(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Λίγο πριν φτάσει σ’ αυτό [ο Γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας στο κελλί του], σταμάτησε σε μια πόρτα δεξιά στο δρόμο. Την χτύπησε κι αμέσως πρόβαλε μια ηλικιωμένη γυναίκα, με πρόσωπο φανερά ταλαιπωρημένο.
Ο Γέροντας της έβαλε μερικά χρήματα στο χέρι και της είπε:
– Κάποιος άνθρωπος μου έδωσε αυτά τα χρήματα και εγώ δεν τα έχω ανάγκην. Σε παρακαλώ να τα πάρεις εσύ, διότι σήμερα θα σου χρειασθούν.
Η γυναίκα πήρε τα χρήματα και τον ευχαρίστησε.
Το αξιοσημείωτο είναι πως το ίδιο βράδυ η κόρη της, που ήταν έγκυος, χρειάστηκε να πάει ξαφνικά στην Αθήνα και να εισαχθεί σε μαιευτήριο. Και τα χρήματα που της έδωσε ο Γέροντας ήταν τα μόνα που είχε.
[…]
Έφτασε επί τέλους στο ησυχαστήριό του.
Πριν προλάβει όμως να διαβεί το κατώφλι του, τον πλησίασε μια γυναίκα και τον εκλιπαρούσε να της δώσει χρήματα.
– Βοήθησέ με, πάτερ, είμαι χήρα και φτώχια κι έχω να θρέψω πέντε ορφανά. Δεν έχω απολύτως τίποτα να τους δώσω για να φάνε.
– Το ξεύρω· και χήρα και πτωχή είσαι. Όμως έχεις πέντε χρυσές λίρες κρυμμένες· διατί δεν τις χαλάς διά να ταΐσεις τα παιδιά σου;
Η γυναίκα χλώμιασε.
Μα αυτό το μυστικό με τις λίρες δεν το ήξερε κανένας. Πώς ο παπάς αυτός της το αποκάλυψε με τόση ακρίβεια;
– Συγγνώμη, πάτερ, έχεις δίκιο, ψιθύρισε κι απομακρύνθηκε με σκυμμένο το κεφάλι, για να διηγηθεί στους γνωστούς της πως τούτος ο παπάς τα γνωρίζει όλα, έχει Θεού φώτιση.
Από το βιβλίο του Πέτρου Μπότση, «Γέροντας Ιερώνυμος ο Ησυχαστής της Αίγινας», Αθήνα 1999.
ΠΗΓΗ:https://www.pemptousia.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου