ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ (ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σ σ. 58-96)

ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ

(ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σ σ. 58-96)

Λίαν αγαπητέ μοι εν Χριστώ αδελφέ κ. Νέστορ, Ευλογείτε.

Μετά μεγάλης  μου χαράς έλαβον την τιμίαν επιστολήν σου και εθαύμασα το εν αυτή εύτονον της οσιότητός σου, η οποία προκειμένου διά ζητήματα πίστεως τα πάντα θεωρεί «σκύβαλα», αρκεί να διατηρήση «ανόθευτον» την «τιμίαν παρακαταθήκην».

Το ανέμενον ότι θα εταράσσετο η οσιότης σου από την επιστολιμαίαν διατριβήν του Πανοσιολογιωτάτου. Και τούτο, ουχί διά την εν αυτή κειμένην αλήθειαν, αλλά την ενυπάρχουσαν αληθοφάνειαν, και την ακροβατικήν ερμηνείαν των αναφερομένων, ίνα μη είπω, αληθεύων, υποκειμενικήν – δικολαβικήν και εν πολλοίς εμπαθή και αναληθεύουσαν!

Ας ειρηνεύη όμως η οσιότης σου!

Ενώ ουδόλως εταράχθης διά την μέχρι τούδε πορείαν σου, ήτις «πορεία ευθείά εστι και άδολος κατεναντίον Θεού», δια τα «ιστορικά όμως γεγονότα και κείμενα», όπως γράφεις, της επιστολής, «εζαλίσθης» πως και δεν είχες «που να ψάξης για την σημασίαν τους και την αλήθειάν τους».

Διατί να «ψάξης», πολύτιμε αδελφέ; «καρδία γαρ πιστεύεται εις δικαιοσύνην, στόματι δε ομολογείται εις αλήθειαν» και «καλόν χάριτι βεβαιούσθαι την καρδίαν», αναφωνεί ο Απόστολος.

Μήπως μέχρι σήμερον, αναπαυόμενος και «μονάζων ως στρουθίον επί δώματος» και «το ηδύ της ησυχίας μέλι κηροπλαστών εν τω νοητώ σίμβλω της καρδίας σου» εδιδάχθης τούτο παρά σοφοίς και γραμματική τέχνη εστολισμένοις;

Μήπως ουχί η καρδία σου, αδελφέ μου, ποθήσασα τον εραστήν της Χριστόν, δεν εμάκρυνε φυγαδεύουσα εν τη ερήμω του αγιωτάτου Άθωνος και εκεί μαθητεύσασα «διακρίνειν και ελέγχειν το ψελυδος της αληθείας», νουθετηθείσα το πρώτον τας «ιεράς παραδόσεις» και ιδρώσι κατόπιν ασκήσεως, υπακοής και αγάπης προς το Θείον μυστικώς ενηχηθείσα τας βεβαιώσεις του Αγίου Πνεύματος περί των πιστευθέντων, δεν έλαβε τον «αρραβώνα», και τας «προγεύσεις» της Άνω Ιερουσαλήμ;

Διά τα λοιπά, τας λογίας εκζητήσεις της αληθείας και τας ερμηνείας των σχετικών κειμένων και γεγονότων της ιστορίας της Εκκλησίας μας, ολίγην έδωκας προσοχήν, πάντοτε όμως εταράσσεσο επί «καινοφωνίαις και αλλοιώσεσι» της αγιωτάτης Ορθοδόξου παραδόσεώς μας.

Ακριβώς τούτο σε ωδήγησε και εις την κατακολούθησιν του πατρίου εορτολογίου, μαζί με τον σύνολον χορόν των Ζηλωτών αγιορειτών πατέρων, τούτο και νυν σε κρατεί μακράν του μνημοσύνου του συγκρητιστού Πατριάρχου και ψευδούς ποιμένος της Ορθοδοξίας.

Διά να μη σε κουράζω όμως περισσότερον, επίτρεψόν μοι να εξηγήσω τη οσιότητί σου την του π. Επιφανίου επιστολήν προς τον π. Νικόδημον, διά να ειρηνεύση η καρδία σου, πληροφορουμένη το ασθενές και αναληθές των επιχειρημάτων της.

Πρόσεξε λοιπόν, αδελφέ: εν σελίδι 58 αντί ν’ απαντήση ευθέως εις τον π. Νικόδημον ερωτήσαντα, εάν θα πρέπη η συνοδεία τους να μνημονεύη τον πατριάρχην, γράφων: «μνημονεύσατε ή αναμείνατε», εμπλέκει το θέμα με θέσιν των εν Ελλάδι Επισκόπων.

Η ειλικρίνεια όμως απήτει να είπει εις τον π. Νικόδημον ότι: συμφώνως τω 31ω Αποστολικώ κανόνι και τω ΙΕ΄ της ΑΒ΄ Συνόδου δύναται να διακόψη το μνημόσυνον, αφού πλέον τοις πάσι είναι γνωστόν ότι κηρύττεται «γυμνή τη κεφαλή» αίρεσις.

Αλλά θα πρέπη π. Νέστορ, ν’ ακολουθήσω τον π. Επ., σελίδα προς σελίδα, διά να μη σε κουράζω με συλλογικά συμπεράσματα. Θέλει λοιπόν να υπερασπίση την Ελλαδικήν Εκκλησίαν; Έστω, τον δεχόμεθα ως δικηγόρον της, αφού του δίδει η ίδια το δικαίωμα!

Συνεχίζεται...

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ, 1. Αξιωματικοί και στρατιώται. 2. Περί οικονομίας. 3. Ο Μ. Φώτιος και ο πάπας Ιωάννης Η΄. 4. Επιτρεπομένη οικονομία 5. Το Παλαιοημερολογιτικόν.  6. Η χειροτονία των επισκόπων εν Αμερική.  7.Αντικανονικότητες του παρελθόντος και σύγχρονοι αιρετικοί.  Μ Ε Ρ Ο Σ Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Ο Ν 1.Περί του ΙΕ’ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. 2.Τα δικαιώματα του μικρού ποιμνίου. 3.Πως αντέδρων οι παλαιοί άγιοι.  4.Η καλή οικονομία.  ΖΗΛΩΤΙΚΩΝ ΑΚΡΟΤΗΤΩΝ ΕΛΕΓΧΟΣ (ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σς. 97-121)  1.Περί οικονομίας. 2.Οι φιλαθηναγορικοί Επίσκοποι.  3.Ο Μ. Φώτιος και ο πάπας Ιωάννης Η΄.4.Και πάλιν περί Μ. Φωτίου. 5.Αι Κανονικαί σχέσεις.  §§ 6-13 και 18. Περί του Παλαιοημερολογιακού  16.Η «δυνητικότης» του ΙΕ΄Κανόνος.  20.Ο άγιος Κύριλλος και οι σύγχρονοι φιλοπαπικοί Επίσκοποι.  22.Οι ποιμένες και το ποίμνιον.  Α΄ ΠΡΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΜΕ «ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΖΗΛΟΝ»… Αναίρεσις του άρθρου: «Εκρήξεις ακρίτου ζηλωτισμού». (Βλ. ΔΥΟ ΑΚΡΑ, σ σ. 166-168). ΠΡΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΜΕ «ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ» ΖΗΛΟΝ… Β’
«ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΑ ΑΝΩ ΤΟΙΣ ΚΑΤΩ ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΕΙ…»,  ΤΟ ΚΑΤΑΚΡΙΤΟΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ*  ΓΕΡΟΝΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ;  ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ