+Ιερομόναχος Πετρώνιος: Ερμηνεία περί του σφραγίσματος του Αντιχρίστου.

 

+Ιερομόναχος Πετρώνιος

Στη συνέχεια αναφέρεται στην Αποκάλυψη ότι το Θηρίο θα εξαναγκάση όλους τους ανθρώπους να τους σφραγίση με τον αριθμό του στο μέτωπο ή στο δεξί χέρι (13,16-17). Μήπως εδώ πρέπει να ερμηνεύσουμε το ότι το Θηρίο θα εξαναγκάση τους ανθρώπους να γράψη στο μέτωπο ή στο χέρι τον αριθμό 666; Ποιο είναι το νόημα αυτού του πράγματος;

Το μέτωπο δείχνει τη λογιστική δύναμη του ανθρώπου∙ το δεξί χέρι δείχνει την ενεργητική δύναμη για την πραγμάτωση του αγαθού. Η σφράγιση του χεριού και του μετώπου με τον αριθμό του Θηρίου σημαίνει την διάθεση του μετώπου και του χεριού, της σκέψεως και της εργασίας στην υπηρεσία του κακού. Με άλλα λόγια, το Θηρίο θα πιέση τους ανθρώπους να το υπηρετήσουν με αφοσίωση, να κάνουν το κακό με ολόκληρη την ύπαρξή τους, με το σώμα και την ψυχή, την σκέψη και την πράξη. Το θέμα πρέπει να κατανοηθή έτσι, γιατί μια απλή αναγραφή ενός αριθμού στο  μέτωπο ή το χέρι ή και του αριθμού 666 τι κακό μπορεί να προξενήση σε κάποιον; Προφανώς κανένα! Αντιθέτως! Αν κανείς αγωνίζεται να εκπληρώση τις εντολές του Θεού και προφυλάσσεται με όλη την ψυχή του από την αμαρτία∙ αν προσπαθή να ζη με χριστιανική συνέπεια, τότε ο αριθμός 666 για τον άνθρωπο δεν έχει πια νόημα κακό, αλλά καλό. Επομένως δεν είναι ο αριθμός του Θηρίου ή η αναγραφή του στο χέρι ή στο μέτωπο αυτό που φανερώνει αν ένας άνθρωπος είναι ενάρετος ή υποδουλωμένος στην υπηρεσία του Θηρίου.

Η επιμονή του Θηρίου να σφραγίση με τον αριθμό του όλους τους ανθρώπους δεν είναι δύσκολο να κατανοηθή. Το αγαθό και το κακό είναι αντίθετα μεταξύ τους και δεν μπορούν ποτέ να υπάρχουν μαζί συγχρόνως, όπως δεν συμβιβάζεται το φως με το σκοτάδι. «ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά», λέγει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός (Ματθ. Β, 24). Όπως ο Θεός, ο οποίος είναι το Ύψιστο Αγαθό και η πηγή παντός αγαθού, ζητεί από τους μαθητάς του να Τον υπηρετήσουν μ’ όλη τους την καρδιά, την ψυχή και την σκέψη (Ματθ. 22, 37)∙ έτσι και ο διάβολος, ο οποίος είναι η ενσάρκωση του κακού, δεν μπορεί να ζητήση από τους ανθρώπους τίποτε άλλο από το κακό. Εις το τέλος, όταν το Θηρίο θα έχη δύναμη μεγάλη πάνω στους ανθρώπους και θα πολεμήση τους αγίους, δεν θα πολεμήση πλέον τους ανθρώπους μόνο με το ψέμα και την απάτη, αλλά θα χρησιμοποιήση τον καταναγκασμό, την καταπίεση, θα καταπιέση τους ανθρώπους να κάνουν την αμαρτία για χάρι του, ακόμη και χωρίς να το θέλουν.

Όσοι στην εποχή μας πέρασαν σε αθεϊστικές φυλακές, ομολογούν ότι υποχρεώνονταν να εμπαίξουν τις ιερές εικόνες, τα άγια Μυστήρια, τις ιερές ακολουθίες της Εκκλησίας∙ να βλασφημούν και να αρνηθούν τον Θεό με λόγια και πράξεις, με καθαρή την πρόθεση να τους οδηγήσουν στη διάπραξη βαρέων αμαρτημάτων, με σκοπό να χάσουν την ψυχή τους. Αλλά αυτοί οι εξαναγκασμοί απέβησαν μαρτυρικά βασανιστήρια, αφορμή για στεφάνωμα και όχι για ψυχική απώλεια, γι’ αυτούς που τα υπέμειναν χωρίς να προσκυνήσουν το Θηρίο.

Επί πλέον ένα μέσο, λέγει η Αποκάλυψη, που χρησιποποιεί το Θηρίο, για να εξαναγκάση όλους να αποδεχθούν τον αριθμό, θα είναι το ότι θα καταντήσουν «… μη τις δύναται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του Θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού» (13, 17). Στην περίπτωσι αυτή η πώληση και η αγορά πρέπει να ερμηνευθούν, επίσης, πνευματικά και όχι κατά γράμμα. Για να το καταλάβουμε καλύτερα θα πάρουμε αφορμή από ένα συγκεκριμένο πράγμα, που γίνεται στις μέρες μας.

Στα αθεϊστικά κράτη, όπου ο αθεϊσμός έγινε δεκτός επίσημα, νόμιμα, η Θρησευτική δραστηριότητα είναι απαγορευμένη με νόμο. Είναι απαγορευμένα κατηγορηματικά: η θρησκευτική διδασκαλία στα σχολεία, στις εκκλησίες, στην οικογένεια∙ επίσης είναι απαγορευμένη η εκτύπωση και κυκλοφορία θρησευτικών βιβλίων, βιβλίων χριστιανικής διδασκαλίας. Παράλληλα απαγορεύεται ή βάπτιση των παιδιών, ο θρησκευτικός γάμος των νέων στην Εκκλησία, η συχνή παρακολούθηση των ι. ακολουθιών, η εξομολόγηση, η θ. Κοινωνία και κάθε τι που σχετίζεται με τη θρησκευτική ζωή των Χριστιανών. Αλλά όλα αυτά συνθέτουν την πνευματική τροφή των Χριστιανών την οποία αυτοί δεν μπορούν να την αγοράσουν, να την προμηθευτούν και η Εκκλησία (δεν μπορεί) να την πουλήση, να την προσφέρη λόγω των καθιερωμένων επισήμως καταναγκασμών.

Αντιθέτως αυτοί που είναι σφραγισμένοι με την σφραγίδα του Θηρίου μπορούν να αγοράσουν χωρίς εμπόδια, φανερά ότι τους πουλάει το Θηρίο, δηλαδή η αμαρτία με όλες τις μορφές της. Κατ’ αυτό τον τρόπο, καθ’ ην στιγμή τα πράγματα που είναι συνδεδεμένα με τη θρησκεία είναι απηγορευμένα, τα μέσα επιτελέσεως και διαδόσεως της αμαρτίας βρίσκονται παντού σε αφθονία: τα πορνογραφήματα, τα αισχρά θεάματα κ.λ.π. οι αποθήκες του Θηρίου είναι γεμάτες και ο κόσμος τα αγοράζει χωρίς απαγορεύσεις. Με άλλα λόγια αυτοί που είναι σφραγισμένοι από το Θηρίο, αυτοί που διάγουν βίο άσωτο, αμαρτωλό, μπορούν να αγοράσουν και να πουλήσουν ανεμπόδιστα το απαραίτητα για την επιτέλεση της αμαρτίας υλικό. Ενώ αυτοί που δεν είναι σφραγισμένοι, οι δούλοι του Χριστού, δεν μπορούν να αγοράσουν και να πουλήσουν τα απαραίτητα για την χριστιανική τους ζωή.

Συμπερασματικά, η ίδια η Αποκάλυψη, με την υπόδειξη: «ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του Θηρίου» (13,18), μας οδηγεί να κατανοήσουμε ότι και ο αριθμός του Θηρίου 666 και η σφράγιση και η πώληση και η αγορά δεν πρέπει να κατανοηθούν κατά γράμμα, αλλά συμβολικά, πνευματικά.

Σύμφωνα με το πνευματικό νόημα των αριθμών που φανέρωσαν οι άγιοι Πατέρες, ο αριθμός 666 σαν αριθμός του ανθρώπου, με κακή έννοια, δείχνει τον άνθρωπο τον πεσμένο στα πάθη, αυτόν που κάνει την αμαρτία από συνήθεια και ασταμάτητα, επειδή ο αριθμός του Θηρίου 666 δείχνει το διάβολο, ύπαρξη εντελώς διεστραμμένη, ενσάρκωση του κακού. Η σφράγιση στο χέρι και στο μέτωπο σημαίνει την ολοκληρωτική τοποθέτηση στην υπηρεσία του κακού, με την σκέψη και την πράξη. Η αδυναμία να αγοράσουν και να πουλήσουν όσοι δεν είναι σφραγισμένοι με τον αριθμό του Θηρίου, ρίχνει περισσότερο φως στην μέχρι θανάτου μανία του διαβόλου για τον άνθρωπο. Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο ύπαρξη ευγενή, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του, και τον προίκισε με το θείο δώρο της ελευθερίας, την οποία ούτε ο ίδιος ο Θεός περιφρονεί. Ο διάβολος από την αρχή μέχρι το τέλος παρουσιάζεται σαν φονιάς του ανθρώπου: σ’ όσους τον ακούνε χαρίζει πλουσιοπάροχα τα μέσα της πνευματικής απωλείας. Σ’ όσους του εναντιώνονται, αυθαιρετεί πάνω στην ελευθερία τους με καταναγκασμούς και κάθε είδος περιορισμούς και κάθε είδος περιορισμούς, όπως θα κάνη ιδιαίτερα στο τέλος, για να εξαναγκάση, ει δυνατόν και τους εκκλεκτούς, να χάσουν την ψυχή τους.

Μια απλή αναγραφή του αριθμού 666 στο χέρι ή στο μέτωπο δεν έχει καμία επίδραση στην σωτηρία του ανθρώπου, επειδή η αρετή και η αμαρτία δεν εξαρτώνται από εξωτερικά σχήματα, επιγραφές, αλλά από την εσωτερική διάθεση (φρόνημα), από την ελευθερία και την συνείδηση του ανθρώπου.

Ιερομόναχος ΠΕΤΡΩΝΙΟΣ

Άγιον Όρος

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΑΡ. ΦΥΛ. 725/1986

ΠΗΓΗ: https://entoytwnika1.blogspot.com