Ο Οίκος
Την πολλήν των ανθρώπων ανο-
μίαν, Θεού δε την άμετρον φιλαν-
θρωπίαν, θεασάμενος ο Προφήτης
Ηλίας, εταράττετο θυμούμενος,
και λόγους ασπλαγχνίας προς τον
εύσπλαγχνον εκίνησεν. Οργίσθη-
τι βοήσας, επί τους αθετήσαντάς
σε, Κριτά δικαιότατε. Αλλά τα
σπλάγχνα, του αγαθού, ουδόλως
παρεκίνησε, προς το τιμωρήσα-
σθαι τους αυτόν αθετήσαντας.
Αεί γαρ την μετάνοιαν πάντων α-
ναμένει, ο μόνος φιλάνθρωπος.
(Από το Μηναίον Ιουλίου)
Από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθ. Εκκλησίας»:
…Εις εκείνας τας
ημέρας ήτο και ο Προφήτης Ηλίας, βλέπων δε τον βασιλέα ότι αφήκε τον αληθινόν
Θεόν και προσκυνεί είδωλα κωφά και αναίσθητα, αυτός και ο λαός άπας, είπε: «Ζη
Κύριος ο Θεός των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ, ενώπιον του οποίου παρίσταμαι
εγώ. Να μη γίνη πλέον δρόσος ουδέ βροχή εις την γην, ειμή μόνον πάλιν διά του
λόγου μου». Αφού είπε ταύτα ήλθε λόγος Κυρίου προς τον Ηλίαν λέγων: «Φύγε απ’
εδώ κατά ανατολάς και κρύψου εις τον χείμαρρον όπου είναι απέναντι του Ιορδάνου
ποταμού και ονομάζεται Χοράθ, θέλεις δε πίνει νερόν από τον ποταμόν και εγώ
θέλω προστάξει τους κόρακας να σε τρέφουν εκεί».
Τότε ο προφήτης
έκαμε κατά τον λόγον του Κυρίου, και εκάθισεν εις τον χείμαρρον Χοράθ, οι δε
κόρακες του έφερναν κάθε πρωΐ άρτον, το δε δειλινόν του έφερναν κρέας, έπινε δε
και νερόν από τον λάκκον. Εάν δε ερωτήση τις διατί ο Θεός επρόσταξε τους κόρακας
να τρέφουν τον Προφήτην και όχι άλλο πτηνόν, γνωρίσατε ότι οι κόρακες είναι
κατά πολύ μισότεκνοι, διότι έχουν συνήθειαν, όταν βγάλουν τα πουλιά των, δεν τα
τρέφουν καθώς και τα άλλα πτηνά, αλλά τα αφήνουσι μόνα εις την φωλεάν και
αναχωρούν. Εκείνα δε πεινώντα και ζητούντα τροφήν, κράζουν φωνάς προς τον Θεόν,
ο δε Θεός ευσπλαγννιζόμενος ταύτα στέλλει τα ζωΰφια τα μικρά, μυίας δηλινότι
και ακρίδας και άλλα τοιαύτα, τα οποία πετούν πλησίον του στόματος των πτηνών
εκείνων, τότε δε εκείνα αρπάζουν τα ζωΰφια και διατρέφονται έως ότου έρχονται
εις ηλικίαν και πετώσιν…
Επειδή λοιπόν, ως είπον,
οι κόρακες είναι μισότεκνοι και δεν διατρέφουν τα παιδιά των, διά τούτο τους έστειλε
και ο Θεός να διαθρέψουν τον Προφήτην, σημείον τούτο δεικνύον και λέγον προς τον
Προφήτην, διότι και συ, ω Ηλία, είσαι ανελεήμων, ότι δεν λυπείσαι τα ζώα και τους
ανθρώπους, αλλά με παρεκάλεσες να μη βρέξω ίνα αποθάνουν. Αυτό δε το έκαμεν ο
Θεός, ως εύσπλαγχνος, ίνα λυπηθή ο Προφήτης τους ανθρώπους και ζητήση βροχήν από
τον Θεόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου