Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2019

Η επίσκεψη του Αγίου Ιωάννη της Αμφιάλης στον Άγιο Ιερώνυμο της Αιγίνης.

ο Άγιος Ιωάννης της Αμφιάλης η μνήμη του Τιμάται στης 26 Ιανουαρίου π.η.
Ο Άγιος Ιερώνυμος της Αιγίνης η μνήμη του Τιμάται στις 3 Οκτωβρίου π.η.


Πρέπει να ήταν το 2012 ή 2013 η επίσκεψη που πραγματοποιήσαμε με τον π. Τιμόθεο Βλάχο και τον εν Χριστώ αδελφό Αθανάσιο Ιωακειμίδη στον π. Ιγνάτιο στην Δόμβραινα της Βοιωτίας όπου ησύχαζε  στο ησυχαστήριο του, το οποίο τιμάται στην μνήμη του Αγ. Δημητρίου.


Ο γέροντάς μου π. Ακάκιος μου είχε δόση λίγα ξερά σύκα, λίγο λάδι και τον βίο του Αγίου Ιωάννη της Αμφιάλης, που μόλις είχε επιμεληθεί και είχε συγγράψει ο κ. Ιωάννης Καλλανιώτης ύστερα από σημείωσης που του είχε αποστείλει ο γέροντας.

Ο γέροντας Ακάκιος δεν θέλει ποτέ να πηγαίνω κάπου επίσκεψη με άδεια χέρια.
Αναμνηστική φωτογραφία από εκείνη την μέρα 

Όταν λοιπόν φτάσαμε, χαιρετηθήκαμε και έδωσα στον π. Ιγνάτιο τα πράγματα που μου είχε δώσει ο γέροντας, του εξήγησα τι ήταν το κάθε τι και του λέω πως του έφερα σε φωτοτυπημένη μορφή τον βίο του Αγίου Ιωάννη της Αμφιάλης.

«Α, μου λέει Δωρόθεε, θα σου πώ εγώ ένα περιστατικό που ήμουν παρών για τον γέροντα Ιωάννη να το βάλετε κι αυτό  μέσα».

Του απαντάω: «Να ‘ναι ‘βόγημένο γέροντα σ’ ακούμε».

Και αρχίζει να μας διηγείται:

«Εγώ από μικρή ηλικία πέρναγα πολλές ώρες στο ησυχαστήριο του Αγίου γέροντος Ιερωνύμου της Αίγινας. Από τον γέροντα Ιερώνυμο έμαθα και για το παλιό ημερολόγιο και το ακολούθησα.»
 Και στην συνέχεια μας αναφέρει το περιστατικό της επίσκεψης του γέροντα Ιωάννη με της δύο μοναχές στο ησυχαστήριο του γέροντα Ιερωνύμου, σχεδόν αυτολεξεί, όπως είναι γραμμένο στο βίο του Αγίου Ιωάννη που μόλις του είχα δώσει στα χέρια στις σελ. 53-54.

[Εν ζωή επεσκέφθη τον Άγιον Γέροντα Ιερώνυμον της Αιγίνης, τον γνωστόν και από την στήλην των «παραινέσεων» της εφημερίδος μας, δι’ εξομολόγησιν  προφανώς ή συζήτησιν, ο οποίος μόλις τον ατένισεν εις το κελλί του, του λέγει: «Εγώ, δεν εξομολογώ, κακώς ήλθες εις εμένα. Εγώ δεν εξομολογώ, γιατί να κάμετε τόσον κόπον και να έλθετε εδώ;» κ.λ.π., με αποτέλεσμα να φύγη δακρυσμένος ο Γέρων π. Ιωάννης ως και η Γερόντισσα αδελφή του και μία άλλη Μοναχή, αι οποίαι τον συνώδευον.
Όταν έφυγαν, η Γερόντισσα, η οποία διηκόνει τον π. Ιερώνυμον, του λέγει: «Γέροντα, τι είπες στον π. Ιωάννη και έφυγεν λυπημένος; Κανείς δεν φεύγει από σένα με λύπη, γιατί το έκανες αυτό;» Και ο π. Ιερώνυμος απάντησεν: «Καλογραία, με είπεν να εξομολογηθή αυτός σε μένα. Πως εγώ να εξομολογήσω αυτόν, που μόλις μπήκε μέσα, γέμισε το κελλίον μου φως; Δεν είδες πως έλαμπεν το πρόσωπό του; Άμα κοιμηθή ο π. Ιωάννης, σημεία θα δείξη». Και πράγματι και πάλιν ο π. Ιερώνυμος επαληθεύεται εις ότι προείπεν.]

Τον κοίταξα λίγο έκπληκτος τον γέροντα Ιγνάτιο, διότι για το συγκεκριμένο περιστατικό είχα μέσα μου μία αμφιβολία και του λέω: «γέροντα είναι περασμένο μέσα σχεδόν όπως μας το λές!»

«Ήμουνα μπροστά σε αυτό Δωρόθεε μου λέει!»


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου