«θα σας δώσω άρχοντες, όπως τους θέλει η καρδιά σας…»

 

Όταν ο Απόστολος λέει, ότι οι εξουσίες του κόσμου είναι ταγμένες από τον Θεό, άρα λοιπόν κάθε άρχοντας και βασιλιάς και επίκοπος, αναδεικνύεται από τον Θεό;

Απάντηση

Όταν ο Θεός λέει στον Νόμο∙ θα σας δώσω άρχοντες, όπως τους θέλει η καρδιά σας, είναι φανερό, ότι άλλοι μεν από τους άρχοντες και τους βασιλείς αναδεικνύονται από τον Θεό, και άλλοι πάλι, όντας ανάξιοι, αναδεικνύονται κατά παραχώρηση, ή θέληση του Θεού, αντίστοιχα προς τον ανάξιο λαό της δικής τους αναξιότητας. Και άκουσε για το θέμα αυτό μερικές διηγήσεις.

Όταν έγινε βασιλιάς ο Φωκάς ο τύραννος και άρχισε να κάνει εκείνες τις αιματοχυσίες με εκείνον τον δήμιο Βονάσον, κάποιος μοναχός στην Κωνσταντινούπολη, άνθρωπος άγιος, που είχε μεγάλο θάρρος προς τον Θεό, αντιδικούσε μαζί του, λέγοντάς του με απλότητα. Κύριε, γιατί ανέδειξες τέτοιον βασιλιά; Έπειτα, καθώς αυτό το έλεγε επί αρκετές ημέρες, ήρθε σ’ αυτόν μια φωνή από τον Θεό που έλεγε∙ Διότι δεν βρήκα χειρότερον!

Υπήρξε και άλλη πόλη παράνομη κατά τη Θηβαΐδα, η οποία έκανε πολλά στυγερά και απρεπή, στην οποία κάποιος δημότης διεφθαρμένος, αφού ξαφνικά απέκτησε κάποια κατάνυξη, πήγε και εκάρη, και φόρεσε το μοναχικό σχήμα, όμως δεν έπαυσε καθόλου να κάνει τις πονηρές πράξεις του (κοίταξε το απροσποίητο του οσίου πατέρα, ο οποίος δεν ακριβολογεί στη σύνταξη). Συνέβη λοιπόν να πεθάνει ο επίσκοπος της πόλεως, οπότε εμφανίζεται σε κάποιον άγιον άντρα άγγελος του Κυρίου λέγοντάς του. Πήγαινε και προετοίμασε την πόλη, να χειροτονήσουν επίσκοπο ένα από την πόλη. Αφού λοιπόν έφυγε, έκανε αυτά που του διατάχτηκαν. Και αφού χειροτονήθηκε αυτός που προαναφέρθηκε από τους δημότες, ή μάλλον ο δημότης, άρχισε με τον νού του να φαντάζεται και να αλαζονεύεται. Και εμφανίστηκε σ’ αυτόν άγγελος του Κυρίου και είπε∙ Γιατί αλαζονεύεσαι άθλιε, που ενώ ήσουν ανάξιος της ιερωσύνης, έγινες επίσκοπος; Αλλά αυτή η πόλη τέτοιου επισκόπου είναι άξια.

Γι’ αυτό, όταν δεις κάποιον ανάξιο και πονηρό βασιλιά, ή άρχοντα, ή επίσκοπο, να μη απορήσεις, ούτε να κατηγορήσεις την πρόνοια του Θεού, αλλά μάλλον μάθε και πίστευε ότι ανάλογα προς τις αμαρτίες μας, σε τέτοιους τυράνους παραδινόμαστε και ούτε με τον τρόπο αυτόν απομακρυνόμαστε από τα κακά.

 

Ερωταποκρίσεις Αγίου Αναστασίου Σιναΐτου