2. Περί οικονομίας.

2.    Περί οικονομίας.

Το επιχείρημα της σελίδος (60) π ε ρ ί   ε φ α ρ μ ο ζ ο μ έ ν η ς  «Ο ι κ ο ν ο μ ί α ς» από το 867-1054, είναι τελείως ανεδαφικόν και στερείται παντάπασι κύρους και σοβαρότητος.

Διότι, θα πρέπη να γνωρίση η Οσιότης σου, ότι διά της Συνόδου του 879 το σχίμα  ή ρ θ η, κατά την σύμφωνον γνώμην Ανατολικών και Δυτικών. Ιδού εις σύγχρονος ερμηνευτής πως συνοψίζει τα πορίσματα:

«Η Σύνοδος του 879, χάρις εις τον Μ. Φώτιον, κατέληξεν εις την επανένωσιν των Εκκλησιών, απορρίψασα τας περί πρωτείου αξιώσεις του Νικολάου Α΄, αποδοκιμάσασα την προσθήκην του FILIOQUE και αναγνωρίσασα τον Φώτιον κανονικόν Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως. Ο Πάπας Ιωάννης ο Η΄ επεδοκίμασε τα γεγονότα εις την Σύνοδον, απέκρουσε το FILIOQUE, δυσαρεστηθείς όμως, διότι δεν επεδόθη η Εκκλησία της Βουλγαρίας εις την Ρώμην».

Κατόπιν τούτων, σε ερωτώ αγαπητέ π. Νέστορ, τι έπρεπεν ο Μ. Φώτιος, να μη απαντήση εις την πλήρη φιλοφροσύνης επιστολήν του Πάπα Ιωάννου Η΄; Σημείωσαι, ότι, μέχρι του 1054 αι ίδιαι σχέσεις διετηρήθησαν, με μερικάς εναλλαγάς, μέχρι της στιγμής όπου απεκόπη η Ρώμη του δένδρου της Μιάς, Αγίας Εκκλησίας, ιταμώς και εκουσίως. Το χρυσόχαρτον ότι «η Εκκλησία -οικονομία χρωμένη-  ηνείχετο (μέχρι του 1054) και τον Πάπαν και τας κακοδοξίας αυτού», ενώ εκφράζει γεγονότα, δεν ερμηνεύει όμως ταύτα, αλλά δ ι α σ τ ρ έ φ ε ι.

Ή αγνοεί ο π. Επ. ότι: α) «η προσθήκη εις το Σύμβολον της Πίστεως, ναι μεν εφέρετο ως διδασκαλία αόριστος των Παπών, αλλά δεν είχεν οριστικοποιηθή, ου μην αλλά και ενηλλάσσετο, με το ακαινοτόμητον; Ότι αξίωσις πρωτείου επεδιώκετο μεν, αλλ’ ουδέποτε επεβλήθη; Ότι το αλάθητον δεν υπήρχε; Ότι τόσαι λειτουργοκαί καινοτομίαι δεν υφίσταντο, αλλ’ εισήχθησαν μετά το Σχίσμα; Ότι παραφθοραί εν τοις Μυστηρίοις, ως εγένετο αργότερον, δεν υπήρχον; Ότι εκλείψαντος του λόγου Οικονομίας και εφαρμοσθέντων των Ι. Κανόνων, η Εκκλησσία  έ κ τ ο τ ε   δεν ήτο δυνατόν να επανέλθη εις την περίοδον της οικονομίας, πολλώ μάλλον ότε η Ρώμη εστερεώθη εις τας αιρετικάς δοξασίας της, πράγμα βεβαιωθέν από τας πολλάς αποτυχούσας αποπείρας προς ένωσιν, όσον και από τας αποφάσεις μεγάλων Συνόδων;» Που λοιπόν το  κ ο ι ν ό ν  της οικονομίας της περιόδου 867-1054 και της σήμερον;

Συνεχίζεται...

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ, ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ (ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σ σ. 58-96), 1. Αξιωματικοί και στρατιώται. 3. Ο Μ. Φώτιος και ο πάπας Ιωάννης Η΄.

4. Επιτρεπομένη οικονομία 5. Το Παλαιοημερολογιτικόν.  6. Η χειροτονία των επισκόπων εν Αμερική. 7.Αντικανονικότητες του παρελθόντος και σύγχρονοι αιρετικοί.  Μ Ε Ρ Ο Σ Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Ο Ν 1.Περί του ΙΕ’ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. 2.Τα δικαιώματα του μικρού ποιμνίου. 3.Πως αντέδρων οι παλαιοί άγιοι.  4.Η καλή οικονομία. ΖΗΛΩΤΙΚΩΝ ΑΚΡΟΤΗΤΩΝ ΕΛΕΓΧΟΣ (ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σς. 97-121)  1.Περί οικονομίας. 2.Οι φιλαθηναγορικοί Επίσκοποι.  3.Ο Μ. Φώτιος και ο πάπας Ιωάννης Η΄.4.Και πάλιν περί Μ. Φωτίου. 5.Αι Κανονικαί σχέσεις.  §§ 6-13 και 18. Περί του Παλαιοημερολογιακού  16.Η «δυνητικότης» του ΙΕ΄Κανόνος.  20.Ο άγιος Κύριλλος και οι σύγχρονοι φιλοπαπικοί Επίσκοποι.  22.Οι ποιμένες και το ποίμνιον.  Α΄ ΠΡΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΜΕ «ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΖΗΛΟΝ»… Αναίρεσις του άρθρου: «Εκρήξεις ακρίτου ζηλωτισμού». (Βλ. ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σ σ. 166-168). ΠΡΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΜΕ «ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ» ΖΗΛΟΝ… Β’
«ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΑ ΑΝΩ ΤΟΙΣ ΚΑΤΩ ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΕΙ…»,  ΤΟ ΚΑΤΑΚΡΙΤΟΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ*,  ΓΕΡΟΝΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ;  ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ