3. Ο Μ. Φώτιος και ο πάπας Ιωάννης Η΄.

   3.  Ο Μ. Φώτιος και ο πάπας Ιωάννης Η΄.

Τα αναφερόμενα εγκώμια του Αγίου Φωτίου προς τον Πάπαν Ιωάννην Η΄ εν έτει 885 έχουν την θέσιν τους την  δ ι κ α ί α ν, διότι ο Πάπας ούτος ήδη από της αρχής του 879 εις επιστολήν του προς τον αυτοκράτορα, απεδέχθη τον Φώτιον ως κανονικόν Πατριάρχην και τας συνόδους της Κωνσταντινουπόλεως και Ρώμης που τον είχαν αναθεματίσει εκήρυττεν  α δ ί κ ο υ ς  και  α κ ύ ρ ο υ ς!

Μεταξύ άλλων έγραφε:

«Αποδέξασθε Φώτιον τον θαυμασιώτατον και ευλαβέστατον Αρχιερέα Θεού και Πατριάρχην, αδελφόν ημών και συλλειτουργόν… Αναμανθάνομεν γαρ σχεδόν παρά πάντων των προς ημάς εκ των αυτόθι φοιτώντων τον άνδρα πάσι προτερήμασι τοις κατά Θεόν κομάν, τούτο μεν σοφία και συνέσει τη περί τα Θεία και τα ανθρώπινα πάντων διαφέροντα, τούτο δε, περί την άλλην πρακτικήν αρετήν και επιμέλειαν των θείων ενταλμάτων ανεπαίσχυντον εργάτην διαβοώμενον…».

Όπως βλέπεις, π. Νέστορ, τα ανωτέρω πείθουν πάντα καλόπιστον, ότι είχε αλλάξει η τακτική των Παπών και ως επισφράγισμα ήλθε η Σύνοδος του 879 εν Κωνσταντινουπόλει να επικυρώση τας εκατέρωθεν προσπαθείας αγάπης και ομονοίας.

Ιδού τι ανεφώνησαν οι αντιπρόσωποι του Πάπα εν αυτή:

«Εί τις αυτόν (Φώτιον) ουκ έχει Πατριάρχην άγιον και την μετ’ αυτού κοινωνίαν ουκ ασπάζεται, έστω η μερίς αυτού μετά του Ιούδα και μη συγκαταλέγεται όλως μετά Χριστιανών». Σε ερωτώ τώρα, π. Νέστορ, έπρεπε μετά από τοιαύτη Συνοδικήν αναγνώρισιν να έχη εχθρόν εισέτι τον Πάπαν; Και τι το υπερβάλλον, εάν έγραφε μετά από τόσα εγκώμια του Πάπα, την φράσιν, «Ούτος τοίνυν ο Ιωάννης, ο τον νούν ανδρείος, ανδρείος δε την ευσέβειαν…»;

Οποία όντως διαστροφή της Ιστορίας, όταν το πάθος υφηγείται και η καρδία αδυνατεί να αντισταθή…

Προχωρών ο πανοσιολογιώτατος εισέρχεται εις το θέμα της Εκκλησίας και εμφανίζεται να πιστεύη ότι Εκκλησία, είναι μ ό ν ο ν  οι Επίσκοποι!.. Θα γνωρίζη ασφαλώς η Οσιότης σου άπειρα γεγονότα εν τη Ιστορία της Εκκλησίας μας, όπου ολίγαι ψυχαί, κάποτε δε μία ή δύο, αντέστησαν εις ολόκληρον Σύνοδον, πλήν ψευδούς και πλάνης γεννήτριαν… Δεν θέλω να αναφερθώ λεπτομερώς εις την διαγωγήν του π. Επ. προ ολίγων ετών, εις το θέμα του μεταθετού, όστις κατήντησεν, Υ π έ ρ- Ε κ κ λ η σ ί α  ο ίδιος και Υπέρ- Σύνοδος και μάλιστα εις θέμα κανονικής φύσεως, οίδε η τιμιότης σου τας λεπτομερείας, διότι και προφορικώς τα είχομεν συζητήσει: Σου αναφέρω μόνον και πάλιν, ως βασικόν και θεμελιώδες, ότι δηλαδή σχεδόν τα   π ά ν τ α εν τη Εκκλησία  κ ρ ί ν ο ν τ α ι   υπό της Συνειδήσεως του Λαού, όστις και αποτελεί τον  φ ύ λ α κ α  και  Φ ρ ο υ ρ ό ν της Ορθοδοξίας. Αλλά περί τούτου κατωτέρω περισσότερα.

Συνεχίζεται...

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ (ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σ σ. 58-96) 1. Αξιωματικοί και στρατιώται. 2. Περί οικονομίας. 4. Επιτρεπομένη οικονομία 5. Το Παλαιοημερολογιτικόν.  6. Η χειροτονία των επισκόπων εν Αμερική. 7.Αντικανονικότητες του παρελθόντος και σύγχρονοι αιρετικοί.  Μ Ε Ρ Ο Σ Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Ο Ν 1.Περί του ΙΕ’ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. 2.Τα δικαιώματα του μικρού ποιμνίου. 3.Πως αντέδρων οι παλαιοί άγιοι.  4.Η καλή οικονομία. ΖΗΛΩΤΙΚΩΝ ΑΚΡΟΤΗΤΩΝ ΕΛΕΓΧΟΣ (ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σς. 97-121)  1.Περί οικονομίας. 2.Οι φιλαθηναγορικοί Επίσκοποι.  3.Ο Μ. Φώτιος και ο πάπας Ιωάννης Η΄.4.Και πάλιν περί Μ. Φωτίου. 5.Αι Κανονικαί σχέσεις.  §§ 6-13 και 18. Περί του Παλαιοημερολογιακού  16.Η «δυνητικότης» του ΙΕ΄Κανόνος.  20.Ο άγιος Κύριλλος και οι σύγχρονοι φιλοπαπικοί Επίσκοποι.  22.Οι ποιμένες και το ποίμνιον.  Α΄ ΠΡΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΜΕ «ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΖΗΛΟΝ»… Αναίρεσις του άρθρου: «Εκρήξεις ακρίτου ζηλωτισμού». (Βλ. ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σ σ. 166-168). ΠΡΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΜΕ «ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ» ΖΗΛΟΝ… Β’

«ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΑ ΑΝΩ ΤΟΙΣ ΚΑΤΩ ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΕΙ…»,  ΤΟ ΚΑΤΑΚΡΙΤΟΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ*,  ΓΕΡΟΝΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ;  ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ