Ἀπό τήν Πνευματικήν Κρίσιν
εἰς τήν Γενικήν Παρακμήν
εἰς τήν Γενικήν Παρακμήν
ὑπό
Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου
Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Scranton
Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου
Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Scranton
.
Ἡ ἀκμή καί ἡ πνευματική ἄνοδος τοῦ Μεσαιωνικοῦ (Βυζαντινοῦ) Ἑλληνισμοῦ ἔφθασεν
εἰς ὕψιστον βαθμόν καί τήν δόξαν του ἀποκαλύπτουν τά θρησκευτικά μας μνημεῖα, ἡ
Ἁγία Σοφία, τό Ἅγιον Ὄρος, ἡ Ἐκκλησιαστική μας ὑμνογραφία, τά θεολογικά μας
γράμματα, οἱ Ἅγιοί μας καί αἱ Οἰκουμενικαί Σύνοδοι, τάς ὁποίας διωργάνωσε διά
τήν ἐξασφάλισιν τοῦ ἀπαραβιάστου τῆς θείας ἀποκαλυφθείσης καί μοναδικῆς ὀρθῆς
πίστεώς μας. Ἡμεῖς, σήμερον, ὡς ἀνάξιοι ἀπόγονοι τούτων ἀπεδέχθημεν ἁπάσας τάς
ψευδο-φιλοσοφίας καί αἱρέσεις τῆς πεπτωκυίας Δύσεως καί ἐφθάσαμεν εἰς τήν
τρέχουσαν κρίσιν, τήν γενικήν παρακμήν καί τήν ἀναμενομένην ὑπό πλείστων
ἀπώλειαν. Ἀνάγκη ἐστίν ἑνώσεως, ὁμονοίας καί ἀγάπης πάντων τῶν Ἑλλήνων ἐν
ἀληθείᾳ, πίστει καί παραδόσει.
. Οἱ βάρβαροι αἱρετικοί τῆς Δύσεως ἐφθόνησαν τό πνευματικόν τοῦτον μεγαλεῖον καί ἐξαπέλυσαν τάς ἀντιχρίστους καί ἀπανθρώπους Σταυροφορίας (1096-1270)[1] κατά τῶν Ὀρθοδόξων Βυζαντινῶν. Κατόπιν οἱ βάρβαροι ἐκ Μογγολίας, οἱ Μουσουλμάνοι Τοῦρκοι, συνεχίζουν τάς ἐπιθέσεις των καί αἱ Ἀνατολικαί Ἐπαρχίαι τοῦ Βυζαντίου ἐάλωσαν ὑπό τούτων. Ὁ Βυζαντινός αὐτοκράτωρ Ἰωάννης Ε΄ ὁ Παλαιολόγος (1341-1391) ἀπώλεσε τήν πίστιν του πρός τόν Θεόν καί τήν Ὑπέρμαχον Στρατηγόν καί φοβηθείς τήν ἐπέλασιν τῶν Τούρκων ὑπετάχθη εἰς τόν πάπαν. Κατέφυγον, κατόπιν, οἱ πτωχοί τῇ πίστει πρόγονοί μας εἰς τήν Σύνοδον ἐν Φερράρᾳ καί εἶτα ἐν Φλωρεντίᾳ (1438-1439), ὥστε νά λάβουν βοήθειαν ἀπό τούς ἀνθέλληνας Δυτικούς.[2] Ἐγκατέλειψαν τόν Θεόν, τήν Ὀρθόδοξον πίστιν των καί ἠνώθησαν μέ τήν πλάνην ἐλπίζοντες εἰς τήν σωτηρίαν των, ἀλλά τό ἀντίθετον συνέβη. Ἀπώλεσαν τήν πατρίδα των διότι ἔχασαν τήν θείαν Χάριν καί συνεπῶς, τήν προστασίαν των ἀπό τόν Θεόν καί τήν Ἁγίαν Σκέπην.
. Τά ἀποτελέσματα τῆς ἀπιστίας καί τῆς ἀποστασίας των ταύτης εἶναι γνωστά εἰς πάντας ἡμᾶς. Ὑπετάχθησαν εἰς τούς βαρβάρους τῆς Ἀνατολῆς, τούς Ὀθωμανούς, χωρίς νά λάβουν τήν παραμικράν βοήθειαν ἀπό τούς Δυτικούς βαρβάρους. Κατόπιν τετρακοσίων χρόνων δοκιμασιῶν, ἀπανθρώπου δουλείας καί μετανοίας, ἀνέδειξεν ὁ ἐγκαταλειφθείς ὑπό τοῦ Θεοῦ Ἑλληνισμός νέους Ἁγίους, μάρτυρας καί ἥρωας, Κοσμᾶδες, Κολοκοτρώνηδες, Μακρυγιάννηδες, Καποδίστριες καί λοιπούς καί ἤρχισαν μέ τήν πίστιν των καί τήν θείαν βοήθειαν νά ἐπανακτοῦν τήν πνευματικήν ἀνάκαμψιν καί ἐδαφικήν των ἐλευθερίαν.[3]
. Δυστυχῶς ὅμως, εἰς τάς ἀρχάς τοῦ 20ου αἰῶνος ἤρχισε καί πάλιν ἡ ὑποταγή τῆς πνευματικῆς[4] καί πολιτικῆς ἡγεσίας μας εἰς τούς ἐχθρούς τῆς πίστεως μας καί τῆς πατρίδος. Ἀσπάζονται τάς πλάνας τῆς Δύσεως (οὐσιαστικῶς, τάς ἀρχάς τοῦ Καμπαλισμοῦ), ἡ ὁποία εἶναι ὑπό κατοχήν ἀπό τό 1640 μέ τήν Ἀγγλικήν Ἐπανάστασιν.[5] Αἱ ἀρχαί τῆς ἀντιχρίστου ταύτης πλάνης εἶναι: (1) Πίστις εἰς τήν ἐπιστήμην (εἰς τήν θεοποίησιν τῶν ψευρο-ἐπιστημῶν), (2) Πίστις εἰς τήν πρόοδον καί ἐξέλιξιν τοῦ ἀνθρώπου (εἰς τήν ἐγκατάλειψιν τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Παραδόσεως) καί (3) Ἐπιβολή τοῦ πλουραλισμοῦ καί τῆς ἀνεκτικότητος (ἀποδοχή ὅλων τῶν ψευδο-θρησκειῶν, Μουσουλμάνων, Ἑβραίων, κ.λπ. καί ἑνότητα πάντων ἐντός τῆς ἀθέου ταύτης διαφορετικότητος).[6] Ὡς εἶναι ἐμφανές πλέον, αἱ Καμπαλιστικαί αὗται ἀρχαί ἐπιβάλλουν τήν παγκοσμιοποίησιν, τήν πολυπολιτισμικότητα, τόν οἰκουμενισμόν, τάς διαθρησκειακάς συναντήσεις, τάς ἀντικανονικάς συμπροσευχάς (αἱ ὁποῖαι ἀπαγορεύονται ρητῶς ὑπό τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας), τήν ἀθεΐαν, τήν διαφθράν, τήν τρομοκρατίαν, τήν κατάργησιν τῶν κρατῶν, τήν δουλείαν καί τήν ἀποδοχήν τοῦ ἀντιχρίστου. Διά τῆς Μασονίας, αἱ σκοτειναί δυνάμεις ἐπέβαλλον τάς ἀντιχρίστους ταύτας ἀρχάς εἰς ἅπαντας τούς ψευδο-ἡγέτας ἀκολούθους των.
. Οἱ πτωχοί πνευματικῶς ψευο-ἡγέται μας (φιλοδυτικοί καί οἰκουμενισταί) συναγωνίζονται ποῖος θά φανῇ ἀρεστός εἰς τούς ἐχθρούς μας, τούς Δυτικούς καί προδίδουν πίστιν καί πατρίδα. Οἱ Δυτικοί μᾶς δημιουργοῦν τήν κρίσιν τοῦ 1924, μέ τήν ἐπιβολήν τοῦ παπικοῦ καλανταρίου, τήν καταστροφικήν Εὐρωπαϊκήν μας προσχώρησιν, τήν ἀνάδειξιν τῶν ἀνθελλήνων καί ἀντιχρίστων κυβερνήσεων ἀπό τό 1980 ἕως σήμερον, τούς παρανόμους λαθρομετανάστας, τήν ἐνθάρρυνσιν τῶν Τούρκων κατακτητῶν τῆς πατρογονικῆς μας γῆς (τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης, τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί τῆς Βορείου Κύπρου) ὥστε νά δημιουργοῦν καθημερινάς παραβιάσεις καί νά ἐξαπολύουν ἀπειλάς κατά τῆς Ἑλλάδος.[7] Τό ἴδιον ποιοῦν οὗτοι οἱ δοῦλοι τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, οἱ Δυτικοί καί μέ τούς βορείους ἐχθρούς τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τούς καταπατητάς τῆς Βορείου Ἠπείρου, τούς Μουσουλμάνους Ἀλβανούς καί τούς σφετεριστάς τοῦ Ἑλληνικοῦ ὀνόματος καί τοῦ πολιτισμοῦ τῶν προγόνων μας τῆς Μακεδονίας,[8] τούς Σλαβο-αλβανούς ἄνευ πατρίδος καί Ἱστορίας, τούς Σκοπιανούς, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν στηριζόμενοι εἰς ψεύδη καί εἰς τήν κλοπήν τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἱστορικοῦ παρελθόντος νά δημιουργήσουν κράτος καταφερόμενοι κατά τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας.[9] Ἅπαντα ταῦτα εἰσί δάκτυλος τῶν ἐχθρῶν τῆς Ὀρθοδοξίας, τῶν δούλων τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τῆς ὑπό κατοχήν Δύσεως.
. Ὀφείλομεν ὡς λαός Ἱστορικός, θεοσεβής καί γνῶσται τῆς Ἀληθείας νά εἴπωμεν ΟΧΙ εἰς ἅπαντας τούς ψευδο-ἡγέτας μας, τούς ὁδηγοῦντας τό Ἔθνος μας εἰς τήν παρακμήν τῆς σήμερον. Νά ἀχθοῦν ὅλοι οὗτοι ἐκτός ἐξουσίας καί ἄς ὑπάγουν εἰς τάς Εὐρώπας φιλοξενούμενοι ὑπό τῶν καθοδηγητῶν των καί ἄλλοι εἰς τά Μοναστήρια διά τήν μετάνοιάν των. Ἡ Ἑλλάς δέν ἠμπορεῖ νά συνεχίσῃ μέ τήν ἀπιστίαν, τήν ἀποστασίαν, τήν ἐγκατάλειψιν τῶν ἀρχῶν καί ἀξιῶν μας, τόν ἀνθελληνισμόν τῶν ψευδο-πολιτικῶν μας, τόν ἐπάρατον οἰκουμενισμόν, τήν πνευματικήν κρίσιν καί ὅλην τήν διαφθοράν τῶν τελευταίων ἐτῶν. Ἀνάγκη ἐστίν ἡ ἐπιστροφή εἰς τήν πνευματικήν ἡμῶν παράδοσιν, πολιτισμόν καί παιδείαν, μακράν τῶν ψευδο-φιλοσοφιῶν τῆς πεπτωκυίας Δύσεως. Δέν ἠμπορεῖ νά ὑπάρχῃ τίποτε ὀρθόν προερχόμενον ἀπό τούς αἱρετικούς καί ἀθέους τῆς Δύσεως καί ἀσφαλῶς, θά ἐξακολουθοῦν οὗτοι νά εἶναι πάντοτε κατά τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Αὗται εἶναι αἱ ἐντολαί, τάς ὁποίας ἐκτελοῦν. Τό ἀποδεικνύουν ἀπό τό 1054 ἕως τήν τρέχουσαν ἐπιβαλλομένην οἰκονομικήν κρίσιν ἐπί τῆς χώρας μας. Ἐάν δέν ὑπάρξῃ παντελής μετάνοια ἅπαντος τοῦ Ἑλληνισμοῦ, αἱ νέαι δοκιμασίαι καί παιδαγωγίαι μας θά εἶναι μεγαλύτεραι τοῦ παρελθόντος, διότι ἡ θεία Δικαιοσύνη θά ἀποκαταστήσῃ τήν πνευματικότητα καί ἀκμήν τῶν παραπεπλανημένων πολιτῶν μας,[10] τῶν ἀκολουθούντων τούς αἱρετικούς καί δουλοπρεπεῖς ψευδο-ἡγέτας μας.
. Οἱ βάρβαροι αἱρετικοί τῆς Δύσεως ἐφθόνησαν τό πνευματικόν τοῦτον μεγαλεῖον καί ἐξαπέλυσαν τάς ἀντιχρίστους καί ἀπανθρώπους Σταυροφορίας (1096-1270)[1] κατά τῶν Ὀρθοδόξων Βυζαντινῶν. Κατόπιν οἱ βάρβαροι ἐκ Μογγολίας, οἱ Μουσουλμάνοι Τοῦρκοι, συνεχίζουν τάς ἐπιθέσεις των καί αἱ Ἀνατολικαί Ἐπαρχίαι τοῦ Βυζαντίου ἐάλωσαν ὑπό τούτων. Ὁ Βυζαντινός αὐτοκράτωρ Ἰωάννης Ε΄ ὁ Παλαιολόγος (1341-1391) ἀπώλεσε τήν πίστιν του πρός τόν Θεόν καί τήν Ὑπέρμαχον Στρατηγόν καί φοβηθείς τήν ἐπέλασιν τῶν Τούρκων ὑπετάχθη εἰς τόν πάπαν. Κατέφυγον, κατόπιν, οἱ πτωχοί τῇ πίστει πρόγονοί μας εἰς τήν Σύνοδον ἐν Φερράρᾳ καί εἶτα ἐν Φλωρεντίᾳ (1438-1439), ὥστε νά λάβουν βοήθειαν ἀπό τούς ἀνθέλληνας Δυτικούς.[2] Ἐγκατέλειψαν τόν Θεόν, τήν Ὀρθόδοξον πίστιν των καί ἠνώθησαν μέ τήν πλάνην ἐλπίζοντες εἰς τήν σωτηρίαν των, ἀλλά τό ἀντίθετον συνέβη. Ἀπώλεσαν τήν πατρίδα των διότι ἔχασαν τήν θείαν Χάριν καί συνεπῶς, τήν προστασίαν των ἀπό τόν Θεόν καί τήν Ἁγίαν Σκέπην.
. Τά ἀποτελέσματα τῆς ἀπιστίας καί τῆς ἀποστασίας των ταύτης εἶναι γνωστά εἰς πάντας ἡμᾶς. Ὑπετάχθησαν εἰς τούς βαρβάρους τῆς Ἀνατολῆς, τούς Ὀθωμανούς, χωρίς νά λάβουν τήν παραμικράν βοήθειαν ἀπό τούς Δυτικούς βαρβάρους. Κατόπιν τετρακοσίων χρόνων δοκιμασιῶν, ἀπανθρώπου δουλείας καί μετανοίας, ἀνέδειξεν ὁ ἐγκαταλειφθείς ὑπό τοῦ Θεοῦ Ἑλληνισμός νέους Ἁγίους, μάρτυρας καί ἥρωας, Κοσμᾶδες, Κολοκοτρώνηδες, Μακρυγιάννηδες, Καποδίστριες καί λοιπούς καί ἤρχισαν μέ τήν πίστιν των καί τήν θείαν βοήθειαν νά ἐπανακτοῦν τήν πνευματικήν ἀνάκαμψιν καί ἐδαφικήν των ἐλευθερίαν.[3]
. Δυστυχῶς ὅμως, εἰς τάς ἀρχάς τοῦ 20ου αἰῶνος ἤρχισε καί πάλιν ἡ ὑποταγή τῆς πνευματικῆς[4] καί πολιτικῆς ἡγεσίας μας εἰς τούς ἐχθρούς τῆς πίστεως μας καί τῆς πατρίδος. Ἀσπάζονται τάς πλάνας τῆς Δύσεως (οὐσιαστικῶς, τάς ἀρχάς τοῦ Καμπαλισμοῦ), ἡ ὁποία εἶναι ὑπό κατοχήν ἀπό τό 1640 μέ τήν Ἀγγλικήν Ἐπανάστασιν.[5] Αἱ ἀρχαί τῆς ἀντιχρίστου ταύτης πλάνης εἶναι: (1) Πίστις εἰς τήν ἐπιστήμην (εἰς τήν θεοποίησιν τῶν ψευρο-ἐπιστημῶν), (2) Πίστις εἰς τήν πρόοδον καί ἐξέλιξιν τοῦ ἀνθρώπου (εἰς τήν ἐγκατάλειψιν τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Παραδόσεως) καί (3) Ἐπιβολή τοῦ πλουραλισμοῦ καί τῆς ἀνεκτικότητος (ἀποδοχή ὅλων τῶν ψευδο-θρησκειῶν, Μουσουλμάνων, Ἑβραίων, κ.λπ. καί ἑνότητα πάντων ἐντός τῆς ἀθέου ταύτης διαφορετικότητος).[6] Ὡς εἶναι ἐμφανές πλέον, αἱ Καμπαλιστικαί αὗται ἀρχαί ἐπιβάλλουν τήν παγκοσμιοποίησιν, τήν πολυπολιτισμικότητα, τόν οἰκουμενισμόν, τάς διαθρησκειακάς συναντήσεις, τάς ἀντικανονικάς συμπροσευχάς (αἱ ὁποῖαι ἀπαγορεύονται ρητῶς ὑπό τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας), τήν ἀθεΐαν, τήν διαφθράν, τήν τρομοκρατίαν, τήν κατάργησιν τῶν κρατῶν, τήν δουλείαν καί τήν ἀποδοχήν τοῦ ἀντιχρίστου. Διά τῆς Μασονίας, αἱ σκοτειναί δυνάμεις ἐπέβαλλον τάς ἀντιχρίστους ταύτας ἀρχάς εἰς ἅπαντας τούς ψευδο-ἡγέτας ἀκολούθους των.
. Οἱ πτωχοί πνευματικῶς ψευο-ἡγέται μας (φιλοδυτικοί καί οἰκουμενισταί) συναγωνίζονται ποῖος θά φανῇ ἀρεστός εἰς τούς ἐχθρούς μας, τούς Δυτικούς καί προδίδουν πίστιν καί πατρίδα. Οἱ Δυτικοί μᾶς δημιουργοῦν τήν κρίσιν τοῦ 1924, μέ τήν ἐπιβολήν τοῦ παπικοῦ καλανταρίου, τήν καταστροφικήν Εὐρωπαϊκήν μας προσχώρησιν, τήν ἀνάδειξιν τῶν ἀνθελλήνων καί ἀντιχρίστων κυβερνήσεων ἀπό τό 1980 ἕως σήμερον, τούς παρανόμους λαθρομετανάστας, τήν ἐνθάρρυνσιν τῶν Τούρκων κατακτητῶν τῆς πατρογονικῆς μας γῆς (τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης, τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί τῆς Βορείου Κύπρου) ὥστε νά δημιουργοῦν καθημερινάς παραβιάσεις καί νά ἐξαπολύουν ἀπειλάς κατά τῆς Ἑλλάδος.[7] Τό ἴδιον ποιοῦν οὗτοι οἱ δοῦλοι τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, οἱ Δυτικοί καί μέ τούς βορείους ἐχθρούς τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τούς καταπατητάς τῆς Βορείου Ἠπείρου, τούς Μουσουλμάνους Ἀλβανούς καί τούς σφετεριστάς τοῦ Ἑλληνικοῦ ὀνόματος καί τοῦ πολιτισμοῦ τῶν προγόνων μας τῆς Μακεδονίας,[8] τούς Σλαβο-αλβανούς ἄνευ πατρίδος καί Ἱστορίας, τούς Σκοπιανούς, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν στηριζόμενοι εἰς ψεύδη καί εἰς τήν κλοπήν τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἱστορικοῦ παρελθόντος νά δημιουργήσουν κράτος καταφερόμενοι κατά τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας.[9] Ἅπαντα ταῦτα εἰσί δάκτυλος τῶν ἐχθρῶν τῆς Ὀρθοδοξίας, τῶν δούλων τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τῆς ὑπό κατοχήν Δύσεως.
. Ὀφείλομεν ὡς λαός Ἱστορικός, θεοσεβής καί γνῶσται τῆς Ἀληθείας νά εἴπωμεν ΟΧΙ εἰς ἅπαντας τούς ψευδο-ἡγέτας μας, τούς ὁδηγοῦντας τό Ἔθνος μας εἰς τήν παρακμήν τῆς σήμερον. Νά ἀχθοῦν ὅλοι οὗτοι ἐκτός ἐξουσίας καί ἄς ὑπάγουν εἰς τάς Εὐρώπας φιλοξενούμενοι ὑπό τῶν καθοδηγητῶν των καί ἄλλοι εἰς τά Μοναστήρια διά τήν μετάνοιάν των. Ἡ Ἑλλάς δέν ἠμπορεῖ νά συνεχίσῃ μέ τήν ἀπιστίαν, τήν ἀποστασίαν, τήν ἐγκατάλειψιν τῶν ἀρχῶν καί ἀξιῶν μας, τόν ἀνθελληνισμόν τῶν ψευδο-πολιτικῶν μας, τόν ἐπάρατον οἰκουμενισμόν, τήν πνευματικήν κρίσιν καί ὅλην τήν διαφθοράν τῶν τελευταίων ἐτῶν. Ἀνάγκη ἐστίν ἡ ἐπιστροφή εἰς τήν πνευματικήν ἡμῶν παράδοσιν, πολιτισμόν καί παιδείαν, μακράν τῶν ψευδο-φιλοσοφιῶν τῆς πεπτωκυίας Δύσεως. Δέν ἠμπορεῖ νά ὑπάρχῃ τίποτε ὀρθόν προερχόμενον ἀπό τούς αἱρετικούς καί ἀθέους τῆς Δύσεως καί ἀσφαλῶς, θά ἐξακολουθοῦν οὗτοι νά εἶναι πάντοτε κατά τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Αὗται εἶναι αἱ ἐντολαί, τάς ὁποίας ἐκτελοῦν. Τό ἀποδεικνύουν ἀπό τό 1054 ἕως τήν τρέχουσαν ἐπιβαλλομένην οἰκονομικήν κρίσιν ἐπί τῆς χώρας μας. Ἐάν δέν ὑπάρξῃ παντελής μετάνοια ἅπαντος τοῦ Ἑλληνισμοῦ, αἱ νέαι δοκιμασίαι καί παιδαγωγίαι μας θά εἶναι μεγαλύτεραι τοῦ παρελθόντος, διότι ἡ θεία Δικαιοσύνη θά ἀποκαταστήσῃ τήν πνευματικότητα καί ἀκμήν τῶν παραπεπλανημένων πολιτῶν μας,[10] τῶν ἀκολουθούντων τούς αἱρετικούς καί δουλοπρεπεῖς ψευδο-ἡγέτας μας.
Καλόν
ὑπόλοιπον Τεσσαρακοστῆς καί ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου καί Μοναδικοῦ Θεοῦ ἡμῶν εἴθε
νά ἀναστήσῃ ἅπαντας ἡμᾶς ἀπό τήν πνευματικήν ἀποστασίαν καί τήν Ἐθνικήν
προδοσίαν.
——————————–
[1] Ὅρα, Ἀρχιμ. Βασιλείου Κ. Στεφανίδου, Ἐκκλησιαστική
Ἱστορία, Ε΄ Ἔκδοσις, Ἐκδοτικός Οἶκος «ΑΣΤΗΡ» Ἀλ. & Ε. Παπαδημητρίου,
Ἀθῆναι 1990.
[2] Ἀλλ’ «Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὅς τήν ἐλπίδα ἔχει
ἐπ’ ἄνθρωπον καί στηρίζει σάρκα βραχίονος αὐτοῦ ἐπ’ αὐτόν, καί ἀπό Κύριον
ἀποστῇ ἡ καρδία αὐτοῦ.» (Ἰερ. ΙΖ΄ 5).
[4] Καθ’ ὅτι, «Οὐδένα δέδοικα ὡς τούς ἐπισκόπους πλήν
ὀλίγων.» (= Κανένα λοιπόν δέν φοβοῦμαι πλέον ὅσον τούς ἐπισκόπους ἐκτός
ὀλίγων). (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος).
[5] Ὅρα, Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, « Ἐπαναστάσεις,
Κρίσεις καί Ἑνώσεις», Christian Vivliografia, 2 Δεκεμβρίου 2016,
σσ. 1-6. https://christianvivliografia.wordpress.com/2016/12/02/%e1%bc%90%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%ba%cf%81%ce%af%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%af-%e1%bc%91%ce%bd%cf%8e%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82/
[6] Ὅρα, Πρωτοπρεσβ. Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου, «Δευτέρα
Διαθρησκειακή Σύνοδος εἰς Ἀθήνας», Ἅγιος Ἀγαθάγγελος Ἐσφιγμενίτης, Ἔτος
ΜΗ΄, Τεῦχος 284, Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2017, σσ. 11-13.
[7] Ἀλλ’ «… Ἐάν φυλάξωμεν τάς ἐντολάς τῶν πατέρων
ἡμῶν, ἐγώ ἐγγυῶμαι ὑμᾶς πρός τόν Θεόν, ὅτι βάρβαροι οὐκ ἔρχονται ὧδε˙ εἰ δέ μή
φυλάξωμεν, ἐρημωθῆναι ἔχει ὁ τόπος οὗτος.» (Ἀββᾶς Μωϋσῆς).
[8] Ὅρα, Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, . «Μακεδονία ἡ
Κοιτίς τοῦ Βυζαντινοῦ καί Παγκοσμίου Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ», Ὀρθόδοξος Τύπος,
Ἀρ. Φύλ. 2199, Ἔτος ΝΗ΄, 9 Φεβρουαρίου 2018, σσ. 1 & 7. http://www.orthodoxostypos.gr/pdf/2199.pdf
[9] Ἀλλ’ «Ἕλληνας ὁμοφρονέοντας … χαλεπούς εἶναι
περιγίγνεσθαι.» (Ἡρόδοτος ΙΧ, 2). Βεβαίως, οἱ Σκοπιανοί, ὡς μή Ἕλληνες καί μή
Μακεδόνες δέν γνωρίζουν τί λέγει ὁ Ἡρόδοτος διά τούς Ἕλληνας.
