Ο Άγιος Στάρετσ Ζωσιμάς |
Μία αδελφή παραπονέθηκε κάποτε στον π. Ζωσιμά για
κάποιαν άλλη.
-Πάτερ, γιατί η τάδε με αντιπαθεί; Τι της έκανα;
-Ποιος σου είπε ότι σε αντιπαθεί; Αντέδρασε εκείνος.
Λάθος κάνεις! Από τον πονηρό είν’ αυτός ο λογισμός. Μη τον δέχεσαι!
-Όχι, γέροντα, κάτι έχει μαζί μου. Το δείχνουν και
τα λόγια της και το φέρσιμό της. Αλλά και η καρδιά μου το πληροφορείται καθαρά.
-Καλά, ας υποθέσουμε πως έχεις δίκιο. Αλλά βγές στο
δάσος και φώναξε: «Αγαπημένη μου αδελφή…!». Η ηχώ θα σου απαντήσει το ίδιο.
Ύστερα ξαναφώναξε: «Τρελλή! Τιποτένια!...». Τις ίδιες λέξεις θα επαναλάβει και
η ηχώ. Πίστεψέ με, στη σχέση δύο ψυχών, στην αμοιβαία τους επικοινωνία,
συμβαίνει ότι και με την ηχώ. Κοίταξε λοιπόν πρώτα μέσα στην καρδιά σου. Θα
διαπιστώσεις ότι είναι πράγματι αρνητικά προκατειλημμάνη απέναντι στην αδελφή.
Επομένως, πρώτα-πρώτα γέμισε τη δική σου καρδιά με ειρήνη και αγάπη γι’ αυτή.
Και να είσαι βέβαιη, πως θα σου ανταποδώσει τα ίδια αισθήματα.
-Τι να κάνω, γέροντα; Είμαι κι εγώ δυστυχισμένη που
δεν έχω μέσα στην καρδιά μου αγάπη για την αδελφή μου.
-Δεν έχεις αγάπη; Κάνε τουλάχιστο εξωτερικά έργα
αγάπης. Έμαθες ότι χρειάζεται κάτι; Πρόσφερέ της το. Διαφωνήσατε σ’ ένα ζήτημα;
Υποχώρησε. Σε μάλωσε; Καταδίκασε τον εαυτό σου και ζήτησέ της συγχώρηση. Μα
πάνω απ’ όλα, να προσεύχεσαι αδιάλειπτα γι’ αυτή, λέγοντας: «Σώσε την, Κύριε,
και με τις άγιες προσευχές της ελέησε κι εμένα!». Τότε οπωσδήποτε ο Θεός θ’
αλλοιώσει την καρδιά σου. Αλλά κι αν εκείνη, μετά απ’ όλα αυτά δεν ειρηνεύσει
μαζί σου, εσύ πάντως θα έχεις τη συνείδησή σου αναπαυμένη.
ΠΗΓΗ: «ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ» τόμος Α΄
Πέτρου Μπότση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου