού που αξιώθηκε ο μακάριος Σεραφείμ.

Το συγκεκριμένο αντίτυπο το είχε στείλει ο π. Θεοδώρητος στους π. Ακάκιο και π. Αρτέμιο όπου με μία λέξη τα είπε όλα!

ΑΡΧΙΜ. ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ εκδόσεις "Το περιβόλι της Παναγίας"

 Μικρό Παρεκκλήσιο του Αγίου Σεραφείμ έχει στην Χαλκίδα, στον προαύλιο χώρο του Ι.Ν. Ευαγγελισμός της Θεοτόκου γνησίων ορθοδόξων χριστιανών, όπου κάθε χρόνο τιμάται η μνήμη του αγίου, λειτουργούντος του εφημερίου του ιερού ναού π. Τιμοθέου Βλάχου και
παρεβρισκομένων πλήθος πανυγιριζόντων  πιστών που τον ευλαβούνται ιδιαιτέρως.
Να πούμε επίσης ότι όταν στη Χαλκίδα κτίστηκε το ιερό παρεκκλήσιο, ο π. Τιμόθεος έγραψε τα ονόματα διαφόρων σπάνιων αγίων, τα έβαλε στην Αγ. Τράπεζα, λειτούργησε και τράβηξε ένα χαρτάκι και έπεσε ο Αγ. Σεραφείμ του Σάρωφ.

Όταν κάποια άλλη στιγμή ήρθε στη Χαλκίδα, ο νυν μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Γρηγόριος, πάλι έγινε λειτουργία και όταν τελείωσε έβαλε τον δεσπότη να πάρει ένα από τα χαρτάκια και έπεσε πάλι ο Αγ. Σεραφείμ του Σάρωφ, οπότε πιστεύουμε ότι θαυματουργικός μας ήρθε ο Άγιος.

Η παρακάτω φωτογραφίες είναι από τον πανηγυρίζοντα ναό.