ΖΗΛΩΤΙΚΩΝ ΑΚΡΟΤΗΤΩΝ ΕΛΕΓΧΟΣ (ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σς. 97-121)

ΖΗΛΩΤΙΚΩΝ ΑΚΡΟΤΗΤΩΝ ΕΛΕΓΧΟΣ

(ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σς. 97-121)

Πανοσιολογιώτατε,

Έλαβον προ καιρού την ημετέραν δευτέραν επιστολικήν διατριβήν υπό ημερομηνίαν 23 Νοεμβρίου 1969, δι’ ής προσπαθείτε να ανασκευάσητε την ημετέραν «απόκρισιν εις μίαν απάντησιν».

Απορώ δε πως, ενώ σας ηνάγκασα να περιπέσητε «εις τινας παλιλλογίας και επαναλήψεις», ως γράφετε,  ο υ δ ό λ ω ς  τίθετε ή αποσείετε τα ευρισκόμενα επιχειρήματα – θέσεις μου εις τας κάτωθι σελίδας: 5, 8, 15, 21, 27, 29, 30, 32, 33, 34, 36, 38, 39, 43, 44, 47, 49!..

Νομίζω, ότι πρέπει να προκαλέση βαθείας ανησυχίας εις τον αναγνώστην της προς με επιστολής σας το ανωτέρω γεγονός, διότι παρακολουθών αμφοτέρας διακρίνει, ότι η υμετέρα εκτελεί φοβερά… άλματα, με τον κίνδυνον να αναιρεθή αφ’ εαυτής…

Θα ηδυνάμην, λίαν ευκόλως και δικαίως, να παραπέμψω υμάς εις μίαν εκ νέου αναιρετικήν προσπάθειαν της αποκρίσεώς μου, αλλ’ ίνα μη απωλέσητε τον κόπον σας, θα επιχειρήσω και πάλιν το άχρι τούτο έργον, την ανατροπήν δηλονότι των νέων θέσεών σας.

Ασφαλώς θα δυσαρεστήσωμεν και πάλιν υμάς επί τη αναγνώσει του παρόντος, ιδιαιτέρως δε τους οπαδούς της  α β ρ ο φ ρ ο σ ύ ν η ς,  τ ω ν  α σ κ η τ ι κ ώ ν   κ α θ η κ ό ν τ ω ν,   τ η ς    ε ι ρ η ν α ί α ς   δ ι α γ ω γ ή ς,  και ασφαλώς υπέρ άπαντας, τους «κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας» τας διδαχάς επιποθούντας…

Ημείς όμως ειρηνεύομεν, πληροφορούμενοι εκ της συνειδήσεως ημών «ότι εν απλότητι και ειλικρινεία Θεού» εγράψαμεν τα ακολουθούντα.

Ελπίζομεν δε ότι η παρούσα υπόμνησις, «θα διεγείρη την ειλικρινή διάνοιαν» πάντων των αγαπώντων την αλήθειαν, ώστε αναμνησθέντες των Αποστολικών και Πατρικών διδαχών, μη πιστεύσωσιν αλλά δοκιμάσωσι τα «ποικίλα πνεύματα» της σήμερον, ιδίως των ψευδοπροφητών της «Οικουμενικής Κινήσεως», και διακρατήσωσιν αλώβητον όπερ υπό της Ορθοδόξου Εκκλησίας παρεδόθη αυτοίς, «ίνα μηδείς λάβη τον στέφανον αυτών».

Επειδή εγράψατε περί «πάθους» καθ’ υμών, ασφαλώς λόγω των άνευ αβροφροσυνών εκφράσεών μου, εν τη ανά χείρας αποκρίσει θα αποφύγω πάσαν ιδίαν κριτικήν ώστε οι αναγνώσται διά μέσου των κειμένων  κ α ι   μ ό ν ο ν  να κρίνωσι που κείται η αλήθεια…

Κατά την παρούσαν ανασκευήν ηκολούθησα τας ηριθμημένας ενστάσεις – θέσεις υμών δι’ ισαρίθμων απαντήσεών μου.

Συνεχίζεται...

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ (ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σ σ. 58-96), 1. Αξιωματικοί και στρατιώται., 2. Περί οικονομίας. 3. Ο Μ. Φώτιος και ο πάπας Ιωάννης Η΄.

4. Επιτρεπομένη οικονομία 5. Το Παλαιοημερολογιτικόν. 6. Η χειροτονία των επισκόπων εν Αμερική. 7.Αντικανονικότητες του παρελθόντος και σύγχρονοι αιρετικοί.  Μ Ε Ρ Ο Σ Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Ο Ν 1.Περί του ΙΕ’ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. 2.Τα δικαιώματα του μικρού ποιμνίου.  3.Πως αντέδρων οι παλαιοί άγιοι.  4.Η καλή οικονομία.  1.Περί οικονομίας. 2.Οι φιλαθηναγορικοί Επίσκοποι.  3.Ο Μ. Φώτιος και ο πάπας Ιωάννης Η΄.4.Και πάλιν περί Μ. Φωτίου.
 5.Αι Κανονικαί σχέσεις.  §§ 6-13 και 18. Περί του Παλαιοημερολογιακού  16.Η «δυνητικότης» του ΙΕ΄Κανόνος.  20.Ο άγιος Κύριλλος και οι σύγχρονοι φιλοπαπικοί Επίσκοποι.

 22.Οι ποιμένες και το ποίμνιον.  Α΄ ΠΡΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΜΕ «ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΖΗΛΟΝ»… Αναίρεσις του άρθρου: «Εκρήξεις ακρίτου ζηλωτισμού». (Βλ. ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σ σ. 166-168). ΠΡΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΜΕ «ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ» ΖΗΛΟΝ… Β’ «ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΑ ΑΝΩ ΤΟΙΣ ΚΑΤΩ ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΕΙ…»,  ΤΟ ΚΑΤΑΚΡΙΤΟΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ*,  ΓΕΡΟΝΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ;  ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ